Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Ваў, Мыш

Ў сезон, адрозны ад другіх,
тым толькі, што ты сам напішаш,
я прысвячаю гэты сціх,
што склаўся сузіраннем мышы,

Таму, хто звыш. ці ўсё ж Табе
відаць і адчуваць? па густу
каханне і мілосць людзей,
ці зрынутыя іх спакусы,

Абліччы чыстыя, душа,
імкнецца да Цябе са спевам;
і ў немаце, і ў іх каленах –
сагнутасць іх і прастата
любові і адданасці?

Алес.
што за мяжою іх любві?
калі б умелі і змаглі
з Табою бед баяцца, а без

Цябе маліцца, распінацца,
і дамагацца паратунку..
не трэба да мяне спяшацца.
пойму і я, як гэта быць –
распісаным сабой малюнкам..
/ я не жадаў Цябе смяшыць,

Так выйшла/ .
пара слоў пра мыш.

* * *

Цяпер, о мыш, ляжыш ты тут.
каб правіць чалавекам праз
экран? ці хопіць розуму?
альбо ўначы ўгрызешся ў чэрап

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Ваў, Мыш - Андрусь Сталярык