Верш Бажавоўк
Можна забіць, і спапяліць,
і прах пусціць на вецер,
а потым людзям абвясціць,
што ён не варты смецця.
Але нябесныя вятры
Ягоны прах па свеце
збяруць, як семя ў макатры,
жывой вадой асвенцяць.
I ўратаваны, з неба Дух
зноў сыйдзе чалавекам,
зноў будзе жыць сярод падлюг
ды іх марыянетак.
Ён бажавоўкам праслыве,
прыблудным патарочам,
ніхто яго не праміне,
не плюнуць каб у вочы.
Плююць. Свае і ганакі,
са смехам, без прынукі,
і Духу гэныя пляўкі
страшней за яд гадзюкі.
Ды, зганьбаваны сотні раз,
знявечаны натоўпам,
Ён прыйдзе ў самы горшы час
сваім адвечным тропам
Да тых, хто выплюнуў душу,
хто ў паднябесных храмах
блюзнерствам замяніў імшу,
а Святароў на Хамаў.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Свабода духу Будзь слаўны дзень, шчаслівы міг, калі душой пачуў, не вухам, як узвышае, настае славутая свабода духу. Узросту высь, натуры высь, […]...
- Я не люблю няпраўду Я не люблю няпраўду – не няправых Яны ў яе руках як інструмент Ім дадзеная быццам для забавы Сваім мячом […]...
- Ты аддаляешся, ты аддаляешся Ты аддаляешся, ты аддаляешся, Ад пацалункаў маіх вызваляешся, Ад непатрэбнай нікому маны, Ад недарэчнай уласнай віны. Хто мы? Чужыя адно […]...
- Каб іх з наскоку апускаць Дарэмна фантазЕры Прыдумваюць фантазіі: Засуньце сабе ў дупу, Ўтапіце ў унітазе. А я на Паазер’і Нікога не баюся, За мною […]...
- Зямля ўжо ледзь трывае нас Зямля ўжо ледзь трывае нас. Калі ж здараецца з ёй штосьці, На ўсе пытанні ёсць адказ: Не ўладары мы тут, […]...
- Ісці *ІСЦІ* Можна спаці ўсе жыццё ці быць у ва сне рэшту, але нельга кідаці у сон на гады! Можна хадзіць […]...
- Радкі Яны прыходзяць са слязамі Альбо са смехам сярод слёз. Не верце, што радкі вазамі Вывозіць з ночы творца-бос. У час […]...
- Алкаголь Машыны ляцяць як пляўкі ноч завялася бы лялька мамку мамку просіць і ўся чарнее ў чаканьні і чарка за чаркай […]...
- Планета Не толькі на Паазер’і Бываюць бойкі і павер’і, Бывала, што з глушы Палесся Ляцелі пер’я Ў Алеся Ад душы Праз […]...
- …Хопіць! Ужо замнога Хопіць! Ужо замнога! Кроў, ліхалецце, жах! Стань! Памаліся Богу! Люд, загубіўшы страх! Годзе! Пастой! Старога свету гарыць кляштар. Хопіць! Ужо […]...
- Разарві фотаздымак Разарві фотаздымак, дзе разам з табой… Я іду на прыпынак, з цяжкой галавой. Адпачні, распраніся, і скажы ад душы. Што […]...
- Ты нездольна адказаць мне Тры сотні дзён зусім цябе не бачыў Тры сотні дзён… Вось толькі ці шкада? Я зразумеў: душу не перайначыш, Калі […]...
- Рыгоркава гора Плача жаласна Рыгорка – Не пускаюць зноў на горку. Да акна прыліп Рыгорка: – Вунь Максім паехаў з горкі… Вунь […]...
- Нілу Сымонавічу Гілевічу Волатам духу народнага, Сакаліным узмахам крыл Беражэ Беларусь гаротную Наш паўнаводны Ніл. І бруіцца святло душы яго. І поіць засмяглы […]...
- Як па небе Як па небе высокім, па небачку Плылі караблі, ды з Поўначы, З белых ветразяў шэрань сеялася, Люты сівер з-пад крылаў […]...
- А я ня ведала цябе А я ня ведала цябе… Пяшчоту слоў, блакіт пралесак, Ды водар траў у вясновым сне, Што мякка вабіць на ўзлесак. […]...
- Балада пра душу паэта На той зямлі, дзе вечна быў няўрод І лютавала злыбедная сіла, Праз сотні згубных і знябытных год Паэтава душа закаласіла. […]...
- Прабачаць дурню. і даруюць кату Прабачаць дурню. і даруюць кату. Ахвяры злічаць. Пабудуюць храм. Ды не даруюць мне. Суседу. Брату. За тыя сны, якія сняцца […]...
- Боль Хочацца крычаць да хрыпу, Хочу да крыві сябе падраць, Каб ня чуць мне болей крыку, Каб душа нарэшце пайшла спаць. […]...
- Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...
- ЗЕЛЕНАВАТЫ ВЕРШ ЗЕЛЕНАВАТЫ ВЕРШ Ты захаплялася зеленаватым снегам, Што дзіваваўся позна на змярканні – У сэрцы трапятаў юнацкім смехам Зеленаваты блеск вачэй […]...
- Ты паверыць не просіш Ты паверыць не просіш… Калі сэрца агорне адчай, Свет паблякне ў вачах навакольны, Адно слова тваё: “Выбачай” І на сэрцы […]...
- Кліч Пагоні Клічуць продкі нас зноў у Пагоню – Край у чорным агні забыцця. І стынуць знямелыя ў сконе Бязродных нашчадкаў крыніцы […]...
- Згубленыя мары Калі глядзець на рэчы, Узнікае некалькі варыянтаў: Можна ўбачыць нешта, А можна не бачыць нічога. І дзеля таго, каб застацца […]...
- Спатканне Цярпліва ён чакаў дзяўчыну. Дубелі пальцы на руках. “Як здарылася? гэта ж дзіва! Спазніцца можна на гадзіну, Але ж не […]...
- *** Спеюць у прыцемках зоры Спеюць у прыцемках зоры. Месяц дрыготка блішчыць. Смехам срабрыстым азорыш крылы збалелай душы. Глянеш паглядам чароўным – сэрца пазбавіш тугі… […]...
- Зварот да Купалы ЗВАРОТ ДА КУПАЛЫ Па роднай старонцы душа забаліць, – Пачую здалёк: загукала. Вяртаюся зразу ў дзяцінства, калі Звяртаюся я да […]...
- Лявоніха А Лявоніху Лявон палюбіў, Лявонісе чаравічкі купіў; Лявоніха, душа ласкавая, Чаравічкамі палясківала. Як я молада ў матулькі была, Як вішэнька […]...
- Перабіты як на духу Перабіты як на духу перарэзаны ў гэтым павер’е правадамі адзінкі, нулі грамада кіламетры здарэнні… Перахоплены як па журбе пазыўныя ды […]...
- І ў вас бывала? *** І ў вас бывала?.. Сустрэнешся. Разгаворышся, Уразішся, Адкрыешся. Як на духу, Наросхрыст, Шчыра-шчыра… А потым… Шкадуеш. Чаму не стрымаўся? […]...
- Наляплю мазурыкаў я з гліны Наляплю мазурыкаў я з гліны, буду з імі час я пакараць, малаціць лучынкамі-мячыма воярства вар’яцкага цара. Вынішчу, што жыць перашкаджае, […]...
- Цалуе вецер лісцейка бярозы Цалуе вецер лісцейка бярозы, Смяецца смехам вольным, маладым. А я губляю зоркі на дарозе І думаю, што Вечнасць – гэта […]...
- Я захварэю на цябе крыху Я захварэю на цябе крыху Ты нават гэта не заўважыш інакш зусім я не магу, Бо маё сэрца мне так […]...
- Колькі можна Колькі можна ўжо сядзець па норах, Колькі можна ўжо глядзець па дырах. Падымайцеся ж з кален беларусы, Уздыміце твар свой […]...
- ***…Прылятае ў сне …Прылятае ў сне груган да мяне і, знямоглы, пытаецца: “Ці даўно ты быў на пагосце? Чаму ж не прыходзяць у […]...
- Моцныя духам Што страшней за ўсё на свеце? Можа гэта моцны вецер? Што выклiкае небяспеку, Няўпэўненаму чалавеку. А можа то гарача спёка? […]...
- Паміраем, паміраем Паміраем, паміраем Не ў пакутах і слязах – Дагарае, дагарае Ў нашых душах продкаў шлях. Паміраем, паміраем Ціха. Лёгка. На […]...
- Віланэль Забытых гусляў гукі. Салодкі напамін. Плылі стамлённа рукі. Над безданню разлукі зацвіў зімой язмін. Забытых гусляў гукі. Гучалі без прынукі […]...
- А старая, гляджу, распагніціла печ “А старая, гляджу, распагніціла печ”, Ды паленамі дно аблажыла, Качаргу абхапіла, нібыта той меч! Страхаў, дымам вакол, напусціла. З крыкам: […]...
- Вёсачка Кянці Плямінка ці крапінка Каля аўтастрады. Можна і аб’ехаць, Можна абыйсці. Дык чаму ж чаруе, Дык чаму ж так вабіць Вёсачка […]...