Верш Парадокс бога
“калі стварыў твой розум з гліны
наш Госпад – чыста для душы –
то падкажы, як ён падніме
той камень, што даўно ляжыць
што створаны ім непад’ёмным,
хоць і на выгляд вельмі скромным.”
“не пар стваральніку ты мозг –
паклікаў бы анёлаў з неба,
ад каменя б адсунуць мог
ён гэты свет, на колькі трэба”
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Кулон Бога Гэты шарык зямны Замяніў яму крыж І падвесіў кулон ён, цалуючы… Але круціць пакуль Не астылую цвержу Парай пальцаў, ладна […]...
- ПРЫВіТАННЕ АД БОГА Цёплы, летні, слаўны вечар Апрануў туман на плечы. Падвязаў да капялюшу Ен забаўку – шкельца – лужу. І паважна, без […]...
- Звярніся да Бога Калі ты страціўся, Знікла перад табой дарога І не ведаеш куды ісці – Звярніся да Бога! Калі табе балюча, Бачыш, […]...
- Шлях да Бога Куды ні едзь, ні кроч, А сэнс жыцця людскога – Шукаць і ўдзень, і ўноч Адзіны шлях – да Бога. […]...
- Я Бога бачу ў вобліку тваім Я Бога бачу ў вобліку тваім. Не дасканаласць рыс – Вачэй жывая споведзь, Адкрытая, як неба, нам дваім, Душу маю […]...
- Кажу ўсім – не веру я ў Бога Кажу ўсім – не веру я ў Бога, Але калі здараюцца няшчасці, Укленчыўшы, ілбом б’ю ў падлогу, Ратуй, крычу, не […]...
- АНЁЛЫ і РАЖСТВО Белы кружыцца снег, Сняжынкі срэбрам звіняць. Анёлаў зімовы прывет Нясуць над зямлёй, зіхацяць. Смешных мышэй карагод, Так хочацца неба абняць. […]...
- Да Бога Божа Адвечны, Божа Магутны! Зноў вымірае народ Твой ў пакутах. Мала цярпеў ён зьнявагу і войны? Колькі жыцця забірае Чарнобыль! […]...
- Пра сэнс жыцця Пра сэнс жыцця я маю думкі сёння…не вельмі і весёлы, нават, змрочны. Чытаю вершы, што пісала…некалі… душа ірвалася ў палёт…а […]...
- Я прасіў кахання ў Бога Я прасіў кахання ў Бога, Ды напэўна занадта многа. Зараз ведаю што памыляўся, Доўга з ценем сваім змагаўся. Зараз то […]...
- Калi ад Бога адракалiся Калi ад Бога адракалiся Крыжы скiдаючы з царквоў Мая бабуля утрымалася Iкон не зрушыла з вуглоў Яна малiлася, малiлася Яна […]...
- Казкі Бога Салодкая кропля дажджду, (бо з прысмакам кавы), паўзе па замглёнаму шклу, нібыты, кульгаючы, пава. Услед пакідае прасцяг – рэха самоты […]...
- Вось чую голас Бога Вось чую голас Бога, Сышоўшага з аблокаў: “Мілуйце адзін аднога Душэўнасьцю анёлкаў… І ахінайце словам, Даруючы мілагучнасьці пялёсткі, І ахінайце […]...
- Чарнільна-магільны прысвятак Калі сумленне і сум Скідваюцца на “Добры кум”, Калі спазняюцца хвіліны, Не спадзяваюцца навіны, Карціны Я намалюю ў снах, У […]...
- Я малюю Я малюю цябе ў сваіх марах Добрым, верным з надзеяй у душы, Што не змогуць прыплысць тыя хмары І анёлаў […]...
- Кропка незвароту В деревню… К тётке… В глушь… В Саратов… Як што, магу назваць Сто месцаў, Дзе магу схавацца… Ад безвыходнасьці, Навязанай […]...
- Уява Верш па карціне Вінсэнта Ван Гога – “Начная тэраса кафэ” 1888г. Уява Чыстае неба… з вачыма анёлаў, Душыць горад блакітам […]...
- Час вілікі манюка * * * Час – вялікі манюка і злодзей вялікі, падмане ён і ўкрадзе апошні рубель. Ты навошта з нябыту […]...
- Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...
- Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
- Надышоў гэты час ісці Надышоў гэты час ісці Па студзёнаму ветру і снезе. Па пакутліваму жыццю, Што знікае між зорак недзе. Надышоў гэты час […]...
- Я пакінула час у сяброў Іры і Жэню Я пакінула час у сяброў На стале паміж кніг і сурвэтак, Дом быў поўны кахання і кветак, […]...
- Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
- Дажджавы чарвяк-сіротка Яго матку забіў крот-маньяк, На рыбалку паклікаў рыбак Яго тату, Плугам зьнеслі ягоную хату… Валацугам, галодным бамжом, Стаў маленькі чарвяк […]...
- Восеньскі пах Восеньскі пах: лісця, травы, замшэлае неба, яркае сонца – мары… і ты… горда стаю, ты разам маўчыш, нам вельмі добра, […]...
- На(д)зіранне Над гмахам дзевяціпавярховым Неба аднавокае Блішчастай поўняй Глядзіцца наўкола А на восьмым паверсе Паненка ў Белай сукенцы Рухам далікатным Завесіла […]...
- Уваскрэсні, птушка Фенікс Вы ўсё яшчэ жывыя? Да вас ідзем тады мы! Такія словы чуе мозг чуллівы мой! Пакуль услых не прамаўляюць іх… […]...
- Час пік. Трамвай Час пік. Трамвай. Зайшла жанчына З цяжкой, напханай поўна сумкай. Вакол расселіся мужчыны, Ніхто падняцца не датумкаў. А найсумленны – […]...
- Кантрасты прыроды Даволі невясёлыя пачуцці Да нас прыходзяць напярэдадні зімы, Калі прырода мусіць цалкам апрануцца Ў беласнежны і пяшчотны аксаміт. Калі ўсё […]...
- Песня дзьмухаўца Мяне абдымае вецер, Надта кароткім будзе жыццё, Я нават не марыў з’явіцца у вершы, У вершы пра быццё… Нехта глядзіць […]...
- Постдэпрэсіі смурод Разьбіраюць на запчасткі Мозг мой брудныя пальчаткі. Не пакінуць каб адбіткі – Асьцярожна вынуць ніткі. На тых нітках цягнуць крылы, […]...
- Не шукай ты “Нашай нівы Не шукай ты “Нашай нівы” Там, дзе бойкі гандаль півам. Гэй, дзе ганяць нашу мову, Дзе вышукваюць “крамолу”- Не шукай […]...
- Час, застылы, як воск Час, застылы, як воск, боль, заціснуты ўнутр, і бяздарнай арды зіхаціць перламутр. Закрухмалены мозг, паўсядзённы адчай, замест мантры пытанне адно: […]...
- Паветраны Падымае крылы ў нябёсы, Быццам птушкі ляцяць ў вырай, Карабель срэбнавалосы – Лепшы сябар дзяўчынкі мілай. Ён не ведае перашкодаў, […]...
- АБЫ – ХОД Калі Вам трошкі не хапае Пераўзыйсці, перамагчы, Хай гэты вершык нагадае, Як больш патрэбнае знайсці. Да мэты вельмі цяжка крочыць […]...
- Смак ліпеня Каменьчык, цюкнуўшы у шыбу, Даў знак – сустрэчу святкаваць. Нясмела ты мяне паклікаў Па кроплі ліпень смакаваць. Збіралі зёлак пах […]...
- Артабстрэл Чатыры тысячы праглядаў, Пагрозы ад вар’ятаў. Спрабуюць уцячы Як пачынаю іх сячы, Выносіць мозг іх недалёкі. У ім цяпер ад […]...
- Мозг бессэнсоўна зьбіраў рэшткі розуму Мозг бессэнсоўна зьбіраў рэшткі розуму З асобных скамечаных частак бярвеньня наркозу мух У п’янага сьвету малюнак з дурных элементаў арол […]...
- Птушкі вечнасці Мае дзяды далёка ад мяне – У вырай птушкай адляцелі. Таго, магчыма, не хацелі. Ды час паклікаў да сябе. Варушыць […]...
- Цяпло Калі змяшаюцца гады, Калі наступіць цішыня, Я буду помніць, што ёсць ты, Ты будзеш помніць, што ёсць я. Калі Зямля […]...