Верш Енк залунае шматкроць
Енк залунае шматкроць
сьмерць зойдзецца чорным пеўнем
куля ўкапаецца ў плоць
нахабна надзейна і ўпэўнена
Пекла прызначыць нам
спатканьне ў часах і прасторах
кожны сьвінцовы грам
настаўніцкі дотык гісторыі
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Начны Шпацыр Вечаровай вулiцай крочу, а на тварах трывога i жах. Кожны ў думках свабоды хоча, нiбы ў клетку загнаны птах. I […]...
- Скроня Скроня – сябар лепшы Кулі пісталета. Куля любіць вершы Кожнага паэта. Ды не кожны графаман Пусціць скроню ў шлюб, Вагнястрэльны […]...
- Пекла, якое прарвалося (Радаван Караджыч) Радаван Караджыч Пекла, якое прарвалося Любая, хутчэй за ўсё чула ты, Але зараз пра гэта маўчаць. Да нас пекла праравлася […]...
- Праз пальцы прапускаю я пясок Праз пальцы прапускаю я пясок, Пясчаны колер мне казыча рукі І чуюцца, як быццам, незнарок, Яго сыпучыя, як шэпт празрысты, […]...
- Цэйтнот Горад ператканы сонным дымам. Дым сьцякае ў колер родных сьцен. Твар схаваўшы папяловым грымам, Час з імгненьняў пастку нам пляце. […]...
- Сонца чырвоным пеўнем Сонца чырвоным пеўнем За копы садзiцца, Пахне навокал сенам, Травой-медунiцай. Тата касу наладзiў, Правёў па лязу “брывою”; Рукi пружацца сiлай, […]...
- Скончыўся бег На плячы вісела стрэльба, бег праз лес, праз поле, грэблю, У партызанскі, у атрад, каб сказаць, што ў вёсцы гвалт, […]...
- Вэндэтта Не народ для ўрада, а ўрад для народа – Куля ідэю не можа забіць! Там жыццё рай, дзе свабоды край! […]...
- Мелодыя каханьня Мелодыя мінулага мінае, Мелодыя ліецца у нябыт… Успамінаю лета ў дзікім краі, Дзе кожная хвіліна – гэта ты. Дзе кожны […]...
- Цалуе кат маю руку пачціва Цалуе кат маю руку пачціва. А дотык вуснаў – быццам дотык джала. Ён сёння служыць верна і цярпліва, Каб заўтра […]...
- Нікому вы не верце Нікому вы не верце, тым асоба да папярэдняга хто кліча зменай строю; і я не стаў бы давяраць асобам, якія […]...
- Зноў з табою згоды не знайшлі Зноў з табою згоды не знайшлі, Зноў між намі ростань і варожасць. Як запозна мы заўжды варожым Аб часах, якія […]...
- Я ўсё магу забыць Я ўсё магу забыць: Твой зрок, Твой колер валасоў, I цiхi шэпт, I поўнае маўчанне, I вуснаў смак, I дотык […]...
- Парсуны ды сунны Мастак парсуны Прамяняў на сунны, ПрынЯў Іслам. Няма магчымасці 100 грам ПрынЯць і маляваць Зноў бл..дзь з натуры – Цяпер […]...
- Якое шчасце жыць у Беларусі Якое шчасце жыць у Беларусі. Калі навокал ціха і спакойна. Сваёй радзімай вельмі ганаруся. Бо кожны можа жыць прыстойна. Адкрыты […]...
- Душу маю не перайначыць Душу маю не перайначыць, Не закаваць у путы! І калі лёс ёй усё ж прызначыць – Перанясе пакуты! Яна не […]...
- Свіцязь Мне Свіцязь начамі сніцца. Мне доўга начамі не спіцца. З табою хачу сустрэцца, Ці гэта толькі здаецца. Мне Свіцязь сніцца […]...
- Вершы пра каханне Шукай каханне Штоноч, штодня, Каб зноў – спатканне І – глыбіня… * * * Не-не, – каханне не падман, А […]...
- ПАКУЛЬ ПАКУЛЬ Пакуль вядуць ступені ўверх Дыханьне й сэрца на пад’ёме. Удзячны лёсу за давер – Таго ўсё менш з чым […]...
- Лінія высокага напружання На прасторах Між вялікіх гарадоў, Над зямлёй, Спакойнай і натруджанай, Іней асыпаецца З калматых правадоў Лініі высокага напружання. А падпоры […]...
- Спальваем сэрцы свае маладосьцю Спальваем сэрцы свае маладосьцю – П’яныя шчасьцем ці цёмнаю злосьцю, П’яныя радасьцю, сном альбо болем – Як усе і заўжды, […]...
- Вятры-муэдзіны Хай неразумныя выкрыкі птушак Хтось лічыць музыкай лепшай, адзінай… Слодыччу пояць вар’яцкія душы, Выюць у шале вятры-муэдзіны. Выюць, склікаюць сталёвыя […]...
- Не трымай за горла У пачуцьцяў моры ледьзьве не загінуў. Надзеі ветразь вызваліў з бяды. Ды закахаўся і сеў на мяліну. Быць на мяліне, […]...
- Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Пражу дзіўнай красы для нябесных абрусаў. На зямлі той прыгожай шчасліва жывуць, Праслаўляючы […]...
- Ці здолееш жыцьця Ці здолееш жыцьця прайсьці шляхі, Не страціўшы надзею пра каханьне? Ці вытрываеш люду сьмех ліхі? Забыўшы пра нясьмелае спатканьне. Яно […]...
- Маленства Маленства Маленства майго малюнак Памяць ніяк не міне. Ліпкаю глінай матуля Мажа пазы на сцяне. Рукі старанна і ўмела– Ім […]...
- Хлопцы іграюць джаз У маладосці нядоўгі век – ведае кожны з нас. Сумныя жарты рыхтуе лёс, і непазбежны скон… Ды, не зважаючы ні […]...
- ГАРАДЫ Пакуль жывуць – наш слаўны Мiр i Тураў i Полацк прадаўжае над Палатай ззяць – Не прападзе славянская культура, Не […]...
- Пра Арла П Р А А Р Л А Арол быў вольнай птушкай неба, Была да хмар яму патрэба, Але-ж аднойчы з […]...
- Кактэйль “Пьяная карова “Мычыць у полі “Пьяная карова” Малако, мінэралка, 500 грам. Яна прыйшла не выпадкова К сваім да вогнішча сябрам. Сьпяваем песьні. […]...
- Пачакайце! Пачакайце! Ў цьмяным полымі згараючых планет – Абыякавасць і стома, і зусім мізэрны свет, ці патрэбна сэрца мучыць непазбежнаю тугой, […]...
- Байцу, які першы ступіў на беларускую зямлю Не знаю, хто ты – баявы уралец Ці дужы, каранасты сібірак. Падправіўшы спраўней паходны ранец, Прайшоў ты першым па маіх […]...
- Каралеўна Ты едзеш на дачу, ў Менск, і Карпаты, А я за ўдачу: на лес і паддаты. Не пойду нікуды магчыма […]...
- КЛЯТВА У дзяцінстве мне на вопратку пагоны З усмешкай цеплай прышывала маці I прымауляля: “Некалі, мой родны, Выдатны атрымаешся салдацік.” Прайшлі […]...
- Давай збяжым ад усіх людзей Давай збяжым ад усіх людзей Не пакідаючы слядоў Не будзем заўважаць падзей І не лічыць чужых гадоў Давай збяжым ад […]...
- Каханьне, дыханьне, пот трызьненьне, кроў Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў, І скуры са скурай салодкая стома, Прызнаньне, жаданьне, зьнішчэньне Садома, Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў. […]...
- Пляткару О, як хочацца вам мяне бачыць вар’ятам – Узялі б па сто грам вы на грудзі свае За маё нездароўе, […]...
- Сто з ста Куля ў галаве засела, яшчэ пасля той вайны. Не бачыла куды ляцела і трапіла у чужыя сны. Той год, тая […]...
- Мы ідзём, куды вядзе нас жыццё Мы ідзём, куды вядзе нас жыццё, Адчыняем дзверы і ў пекла, і ў рай, Мы не бачым нічога і ўсё […]...
- Марым аб шчасці вечным Марым аб шчасці вечным, Жывем дзеля іншых людзей, Аддаем сябе першым сустрэчным. Мір робіць нас толь злей. Ламаем рукі і […]...