Верш Маладыя крылы

Маладыя крылы
Курсантам авіяфакультэта Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь прысвячаецца

Вучэбным вылетам надвор’е
спрыяе – і дзяньком пагодным
на Лідскім на аэрадроме
лётную практыку праходзім.

Л-39 у шарэнзе.
Колеры сцяга ў эскадрыллі.
У самалёты ўсе залезем.
Пакуль прасцяг не пакарылі.

Аэрадром заўжды адкрыты
вятрам, рамантыцы паветра.
Курсанты ў маладыя крылы
за спінамі ў “буслах” павераць.

У шум маторны самалётаў
укліньваемся галасамі
і з хваляваннем, з асалодай
упершыню ўзлятаем самі.

“Буслы” стальныя па нагрэтай
бетоннай паласе імчацца.
Палётаў інтэнсіўнасць летам
вялізная – лятаем часта.

Выконваем мы пілатажы,
выконваем кругі ў нябёсах…
Лунаць у высі ў сілах нашых.
Высь сіняя – у нашых лёсах.

Палётам летняе надвор’е
спрыяе – і дзяньком пагодным
на Лідскім на аэрадроме
лётную практыку праходзім.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Маладыя гады Маладыя гады, Маладыя жаданні! Ні жуды, ні нуды, Толькі шчасьце каханьня! Помніш толькі красу, Мілы тварык дзявочы, Залатую касу, Сіняватыя […]...

Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...

Астудзі мае крылы, мама Рассякаюць трывогі неба, Ападаюць хлябы за намі, Нібы прывіды яблынь белых. Ах, якія гарачыя крылы! На прычале сямі марэй Я […]...

Абяссілелі крылы Абяссілелі крылы, Няма моцы на ўзлёт! Дасягнуць небасхілу Мая мара – палёт. Дакрануцца аблокаў У свабоднай цішы, Без аглядкі навокал, […]...

Крылы чые – на такі размах? “З боку – таго зачыняйце дзьверы!” Пухаўку б’е, нібы ў барабан. Мне не хапае звычайнай веры – Хто мне той […]...

Крылы …Ламалі крылы.. Так жа будзе лепей.. Ламалі мары, быццам проста Шкло I душу рылі як дзікі ці вепры Лычом шукалі […]...

Мне патрэбны арліныя крылы Мне патрэбны арліныя крылы, Каб лунаць над маёю Літвою: Наталіўшы крыніцамі сілы, Золкам раны скрапіўшы расою, Узьляцеўшы імгненна ў сусьветы, […]...

Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...

Едуць маладыя Сонца высіць над вёскай, Як вясельны каравай. – Едуць, едуць! – пагалоска Паляцела з краю ў край. Песьняй даўняй сьвет […]...

Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...

РУНЕЕ “РУНЬ” (народнаму лiтаб’яднанню пры Валожынскiм РЦК) Рунее рунь у ранiшнiх палях, Сцяжынка Краем поля Сцелецца… Нам дорыць радасць родная зямля, Нам […]...

Белыя крылы Я веру сваім белым крылам, яны трапечуцца ў клетцы, яны ў змове з маім сэрцам. А ты ніколі не ілжывы! […]...

Горная дарога Даліну, таполі, дувалы шызая хмара закрыла. Ударылі ў твар з перавалу ветру халодныя крылы. Вяршыні пакрыты снягамі. Машыны спавіты вятрамі. […]...

За якой гарою За якой гарою, Дзе шукаць па свеце Маладыя мроі Маладога лета, Што цвілі, буялі Колісь так шматкветна, А пасля завялі […]...

Віно, як недапітае каханне Віно, як недапітае каханне… Я напаўняю куфар, я лаўлю з невыказаным сэрцам хваляваннем твой твар і вочы ў бляску крышталю. […]...

Ня сумуйце дзяцюкi вясною Ня сумуйце дзяцюкi вясною на магiлы гледзячы сяброў – жалем нашых ранаў не загоiш i цяжкiх ня скiнеш кайданоў. Ня […]...

Беларускае вяселле * Кружаць хутка каруселі, Кружаць часу каруселі… Вось і нам Бог даў вяселле, Беларускае вяселле. І жагнае сына маці, Выпраўляючы […]...

Мне падалося Мне падалося быццам мы радныя, Як ня былі, напэўна, мы ніколі. Тваіх вачэй заранкі маладыя Над маім дахам коўзаюць паволі. […]...

У звечарэлым садзе, што, цямнеючы У звечарэлым садзе, што, цямнеючы, Тулiўся ў першай восеньскай журбе, Я прыгарнуў твой ценькi стан, не ўмеючы, I ўпершыню пацалаваў […]...

Хай гады знікаюць Хай гады знікаюць – памяць застаецца: Што раней спазналі, у сабе нясём. І таксама сонца з неба нам смяецца: Як […]...

Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...

Цішыня ў вёсцы ранкам Цішыня ў вёсцы ранкам, Брэх сабак за снегам скуты… Брыва хмурыць на світанку, Лес, бязмоўем апрануты. Цяжкім выцягнуўся пасам, Нерухома […]...

Рамонак і пчолка Пакахаў рамонак залатую пчолку, Туліць да прынцэсы жоўтую галоўку, На руках-лісточках гойдае, мілуе, Шараю гадзінай да яе чаруе. Апускае вочкі […]...

Вакно надзеі Шукай сваё каляровае Вакно надзеі чарговае Пакуль ня згас тусклаваты свет Пакуль ня знік апошні след Ты з неба скарбаў […]...

Кніга быцця Кніга быцця. В. Р. Хадою хуткай мы ідзём па старасці, Кожны год бліжэй да завяршэння. Засмуткуем з непрыемнай маласці, І […]...

Зебра Радок к радку – засеянае поле Палоска к паласе-жыццё І хочацца пажыць І хочацца адведаць Кахання незямнога пачуццё… Я думаю […]...

Ты паслухай Ты паслухай Ты паслухай, як сэрца матулі гамоніць- Ці крынічкай у лузе, ці званочкам у полі… Зазірні ў яе вочы, […]...

Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...

Ляцяць гады Ляцяць, ляцяць гады, Імчацца без раздыху. Бягуць яны туды, Дзе ўжо не трба дыхаць. І есці, і рабіць, Гарэлку піць […]...

Сьвяточны, старажытны дух калядны Сьвяточны, старажытны дух калядны, Магічны дух язычніцкіх акрас, Смаленьня дух, дух кміну і каляндры, Дух на шасьце падвешаных каўбас, Калісьці […]...

Мы рады сустрэчы Вас шчыра вітаем, жадаем натхнення – Для свята пара настае, Іграюць музыкі,- і гімн ухвалення Гасцям дарагім прапяем. Мы працай […]...

Час чмяля Час чмяля. Хвалі першага цяпла Прынесьлі кіпень абрыкосам, Над імі крылы чмель ўзьняў, Спрасонку чмыхнуў у поўны голас, Пасьля снобачаньняў […]...

Брацця, к агульнаму шчасцю Брацця, к агульнаму шчасцю Трэба жыццё кіраваць. Роўнасць, братэрства і згода Будуць нам шлях асвятляць. Згоднай, вялікай сям’ёю Пойдзем к […]...

Як добра быць маленькім Як добра быць маленькім – Цябе цалуюць усе, І мараць, каб салодкімі Былі сны твае. Як добра быць патрэбным – […]...

Сустрэчы з Пушкіным у Лідзе Сустрэчы з Пушкіным у Лідзе Лідскі краязнавец Анатоль Фёдаравіч Кулеш у юнацтве меў шчасце пабачыць прапраўнука вялікага рускага паэта Рыгора […]...

Цёмны ранак Я не буду табе каханай.. Болей здрады абодва не хочаць я не буду і першай спатканай- сустракаліся мы неаднойчы… толькі […]...

Аблокі над Крыўёй Аблокі, як анёлы, мой край аберагаюць, З вышынь крыштальнай спёкай Бог-Сонца ім спрыяе… Аблокі, нібы дзеткі, люляюцца ў бяздонні І […]...

Хто марамі жыў Хто марамі жыў, мяне зразумее: Я мару з дзяцінства як бусел лятаць, Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы, Каб душы […]...

Сані САНІ Месяц сыпле серабро, Па зімовых далях. І здалек відаць, ажно, У ноч імчацца сані. У бездарожжа, напрасткі, Ім нішто […]...

Літрсуполка “Задзьвінне Літаб’яднанні “Полоцкая ветвь” і “Крылы”, Літаратурны зьвяз “Надзьвінне”. Яны напішуць верш. Не набываем квас, Найперш набудзем “полочку” мы Полацкага піва, […]...