Верш Перад аўдыторыяй

Ещё вершы:

1. Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
2. Дайце запальнічку Пойду ў лес. Аўчарка Рэкс І чарка там Securіty. – Што курыце? Запытаецца спадарства ў нас. А ў адказ: паўцарства […]...
3. Наш першы снег Тваё здзіўленне не забуду, Калі нас першы снег сустрэў… І радасна ўсміхацца буду, Бо ты мяне ў той час сагрэў. […]...
4. Першы снег, заўсёды ён з падманам Першы снег, заўсёды ён з падманам. Я ж яго чакаю зноў і зноў. Ён з’яўляецца заўсёды нечакана, Як прыходзіць першая […]...
5. Перад табой не стану на калені Перад табой не стану на калені, а мо і стану, плюнуўшы на ўсё. ды ўсё ж мае пачуцці не змярцвелі, […]...
6. Першы снег Снег пушысты, бадзёры, крамяны Ціхай беллю празрыстаю лёг, Дрэвы, хаты ахутаў рахманы, І застыў на шырокіх палёх. Першы снег – […]...
7. Бабровыя слёзы Бабровыя слёзы Глядзіць двума стваламі стрэльба ў бабра спалоханыя вочы – і просьба ў тых вачах: “Не трэба!”, і звера […]...
8. Схіляю галаву я перад тым Схіляю галаву я перад тым, хто валадарыць над бязладдзем гукаў, хто правядзе вас, як дзіця, за руку у свет, дзе […]...
9. Жывёлін Рай Вялікі-вялікі, як Бог, чалавек, Жывёлу сваю даглядае спрадвек, У вочы глядзіць і выказвае ёй: “Спажытак, маёмасьць і парабак мой”. А […]...
10. Ты перад мною, а я насупраць Ты перад мною, а я насупраць. Здіўляе твой позірк – ты бачыш несупраць. І вока ў вока, кахання прысутнасць. Між […]...
11. Перад выхадам я зазірну Перад выхадам я зазірну У люстэрка насупраць дзвярэй, Валасы прыгажэй прыбяру І зніму адзіноту з вачэй. Усміхнуся няўмела сабе, І […]...
12. Законы логікі і фройда Дзяўчына падобная на экскаватар – яна капае яму а пасля зарывае ў ёй і калі ты крычыш “за што?!” то […]...
13. Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...
14. Так, я не чалавек “Курыца – не птушка, Баба – не чалавек” З народнага. Так, я – не чалавек, Я для мужчыны – Бог. […]...
15. Перад Сёмухай Гаю, гаю, гаю, Схаджу да дубровы, Насяку там маю Ахапак здаровы. Будзе тут бярозка, Будзе тут рабінка, Будзе клёну горстка, […]...
16. А перад тым як зняць пагоны А перад тым як зняць пагоны, Вярнуцца да сваёй зямлі, У часіну ціхае пагоды Фатографа мы нанялі. Над чорнай бухтаю […]...
17. Усё ня тое Калі ляжаў я ў калысцы, Пачуў ад ангела: “Калісьці Ты будзеш мовы роднай прагнуць У калоссі, жыце, нават у багне”. […]...
18. У народным стылі Закацілася сонейка I патухла ружовае, А дзяўчына вясёленька Адзяваецца ў новае. Выбягае на ганачак I глядзіць на дарожаньку: – Дзе […]...
19. Перад мальбертам Перад мальбертам, як іконай, Душа ірвецца да нябёс, Каб ласкай Божай блаславёнай У фарбах вылепіць свой лёс. А лёс мой […]...
20. Ласіха Там, дзе шуміць стагодні бор, Там, дзе цячэ Бяроза ціха, Абудзіць поўначчу прастор Хрыпатым голасам ласіха. Ёй надакучыла адной, I […]...
21. Аднойчы да чалавека прыйшло свята Аднойчы да чалавека прыйшло свята… Неспадзяванае, як першы снег, Шчаслівае, як адчуванне палёту, Урачыстае, як зыход сонца, Прыйшло да чалавека […]...
22. ПЕРАД КУПАЛЛЕМ Перад мальбертам, як іконай, Душа ірвецца да нябес, Каб ласкай боскай блаславёнай У фарбах вылепіць свой лёс. А лёс мой […]...
23. РАЗВАГI ПЕРАД ПОМНIКАМ МАКСIМА БАГДАНОВIЧА НА СОТЫЯ ЎГОДКI Горька судьба поэтов всех племён; Тяжеле всех судьба казнит Россию. В. К. Кюхельбекер Паэтаў нішчыць лёс ва ўсіх плямён; Цяжэй […]...
24. БАЛАДА ПЕРШАГА СНЕГУ Без таможняў розных i без вiз Першы снег звалiўся на карнiз. Нiбы голуб адпачыць прысеў, Ды малюнак бачылi не ўсе… […]...
25. Ноч перад святам Заўтра мне дваццаць пяць, I Радзіме маёй дваццаць пяць. Ды пра гэта падумаю я Перад самым світаннем… Ноч. Шуміць лістапад. […]...
26. БЕССМЯРОТНАЯ ДУША Павольна пад вечар валiцца снег, Зоркi смуткуюць – памёр чалавек. Застыў на марозе абрыс дабраты, Вецер, як смецце шпурляе сляды. […]...
27. Калі падае ў лесе сасна векавая Калі падае ў лесе сасна векавая, што падпілена вострай пілой, – на хвіліну ў маўчанні яна замірае, перш чым голлем […]...
28. Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...
29. ЛЬНЯНЫ РУЧНіК Вышывала дзяўчына ручнік, Пры лучыне ў цеснай святліцы. Толькі б шчасця і каб на дваіх – Колас жытні, сцяжынка, крыніца… […]...
30. Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...
31. Не хачу паправіцца Ідзем з табой у госці, Размяць старыя косці, Пра хлеб размову завялі, А страўнік хоча штосці. Я сала на талерку […]...
32. Ёсць каханне! Дзень, калі мы будзем побач, ноч, калі мы будзем разам – адрадзіць каханне спроба (чалавек кахае часам). Памыляецца часова, ці […]...
33. Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...
34. На твары мінакоў кладзеццца снег На твары мінакоў кладзецца снег, Прыгожа абсыпае іх каўнеры. З нябесных замярзаючых прарэх Выскокваюць імклівыя жаўнеры. У дрэвах затаіўшыся – […]...
35. Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
36. Як Цімох абедаў Ох! Ох! Ох! Натаміўся Наш Цімох. Ох і натаміўся! Ох і нарабіўся! Што рабіў ён, Хочаш ведаць? Слухай: Сеў Цімох […]...
37. Снег Такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель – што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. Шастае шорсткая […]...
38. Багацце вершаў Багацце мноства носяць вершы, Не патрабуючы ўзамен Выявы той, хто самы першы З паэтаў пойдзе на абмен. Абмен не златам, […]...
39. Цёмныя ночы восені (Паводле аповесці У. Караткевіча “Дзікае паляванне караля Стаха”) Дзяўчына з дзівоснымі косамі Маукліва глядзіць у камін. За вокнамі – ночы […]...
40. Бялюткі чысты першы снег Бялюткі чысты першы снег, Нібы дзіця зусім малое, Чамусьці выклікае смех І не дае крыху спакою. Надзіва ён не слепіць […]...