Верш Санет аб капліцы

У вёсцы Ардашы стаіць капліца-
**У гонар Маці божай узвялі:
Святая пажадала там з’явіцца,
**Свой промень света дорачы Зямлі.
Прайшло з тае пары гадоў нямала,
**Пакінула Святая добры след:
Анюта дар вялікі атрымала
**Ад розных пазбаўляць хвароб і бед.
Маліцеся, прыходзьце да капліцы,
**Малітвы, што ад сэрца, чуе Бог-
І душы вашы змогуць адрадзіцца,
**І вы адчуеце, як Ён вам дапамог.
Не пашкадуйце часу вы ніколі-
**На ўсё на гэтым свеце Бога воля.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ Адкіньце прэч журбы навалу, Душы ляноцце. Прыходзьце ў госці да Купалы, Часцей прыходзьце. Ён вас […]...

Святая ноч Святая ноч і зорак карагод, І месяц узышоў зямлю каб асвяціць, Святая ноч бывае раз у год, Святая ноч дапамагае […]...

Знайдзіце падкову Знайдзіце падкову……то свет вашай хаты То вольная воля лунаць вам крылата Напрамак узяушы ляцець па – над морам Нішто стануць […]...

Восеньскі санет Ізноў апалая лістота пахне смерццю… Яе паліць, ці проста – на кампост. А вецер не дае яе падмесці, З-пад веніку […]...

Беларускі санет Адзін мой сябра – у Амерыцы хвалёнай, другі – у Польшчы. Там у кожнага – свой рай. А я, цюхцяй, […]...

Мне не трэба Мне не трэба тваёй ласкі, Ды згінацца я не стану… Мне, як поскудзь, вашы маскі У смярдзючым скотным стане… Так […]...

Ну дзе Ты, Бог …А можа й праўда… Мо Цябе й няма?.. …Ну дзе Ты, Бог? У чым твая прысутнасць? Халодзіць кроў няўцямная вайна… […]...

Санет Імкнуць да неба пяць дубоў На ўзгорку між дамоў высокіх. Транслююць вышнюю любоў І з недраў пьюць зямныя сокі. Яны, […]...

Рок-санет Быццам джына выпусцілі з пляшкі, – Паспрабуй запхні яго назад. Дзіка скачуць голыя мілашкі, Ледзь прыкрыўшы банцікамі зад. Нібы ў […]...

Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...

Парыжскі санет Барысу Забораву З чужога неба дождж ілье чужы, Блішчыць Дэфанс, прыгожы і няўтульны, І прывід Эйфеля, як каравульны, Разгублена стаіць […]...

Полацкі санет Квітнее буквіц родны першацвет, Нягледзячы на холад і прынуку. Радкі як шлях – накшталт старога бруку – Між забабонаў, прымхаў […]...

Санет кахання Чаго саромецца, – ты у маім санеце, Як у аазісе закінутым, адна, Надзейна ахаваная штодня Ад цынікаў, якіх нямала ў […]...

Пісьмо Дзень добры, спадарыня мая. пішу вам, таму што не магу я болей. трываць разлуку, ідзе з пад ног зямля. бяз […]...

Санет Крушына Першаму Князю Вялікага Князства Літоўскага МіНДАЎГУ Што засталося нам у памяць ад дзядоў- Ляжыць крушынаю замшэлых валуноў. Змывае жаль магутнымі […]...

Трайны санет На сэрцы стыне лёд – Паўдзённаю істомай У безнадзеным веку – Пралунае плынь надзей Калядны карагод – Ланцуг без шанцу […]...

Супярэчнасць Не хачу болей Вас кахаць. Не магу і не буду болей. Толькі б сілы хапіла сказаць, Што кахаю Вас паміж […]...

Я малюю Я малюю цябе ў сваіх марах Добрым, верным з надзеяй у душы, Што не змогуць прыплысць тыя хмары І анёлаў […]...

На вясельлі ў весцы “На вясельллі у весцы “ На вясельллі у весцы быў Я такое і не сніў Там гулялі ад душы Нашы […]...

БАЛАДА АДОЛЬФА КЛІМОВІЧА (20.04.1900– 24.11.1970) Беларусь, твой народ дачакаецца Залацістага яснага дня… Максім Багдановіч У Вільні арган у касцёле іграе, І музыка, нібы […]...

БАЛАДА ПЯТРА ПРЫХОДЗЬКІ (25.02.1920-30.11.2006) Голас сэрца Айчынай пачуты, І калінавых зорак святло Над зямлёю ў заснежаным лютым Да людзей назаўжды прарасло, Каб і […]...

Паэзія Паэзія… каб застацца Успамінам на сьценах жыцьцёвых, Раздаць па кавалачках сэрца І адрадзіцца новым… Паэзія… каб здолець Сябе адшукаць і […]...

Ноч нараджэння Ноч нараджэння. 22.15. Самота. Цішыня. Чаканне. Змрок. Прыйшлі начныя здані павітацца са мной. Іх ледзь заўважыў зрок. Яны прыйшлі павіншаваць […]...

Нібыта зорачкі ўначы Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. Мой сум і боль куды падзелі? Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. […]...

Свечка. Агонь. Пажар Свечка. Агонь. Пажар. Недзе Шапэн рыдае. Душы. Абдымкі. Жар. Веру. Хачу. Жадаю. Высі. Касцёл. Арган. Я ўжо амаль святая. Мроі. […]...

Пра родны кут Нарог сумуе па раллі, Паэт – па вёсцы родненькай. Амаль дашчэнту задзяўблі Паэзіяй гаротненькай! Цячэ сляза, займае дух: Ад глебы […]...

Выбачайце Я не з вамі, выбачайце, я даўно гляджу ў бок, каб схіляць куды… страляйце, трохі ўжо пажыць я змог. Не, […]...

Народу нашаму У душы былі магутнымі, збіраліся на плошчы. Змагаліся ўпартымі ў гарадах ды вёсцы. Мы сталі паслухмянымі, праходзяць дні і ночы. […]...

Міла мая Mіла мая любоў майго сэрца Заўсёды ў ім табе знойдзецца месца У кветках палі за блакітнай ракою Буду гуляць я […]...

Мне б толькі Мне б толькі не забыцца Вас забыць, Забыць і вочы Вашы, й рукі Вашы. I перасмягламу з глыбокай чашы Ваду […]...

Той, хто кахае “Той, хто кахае,- Чалавек сапраўдны”,- Услед за паэтам Паўтараю я. Адзіная, святая праўда, Пакуль жыве і круціцца Зямля. Каханне нараджае […]...

Усёй трупе дабрадзея старыцкага беларускае слова Дзякую Вам, брацікі, сястрыцы родныя! За Вашы хвацкія песні народныя, За тую гутарку Вашу вясковую, За праўду светлую, за праўду […]...

Не гуляйце, паэты, са смерцю! Не гуляйце, паэты, са смерцю! Не рыфмуйце свой будучы скон: Гэтак лёгка – узяць і памерці, Калі вамі накліканы ён. […]...

Што здарылася? Што здарылася з вёскай, Дзе гурт малады, Дзе хлопцы, дзяўчаты, Што калісьці былі? Дзе ж гоман трашчоткай, Што калісьці ішоў, […]...

Нявесце Каліноўскага Недзе поруч ляжалі дарогі, Кліч кахання ляцеў ад ніў, Але ён не кахаў нікога, Бо занадта радзіму любіў. Варты лепшага […]...

Усплывае самотны твой вобраз Усплывае самотны твой вобраз… У грудзях закіпае цяпло, Ды астуджвае ўнутраны голас: “Не ўзнавіць, не вярнуць, што прайшло!” Калыхаецца бель […]...

Ненапісаныя вершы Вы не далі зняверыцца ў жыцці. Я так хацеў, каб вы былі са мною Вялікай, неадольнаю сцяною, Што нельга, смерць […]...

Бой Ой, які прыгожы мой Цюцік, што завецца Бой, З чорнай спінкай, сівы ледзь I калматы, як мядзведзь. Поўсць ягоная, як […]...

Я не зайздрошчу тым, хто мае Я не зайздрошчу тым, хто мае. А тым – хто лепшае раздаў. Душы пачуццяў не стрымаеш, Як не стрымаеш росту […]...

БОЖЫ ВЫБАР З удзячнасцю старым майстрам майго краю М. Багдановічу, Я. Купалу Злева – Русь, а cправа-Польшча, Лёс не лепшы, лёс не […]...