Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Прабуджэнне

Ты прабач, мая родная маці,
Што карміла мяне малаком,
Але вырас я з тога дзіцяці,
Што сядзеу ля цябе вечарком.

Не патрэбны пяшчота і ласка
Тваёй гладкай, пахучай рукі.
I не трэба мне казкі чытаці,
Я ужо бачыу, што свет не такі!

Вось падняуся з кален, азірнууся,
Бачу мэту – да яе я бягу!
I не стойце у мяне на дарозе!
Хто б ні быу – я бязлітасна б”ю!!!

Мне смярдзяць тыя тоустыя твары,
Што вакол у кабінетах сядзяць.
Я усім сэрцам паветра удыхаю
I не хочу яго выдыхаць!!!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Прабуджэнне - Аляксей Горбач