Верш Леў і ключы
Леў і ключы
(у памяць аб падзеях 1590 года)
Ганарыся, нос уверх
задзяры, лідчанін:
атрымала Ліда герб –
шчыт са львом, з ключамі!
Поле ў ворагаў крыві.
Леў на ім адважны.
Хто з мячом прыйшоў – раві,
на кіпцюр насаджаны!
Поле як нябёс блакіт.
Два ключы ад раю.
Толькі мужнага рукі
ключ такі чакае.
Барані, каб уцалеў,
горад свой у войны!
Мужны, храбры будзь, як леў!
Раю будзь дастойны!
Адбівай, каб не насеў,
ворага, лідчанін!
Запавет такі нясе
герб са львом, з ключамі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Дзьверы, замкнёныя на ключы Старая страціла розум. яе стары хутка губляе зрок. і слых. на ўсё навакольле па тэлефоне намякае на рознае. нумары з […]...
- Зімовыя чары Зімою, летам і вясною, І восенню ты будзь са мною, Ты толькі побач будзь. Хачу асмеліцца кахаць, Жадаю быць штодзень […]...
- Шчаслівая “Шчаслівая” – мне кажуць людзі ўслед. Я цалкам з імі згодна. Так. Шчаслівая. Але пранесці шчасця запавет Складана праз жыццё […]...
- Змагар Там, дзе ты, інакш птушкі спяваюць, Нават прыслухайся, не так клён шуміць. А памятаеш, што цябе я кахаю Ды жадаю […]...
- Ямỳ Цеплым подыхам, Ціхай ласкаю Ты кранай мяне. Будзь мне казкаю. Добрай, сонечнай. Незлічонаю. Будзь маім цяплом. Цемрай чорнаю. Барані мяне, […]...
- Няўжо? I вось, нарэшце, прада мной Радзiма, Тут беларускасць знiшчана ушчэнт, Свая, наогул, мова нелюбiма, I грэбуе ёй нават прэзiдэнт. Нiхто […]...
- Будзь чалавекам! Будзь чалавекам! Сьвятло не засьцілай нікому, Ані азадкам, ні сьпіной, Жанчыне, старцу ці малому – Будзь чалавекам – не сьвіньнёй. […]...
- Эмігранту Брат беларус, у далёкі край, Цябе мы сёння выпраўляем, Заўсёды ў шчасці сустракай, Таго, што мы ўсе жадаем. Жадаем радасці […]...
- Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...
- Паслухай Паслухай чалавек цябе чакае Зямля Матуля спадчына твая Яна Вясною громами гукае І кліча з Неба крыкам жураўля Глянь распасцёрла […]...
- Кава Мне сніўся сон: на полі сечы, Дзе бітва жорсткая была, Знянацку мне ўпілася ў плечы Чужынца вострая страла. Заслала вочы […]...
- Будзь беларусам Будзь беларусам Не пад прымусам Будзь беларусам Па сэрца жаданнi Хай цябе ўлады Стpашаць землятрусам Ўсё пераможаш Сваiм ты каханнем […]...
- Трывожныя зводкі Ты ўсхопішся ранкам, нікім не разбуджаны, I з сэрцам трывожным падыдзеш да радыё. Чакаеш. Так, пэўна, чакае асуджаны, Каб прыгавор […]...
- Свіцязь Мне Свіцязь начамі сніцца. Мне доўга начамі не спіцца. З табою хачу сустрэцца, Ці гэта толькі здаецца. Мне Свіцязь сніцца […]...
- Пясняр жыцця Янку Купалу прысвячаецца Пясняр жыцця, пясняр свабоды. Змагар, пакутнік, чалавек. Сябе ўсяго аддаў народу. Блакіт нябёс і хвалі рэк завуць […]...
- Не ідзі Не ідзі нікуды, Не ідзі… Ад таго, што ты са мной – Так цёпла. Так утульна Проста ўдваіх… Так прыемна… […]...
- Цётцы Зямлячка-паэтка- Цвіла, нібы кветка. Жыла ты сярод людзей. З людзьмі аб’яднана, Радзіме аддана І сведка вялікіх падзей. Любіла ты дзетак. […]...
- Аддзячыць поле табе Аддзячыць поле табе, аддзячыць, Ракою звонкай сваіх зярнят; Яму вось толькі б адчуць і ўбачыць, Што ты не знекуль, а […]...
- Калі чалавек не такі як усе (прысвячаецца Якубу Коласу) Калі чалавек не такі як усе, Натхненне ён знойдзе ў жамчужнай расе, Адчуе каханне ў лесе і […]...
- Скончыўся бег На плячы вісела стрэльба, бег праз лес, праз поле, грэблю, У партызанскі, у атрад, каб сказаць, што ў вёсцы гвалт, […]...
- Раўчук жыцця Раўчук жыцця збягае у лагчыну… Дзе ён паверне на апошні круг? Хвіліны цягніковымі вачыма Мільгаюць, заціскаючы ланцуг. Нячуты, невядомы, да […]...
- А ты мне падабаешся А ты мне падабаешся: Твой швэдар… Такі цёплы. Пяшчотна-кафейнага колеру. Твае валасы… Такія падатлівыя. А ты сам… Ты такі прывабны. […]...
- Не забывай Радзіму аніколі Не забывай Радзіму аніколі: Ні з крыкам птушак, пакідаючых тугу, Ні ў летні дзень, калі грамы сваволяць. Любі яе, не […]...
- З юнацкіх дзён Я за табой сланяўся Следам, А ты і вокам не вяла, А я не знаў, А я не ведаў, Чаму […]...
- Ці ў апошні раз я бачу гэта поле Ці ў апошні раз я бачу гэта поле? хто я такі? Ці проста чалавек? не выбіраем у жыці сабе мы […]...
- Не бойся рукі апячы аб хлеб Не бойся рукі апячы аб хлеб, Бойся горшага- Хлеб апячы аб рукі. Не па кніжцы Пазнай сакрэт Хлебаробскай бацькавай навукі. […]...
- Апалогія Быццам адзінокі, Быццам я ў цьме… Крочу я да шчасця, Крочу я ў сне… Быццам снегам белым, Быццам сонца свет […]...
- Два полі Было ў салдата два полі, поле, дзе кветкі ірваў, бегаў з сябрамі на волі, і поле, дзе ён ваяваў. Ціха […]...
- Ты што цяпер робіш Ты што цяпер робіш? Чыім будзеш сынам? Аб чым твае думкі? Што ў сэрцы тваім? Мой мужны, адважны, адзіны мужчына, […]...
- Усё чакае вясны Усё чакае вясны: Ціхі парк апусьцелы, Яго прывіды-дрэвы, Нібы тыя крыжы. Усё чакае вясны… Нібы тыя крыжы, Думкі ў нас […]...
- Паклянёмся любіць наш край! Паклянёмся любіць наш край!.. Паклянёмся, што ў нашыя сэрцы Не ўкрадзецца ні страх, ні адчай, Ні спалох немінучае смерці. Мы […]...
- Вярніце мне жывое зерне Вярніце мне жывое зерне З тае гарматнай калатні. Вярніце любасць мне і вернасць, Што вывяраліся ў агні. Вярніце ўсмешкі, казкі, […]...
- Сямёра не чакаюць аднаго Сямёра не чакаюць аднаго. А я свайго адзінага чакаю. З далёкіх пераплеценых дарог, Як жорава з самотнага вырАю. Чакаю, бы […]...
- Толькі з табою Толькі з табою мне хочацца быць, Толькі з табою, Радасць і шчасце з табою дзяліць Толькі з табою. Ранняй часінай […]...
- Калыша ветрык Калыша ветрык кволыя галіны заснуўшай вішні пад маім вакном… Жыцця – твайго й майго – плывуць хвіліны ў свет, прыцярушаны […]...
- Гады бяруць разбег Гады бяруць разбег. Задумайся глыбока, Прыгледзься да сябе, Прыгледзься пільна з боку Высокай той гары Крутой – Магілы брацкай! Гарачая […]...
- Хачу ісці туды, дзе чакаюць Хачу ісці туды, дзе чакаюць, Праз снег, праз лес і балоты ісці. Ад людзей, ад сабак, што балюча кусаюць, Туды, […]...
- Чакаю садоў красавання Чакаю Вас, абы паверыць цуду, Чакаю Вас, пакуль адчай не згас, Чакае вязень так свайго прысуду, Каб волю ўбачыць хоць […]...
- Вайна А мы, з братам, аднойчы на войну пайшлі, А з вайны мы зь ім толькі адну сьмерць прынясьлі І на […]...
- На партызанскім аэрадроме Навокал цішыня. Толькі чутна, як зрэдку Каласы зашумяць На шырокім палетку. Зашумяць і паклон Хіляць бору старому, Дзе прапелер відзён […]...