Верш За кратамі

За кратамі
Памяці выдатнага паэта і камедыёграфа XIX ст.
Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча
У 1864-1865 гг. Дунін-Марцінкевіч сядзеў у менскай турме.
За кратамі ён панікае.
Як быў бы Марцінкевіч рады,
каб на хвілінку пазнікалі
турма, і камера, і краты!

За кратамі свае малюнкі.
За кратамі свая карціна.
За кратамі – Няміга. Людзі
спяшаюцца па ёй на рынак.

Спяшаюцца адны ў галёшах,
другія – у абутку голым.
А на гары, над рынкам, плошча
з палацам, цэрквамі, касцёлам.

У храмах тых – абедні, месы.
Ля храмаў – лужыны ды лісце.
На плошчы – і тэатр, дзе п’есы
Вінцэнта ставілі калісьці,

Дзе Марцінкевіч у спектаклях
іграў, акцёр-камедыёграф.
І перад ім карціна з даляў
жыцця мільгнула метэорам.

Карціна ў памяці мільгнула,
дзе не ў турме ён, а ў тэатры, –
і пазнікалі на мінуту
турма, і камера, і краты.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Галерэя тытанаў Пралог Адам з Вікенціем, паэты… Францішак з полацкага краю… Я вершаваныя партрэты тытанаў даўніны ствараю. Пішу Кірылу, Ефрасінню… Пішу Тадэвуша […]...

Тутака ні літасьці, ні веры Тутака ні літасьці, ні веры, А жыцьцё – няўтульная турма, Сектар працы, камера кватэры, Калідор грамадскага ярма. Тут жывуць раптоўна […]...

Альфа і амега Выйдзем разам на Дзяды. Шчыльнымі радамі. Памянём мінуўшых тых. Добрымі славамі. Хто ня змер. Той будзе там. На далоні Бога. […]...

БАЛАДА КУЗЬМЫ ЧОРНАГА (24.06.1900–22.11.1944) Зноў турэмная камера сніцца, Як труна, у якой ты жывы. А на вуліцы не навальніца, А вайна каля самай […]...

Толькі ўспыхнуць у полі Толькі ўспыхнуць у полі Рабацінкі праталін – Б’ецца вырай у сэрца, Як агонь навясны: Салаўіная рэчка, Салаўіны світанак, Салаўіная памяць […]...

БАЛАДА МАКАРА КРАЎЦОВА (18.08.1891-1939) Еўропу снегам замятае Нееўрапейская зіма. Тваю душу ў кулак сціскае Сырая польская турма, Па-за якою скрыпка грае, Як у […]...

БАЛАДА ЛУКАША КАЛЮГІ (27.09.1909–5.10.1937) Маладыя гады… Залатыя гады… Але час не святы. Арыштанства, суды. І ты вораг народа, і гэты народ Прад табою […]...

Зварот да Сашы Саша, зыходзь! Хопіць з Народам змагацца. Саша, зыходзь! Табе ўжо не утрымацца. Саша павер. Жыць без цябе стане лепей. Саша […]...

Прэзідэнту дэгенератаў Калі ты сыдзеш, казёл бязрогі? Калі ты звалішся з ног, урод? Ваюеш, сука, з сляпым народам? Вядзеш, як статак, на […]...

Герніка Гэта было ў Мадрыдзе, а менавіта У цэнтры мастацва каралевы Сафіі (Які мясцовыя жыхары называюць “Сафіду” – Націск на “у”). […]...

Як спяшаюцца рэкі да вусцяў Як спяшаюцца рэкі да вусцяў, І аблокі зліваюцца ў хмару, А каханыя вусны – да вуснаў, Гэтак я аб Радзіме […]...

Сярэдневякоўе Далёкі век Сюжэт наступны навявае, Карціна даўняя Ва ўяве паўстае: … Муж пояс вернасці На жонку надзявае, А рыцар ейны […]...

За апошняй гутаркай Біты час Хвілін аскепкі! Я збіраў Даволі доўга Вось… Пабілася карціна Ты сышла Мая палова… Усё сур’ёзна Безнадзейна! Паступова Немагчыма… […]...

Мленькая думка аб сввбодзе Не крычыце, птушкі, жаласліва, не турбуйце мой сон. Шмат жылі ці мала не ведаю ні я, ні ен. Цвіце буйным […]...

Маленькая думка аб свабодзе Не крычыце, птушкі, жаласліва, не турбуйце мой сон. Шмат жылі, ці мала не ведаю ні я, ні ён. Цвіце буйным […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА НЕЗАБЫТОЎСКАГА (2.10.1819-21.03.1849) Мары пра каханне, славу і свабоду Для цябе, як лекі, хвораму ў турме. І ты верыш: свечку нехта ў […]...

Колер памяці сіні і белы Колер памяці сіні і белы… Так пра Вас лёгка мне ўспамінаць! Неба яснае зоркамі спела, Адлівала ў снягах давідна. На […]...

ФокУсава малява Або: 2. У цёмным лесе з левым патронам 3. Пра чорнага ката і белую варонку з грыбочкамі, па большай частцы […]...

Сябраваць або кахаць З кватэры выхаджу, з кватэры выхаджу, Iду я да цябе прыгожы і прыбраны. Букет кветкаў вялізны табе я прынясу Які […]...

Вятры – Дзе, вятры, вы начавалі? – Ў конскіх грывах. – А чаго так рана ўсталі? – Путаў мы баімся. – […]...

Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...

БАЛАДА КАРУСЯ КАГАНЦА (10.02.1868 – 20.05.1918) За родную краіну, звычай і мову, за гонар груддзю ўставайце. К. Каганец …І турма на зямлі на […]...

Кропка апоры Пажаданая свабода ні дала больш, ні ўзяла. Прамяняў палон на кола за кратамі збегшы ў я. І нікому не патрэбны, […]...

БАЛАДА ВІТАЛЯ СКАЛАБАНА (5.08.1947-20.08.2011) Ад Бога планіда – знаходзіць імёны і даты, Як цэглу старую, з якой будаваўся наш Храм, Які быў амаль […]...

За моцную i квiтнеючую Беларусь! Квiтней, мацней, мая Радзiма, як дрэва ў красавiку! Быць можа, у страшную гадзiну павешусь на тваiм суку. Бо дыхаць вельмi […]...

Незапатрабаваная памяць Манюшка, Кастюшка, ды хасідскі рабін – Не патрэбны вы зараз сярод нашых асін. Беларусь або Польшча, ці Іудэя ваш край […]...

Калі адцвітаюць каліны Калі адцвітаюць каліны I ў вырай спяшаюцца дні, Шукаю пад крык жураўліны Калодзеж лясной цішыні. Згушчаюцца зоры над дубам I […]...

Я ВУЧУСЯ БЫЦЬ ШЧАСЛІВАЙ Адлюстроўваецца ў сэрцы Горыч памяці тужлівай, Быццам я чакаю смерці, Век не будучы шчаслівай. Быццам мне жыццё – як мука […]...

Зіма ў зімовым Навагрудку Зіма ў зімовым Навагрудку — Старонка памяці маёй У кнізе “Радасны настрой”. Зіма ў зімовым Навагрудку — То мой шчаслівы […]...

Несур’ёзны Дзед мароз Несур’ёзны Дзед мароз… ********************************* Дзед Мароз, напэўна, спіць Альбо заблудзіўся. Над ракой туман стаіць – Новы год не сніўся! Мокнуць […]...

Балада сквера Прысвячаю Ларысе Раманавай і маім мінскім сябрам Пакідаю твой боль і сваю адзіноту пад нагамі прахожых у восеньскім скверы, дзе […]...

Зіма Зiма скавала рэчак бег, Iльдом пакрыла лужыны старанна. Цалуя дрэу ласкава раны, схавала iх у iскрысты снег. У новай вопратцы […]...

Белая сукеначка Белая сукеначка мільгнула На начной сьцяжыне ўскрай сяла I мілосыцо вольнай ахінула Сэрца неспакойнае: “Прыйшла…” Быў пасьля і гордым, і […]...

Кухня. Гарбата і дым Кухня. Гарбата і дым. Ноч. Сказаць аб усім Попел. Аб чым не дамовіў. Тытунь. Мой лёс мне замовіў. Кубак. Немаведамашто. […]...

Успомні Успомні, як гарэлі дрэвы тыя у зіхаценні сонечным яскравым! Чырвоныя, як зліткі залатыя, ды бронзай адбівалі промні травы. Як возера […]...

Клёны Над хатамі светла-зялёны Клён – сонца паўдзённага брат… He ў лес наш спяшаюцца клёны, Яны ўсе чамусьці ля хат. Як […]...

Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...

ЛiСТАБОЙ I зноў лiстае восень лiсце i гасiць дождж рабiн кастры, А ля муроў, як i калiсьцi, Гуляюць рыжыя вятры. А […]...

“Прачніся, сонца – час ужо…” Прачніся, сонца – час ужо, Грукоча ў дзверы зімні ранак. І подых ветрыка яго Па свеце разнясе світанак. Я разгадаю […]...

Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца, Час адчыняе новыя сьметніцы. На неба раз ў год паднімуць насы, Вып’юць віна, кусануць […]...