Верш У дзяцей казарменны пад’ём
У дзяцей казарменны пад’ём
Непагадзь ці сонца з галубамі –
Пакідаюць свой прыціхлы дом,
I ў дарогу – на руках у мамы.
Чалавек упэўнена сапе
У сагрэтую дыханнем хустку;
Ён яшчэ не знае аб Маскве,
Нічагусенькі – аб Глуску.
Быццам грэе і маю душу
Адчуванне рук, што не пагаслі.
Дальнія нашчадкі! Я гляджу –
Вашых прадзедаў нясуць у яслі.
I спыняюцца грузавікі
Перад імі
У гулкасці дарожнай.
Нітачка працягнута ў вякі –
Асцярожней, людзі,
Асцярожней…
Ещё вершы:
- Пазабіралі дзяцей гарады Пазабіралі дзяцей гарады. Плачуць у вёсках дыхтоўныя хаты, Рана старэюць ад чорнай нуды Ганкі прыветныя, стройныя дахі. Верна чакаюць-глядзяць на […]...
- Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей, мы, любячы, называем Радзімай. Дзяўчыну, што здраджвае найчасьцей, у нашых сьненнях мроім адзінай. Жыццё – […]...
- Аднойчы да чалавека прыйшло свята Аднойчы да чалавека прыйшло свята… Неспадзяванае, як першы снег, Шчаслівае, як адчуванне палёту, Урачыстае, як зыход сонца, Прыйшло да чалавека […]...
- Жальба дзяцей спаленай вёскі – Чаму не паліцца ў печы? Прастыла – як лёд, чарэнь. Накрыйце нам коўдрай плечы – Агонь нас зусім не […]...
- У душы такое адчуванне У душы такое адчуванне: Ад мяне яшчэ хаваюць штосьці, Кінуць і глядзяць з замілаваннем, Як лаўлю абгрызеныя косці. У душы […]...
- Дома Дзень ад дажджу даўно патух, І ноч брыдзе па цыферблату, А я вясёлы, як пастух Пасля зарплаты. І адчуванне, быццам […]...
- Прачнуцца – і з вамі сустрэцца Прачнуцца – і з вамі сустрэцца. З усмешкаю вашых вачэй. І сэрца ля вашага сэрца, І плечы – ля вашых […]...
- А хто там iдзе? А хто там iдзе, а хто там iдзе У агромнiстай такой грамадзе? – Беларусы. А што яны нясуць на худых […]...
- Мова прадзедаў Мова прадзедаў… **************************** Песціць вуха мілагучная Мова прадзедаў, дзядоў. Мо, для іншых і нязручная Мова нашых каранёў. Ганарымся, не цураемся […]...
- Залічыцца славай, як небу вартае Залічыцца славай, як небу вартае, тваё адчуванне, што вадкі вецер упарта дзьме у далоні і з невымернаю сілай узносіць да […]...
- Я гляджу ў твае мілыя вочы Я гляджу ў твае мілыя вочы, Я апамятацца не магу нават, Вочы погляд прыбраць не хочаць Ад тваіх мілавідных плямак. […]...
- Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...
- Беларусь – галубка белая Беларусь – галубка белая. А над табой зноў груганы – Ад злосьці лютай захмялелыя, Ад чорнай ярасьці, маны – З […]...
- Дзеці ліхалецця Экскурсія ў музей Наваельнянскай сярэдняй школы (Гістарычная даведка: На тэрыторыі г. п. Наваельня да Вялькай Айчыннай вайны існаваў інтэрнацыянальны піянерлагер […]...
- На ўзгорку пясчаным На ўзгорку пясчаным цвiце жаўтазель – На брацкай магiле дзяцей партызанскiх. Стаю i гляджу, як па кветках зiркастых Блукае маленства […]...
- Музыкант Безнадзейна, пяшчотна, шчыра, Нібы чорны кавалак хлеба, Нібы белы птушыны вырай. Палюбіце стамлённыя рукі І плячэй заінелыя крылы, Гэты плач […]...
- Я душу малюю ТЫ малюеш мора, ЁН малюе неба, я душу малюю, тую, што ў святле выгукае чайкай альбо пралятае пугачом вушастым над […]...
- Маіх радкоў, хай, рэяць стужкі Маіх радкоў, хай, рэяць стужкі, Дзе годы міласьці нясуць, Балотцам, лесам, ў сьцежках вузкіх, Якія Матчынай заву. Над тым пазгінуць […]...
- НЕ СОНЕЧНА І смех, і злосць змяшаліся ў адно Незразумелае надзіва адчуванне, Я ім жыву, пакутую даўно, Сустрэчу пераблытаўшы з расстаннем. Разлуку […]...
- АНЁЛЫ і РАЖСТВО Белы кружыцца снег, Сняжынкі срэбрам звіняць. Анёлаў зімовы прывет Нясуць над зямлёй, зіхацяць. Смешных мышэй карагод, Так хочацца неба абняць. […]...
- Мне доўгае расстаньне з Вамі Мне доўгае расстаньне з Вамі Чарней ад Вашых чорных кос. Чаму ж нядобры час прынёс Мне доўгае расстаньне з Вамі? […]...
- Даждлівая восень “Даждлівая восень” Вецер хмары прыціскае Да прамоклае зямлі З неба сее як скрозь сіта Сіратлівыя палі.. Хаты дрэмлюць за пагоркам […]...
- Перабудова Я верш напішу Каб душу Як прараб Збудаваць. (Каб памёр сэрца раб Трэба твор напісаць, Нават лепей без “каб”, Забіваць!) […]...
- У нас лясная старана У нас лясная старана – Ласі прыходзяць у гароды, I ад світання да цямна Снуюць птушыныя чароды. Буслы на ліпах […]...
- Восень едзе на рабым кані Восень едзе на рабым кані. Сярод свету – разветраны сад. Як калянае лісце калін, Вераснёўскі плыве зарапад. I адрынуты голас […]...
- Мне падалося Мне падалося быццам мы радныя, Як ня былі, напэўна, мы ніколі. Тваіх вачэй заранкі маладыя Над маім дахам коўзаюць паволі. […]...
- Увосень, доўгімі начамі Увосень, доўгімі начамі, калі паўсутак не відно, сусвет цікаўнымі вачамі ў маё заглядвае акно. За мною з цемры пільна сочыць. […]...
- Яшчэ пад зоркай чысціні Яшчэ пад зоркай чысціні Пачуццям невыказна золка, А ўжо пагаслі ў квеце зёлкі, Што ратавалі шчасця дні. Што там варожбы […]...
- БАЛАДА АНТОНІЯ ЛЯШЧЭВІЧА (30.09.1890-17.02.1943) Ворагам холадна. Ворагі паляць Хаты і Храмы, старых і дзяцей. Паляць усё, ды не спаліцца памяць, Памяць любога агню […]...
- Гляджу на глобус – шар жывы – Гляджу на глобус – шар жывы – i чую шэпат я травы, i бачу, як на паплавы Лятуць вясною журавы, […]...
- …Якое неба выблісне з аблок *** Якое неба выблісне з аблок!.. Нібы кране істоту раптам неруш, Нібы з душы здымае боль і немач Яго бясконцай […]...
- Мой карабель не вернецца дамоў Мой карабель не вернецца дамоў- Кажу усім, хто паплыве са мною, Мы ўсе калісь апусцімся на дно, Ніколі не пабачыўшы […]...
- Казаў мудрэц: яно – і нараканне Казаў мудрэц: яно – і нараканне, і сонца, і пякучай цемры сплаў… “Якія вочы мне дало каханне!”*, але…спярша душу яму […]...
- Незнаёмка Зайшла, насупраць села у ззянні маладосці – і сэрца анямела ад блізкай прыгажосці. Праз тры прыпынкі выйшла Без кропелькі спагады, […]...
- Няўжо і праўда ўсё – усё адно? Няўжо і праўда ўсё – усё адно? Няважна мова і размова?.. Гляджу напружана ў акно, Як быццам мне там нешта […]...
- Нацыянал Уздымайся народ Беларусі На апошні, сьмяротны свой бой! Не патрэбны нам здраднікі, трусы Хай ідуць яны з мірам дамой. Нам […]...
- У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
- Май Паветра дыхае цяплом, Прыгрэла сонца веснавое, Зазелянела ўсё кругом, Народ ва ўзвышаным настроі. І я іду насустрач сонцу, Лаўлю вясёлыя […]...
- Батарэйкі Дзень за днём у дарозе, друзам збітыя ногі, Сэрца зломлена болем, душу цягнеш без волі, Успаміны аб страчаным сапраўдным каханні […]...
- Сёмы паверх. Акно Сёмы паверх. Акно. Шэрасць дамоў вышынных. Быццам гляджу кіно. Мікрараён – пано З небам празрыста-плынным. Мала людзей: мароз. Мала машын: […]...