Верш Віншавальныя паштоўкі
Дарагія
Пабрацімы і сястрычкі,
Гэта ж мы не бачыліся столькі!
Усесаюзнай сталі пераклічкай
Нашы віншавальныя паштоўкі.
Ёсць дарогі – лёсу пупавіны,
Ёсць зямля, што нас усім абдорвае.
Як жывецца? Добра жыць павінны
Узаемна зычым толькі добрае.
Так сяброўства франтавое грэе,
Так на кожным свяце абдымае!
I ніхто як быццам не хварэе,
I ніхто, ніхто не памірае.
Ды не стаць паўзводна і паротна,
Ну, а ў смерці не адзін чаляднік…
I святочна сёння, і маркотна –
He азваўся весткаю Чалябінск.
З поштаю ў нас добрае знаёмства,
Ды згубіла, мусіць…
He даслала.
Адыходзім… He, мы застаёмся
Песняю, што на крыві стаяла.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- ПАШТОЎКІ З БЕЛАРУСІ І. Сябры, прывітанне з балотнага краю на ўскрайку Еўропы, Дзе столькі дзівосаў, што часам міжволі збіваюся з тропу. Тут прага […]...
- БАЛАДА ЯНКІ БРЫЛЯ (4.08.1917-25.07.2006) А ён спакойна жыў… Памёр спакойна, Як неба памірае над зямлёй, Дзе цішыня, як шкло, дзе вечна войны, Дзе […]...
- Калі памірае каханне Калі памірае каханне – маўчаць тэлефоны горна, нібыта чорныя птушкі, што застудзілі горла. Калі памірае каханне – прыходзіць бяссонніц змора. […]...
- Днем і ноччу хварэе душа Днем і ноччу хварэе душа: І вачыма блакітнымі маці, Спелым яблыкам з тога каша, Што на лаўцы стаіць у роднай […]...
- У пустэчы бясконцай У пустэчы бясконцай… Не каханне – пакуты… Без цябе – што без сонца З лiстапада па люты… Не жыццё – […]...
- Каб мне стаць Каб мне стаць калі сасною На гары высокай I зялёнай галавою Закранаць аблокі, Падлічаць на небе зоры, Гаманіць з вятрамі, […]...
- Таемны вобраз тваёй прыгажосці Таемны вобраз тваёй прыгажосці З каханнем глядзіць на мяне заўжды. Жанчына, цябе нарадзіў хтосьці, Жанчына, адна для мяне ў сэрцы […]...
- Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКА АЛЯХНОВІЧА (9.03.1883–3.03.1944) У Вільні ёсць твая магіла, Але-у ёй цябе няма. Айчына, дзе дзіця згубіла?.. …Зноў вінаватая зіма, Вайны пажар і […]...
- Трызна па мове (прысвячаецца С. А. Сацэвічу) Цяжка думаць, што мова дзядоў Адгучала навекі тут. Памірае пад звон ланцугоў У курчэнні ад доўгіх […]...
- Слова ў дарогу Застолле застоллю розніца. А гэта – сустрэча сяброў. Ад чаркі ніхто не бароніцца – хай вып’е і будзе здароў. Па […]...
- БАЛАДА МІНДОЎГА (1195-1263) …Як ланцугі, звіняць касцёльныя званы І вестка, што не будзе болей тут вайны, Нібыта ў вочы пыл ляціць, ляціць […]...
- Смутны Хтосьці і беды Ніхто (Марыя Паўлоўска-Яснаржэўска) Хтосьці сёньня сэрцам хворы, У тую сцюдзёную, зімовую пору, Калі цемра з’ядае сьвечы, А вецер дзьмухае ў печы. Енчыць, плача […]...
- 91 см Кожны дзень прачынаюсь і бачу Свае вочы, далоні і вусны. Быццам помер, але я не плачу, Атрымаў невялікія плюсы. Ёсць […]...
- БАЛАДА ПАЎЛЮКА БАГРЫМА (2.11.1812–1891) У Багрыма ціха ў хаце, Ды не стаў з нудоты зверам, Бо ёсць вершы, бо ёсць вера У Айчыну, […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КАРАТКЕВІЧА (26.11.1930-25.07.1984) Ён паехаў на Прыпяць памерці. Там у чоўне, як ліст у канверце, Што напісаны Богам для Бога, Ён па […]...
- Трымціць на вятры ліст пажоўклы Трымціць на вятры ліст пажоўклы Адзін на адзін ён з сабой… Увосень сырую ён змоклы, А потым ужо пад зямлёй. […]...
- ДОН-КІХОТ ДОН-КІХОТ У Дульсінэі бровы, што нябесныя вясёлкі, І сонцамі двумя пылаюць ярка вочы, Жанчына з радавой, касьцільскай вёскі, Кіруе спрытна […]...
- Ты кажаш, я не ведаю вайны Ты кажаш, я не ведаю вайны, Што мне было тады гадоў замала. Чаму ж яна мае забрала сны? На ўсё […]...
- Хачу ўспомніць імя Безымяннаму салдату прысвячаю Я даўно тут забіты ляжу, У пакутах душа мая. Я не дыхаю і не гляджу. Хачу ўспомніць […]...
- Ціха розум пакутаваў Ціха розум пакутаваў, Сумняваўся ў сне. І трывога паскуда, Пралезла ў мяне. Быццам цуда не будзе, Ды як, тады жыць? […]...
- Пупышачка мая (ад ныркі) Мы шмат чаго ў сваім жыцці Фарбуем толькі ў жоўты колер. Мо, гэта ўжо не ў крыві. І сам ад […]...
- Боль Хочацца крычаць да хрыпу, Хочу да крыві сябе падраць, Каб ня чуць мне болей крыку, Каб душа нарэшце пайшла спаць. […]...
- Што старыя за вар’яты Што старыя за вар’яты: Мелюць без прычыны, Быццам час свой марна трацім Мы каля дзяўчыны. І ўсё пхнуць нас да […]...
- Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...
- Тут памірае любоў Забойства, забойства!! З крывёю і вогнішчам. І слёзы з вачэй Перад цмяным позіркам. Малога хлопчыка Абдувае полымем. Плач! Гора! Стогны! […]...
- Нячутна сцішаная ноч Нячутна сцішаная ноч Шчаку далоняй зморанай пагладзіць I шэрым лакам пасмачку валос кране… Тваіх цудоўных, залатых валос! Мяне не будзе […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ВАРОНКІ (17.04.1891-4.06.1952) Ад беларускіх ніў, ад роднай хаты З’язджаеш у Амерыку і ты, Але не для таго, каб стаць багатым, Каб […]...
- БАЛАДА ЯГАЙЛЫ (1352(?)-1.06.1434) …Прад табой крыжакі, як на полі крыжы, Дзе твой брат, дзе твой сын, дзе твой бацька ляжыць, Дзе ляжаць […]...
- Ўсё пакiнем, чым Сусвет багаты – Ўсё пакiнем, чым Сусвет багаты – Азярын i неба чысцiню, Пах парэчак ля бацькоўскай хаты, Дошак пах, струганых на труну… […]...
- Люблю прайсціся пад дажджом Люблю прайсціся пад дажджом, Асенняй лужай стаць на час… У сэрцы шчырым зберажом, Што так шануе нас. У дождж з […]...
- Чэрці Ведаеш, што незвычайна? калі страшна, што нельга баяцца. чуваць вокліч адчаю і незаўважна змагацца. Верыш, можа быць, бачыш, чуеш, як […]...
- Бяда, сябры мае! Бяда! Бяда, сябры мае! Бяда! Хварэе ўсё: зямля і нетры. У нас усё брудней вада І ўсё задушлівей паветра. Вакол дымліва […]...
- Хопіць? Мы гаворым таямніча, Шчыра веруючы ў то, Што ў кожным доме быццам, Вока…, вока ад ЯГО! А яго мы паважаем. […]...
- БАЛАДА ЕФРАСІННІ ПОЛАЦКАЙ (каля 1101-23 ці 25.05.1167) Ад Полацка да Іерусаліма, Нібы святы агонь, твая дарога. У сэрцы і за спінаю-Радзіма І прад […]...
- МОЙ САМЫ МАЛАДЫ Аляксею Ходасу Не ўпершыню пакойчык твой прыбраны, І пыл з твайго “фано” паспелі сцерці. Ну, і чаго папёрся ў той […]...
- Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
- Вёсачка мая родная Вёсачка мая родная, З чым цябе параўнаць? Знаю – сталiцы нiводнай Побач з табою не стаць Знаю, ў краях далёкiх […]...
- БАЛАДА РАМУАЛЬДА ТРАЎГУТА (16.01.1826–5.08.1864) Двухгаловы арол над Айчынаю кружыць І табе зразумела чаго хоча ён. На шляху у чужынцаў крывавыя ружы Зацвітуць, і […]...
- Калі хвароба У цела нешта прарасло, І моцна лёгкія згубіла. Не ведаюць, адкуль прыйшло, Але здароўе падкупіла. І больш няма куды ляцець, […]...