Верш Чароўная фея дагону

Ещё вершы:

1. Чароўная ноч Чароўная ноч! Маўклівым сваім хараством Маніць тых, хто ня спіць І з надзеяй у змрок паглядае Што спыніцца бег гэтых […]...
2. Чароўная восень Чароўная восень. Кастрычнік, а сцюжы – ніякай. Далонейкі лісця прасвечвае сонца рэнген. Надвор’е такое… такое…, што… “Божанька, дзякуй!” – за […]...
3. Чароўная песьня Нямігі Аб’явы прыпынкаў ужо не ідуць з галавы, У горадзе шумна і тлумна, няўтульна і пыльна. Замкнутыя дзьверы сабору і Жоўтай […]...
4. Завеса страт Ўсе застылі Мае матылькі Не трапечуцца Ўжо ад світанку… Як жа рана!? Так цёмна вакол Немагчыма Зіма за вакном… Адцураю […]...
5. БАЛАДА ВІТАЎТА ВЯЛІКАГА (1350-1430) …Вязуць карону, як ваду жывую, Старому князю, у якога ёсць Усё і ўсё ў часіну залатую Было і быў […]...
6. Гарачае жаданне Ноч. Усе спяць. Я гляджу ў акно. Зоркі маўчаць, як мае вусны, У параненай душы няма слоў – Дзе ты? […]...
7. Як жа хораша ўлетку Як жа хораша ўлетку: Грэе сонца, пахнуць кветкі, У рэчцы цёплая вадзіца, І чароўная крыніца Дасць жывой вады напіцца… “Эх, […]...
8. Шэры кот і снягіры А на сэрцы ў Планеты Спіць на печцы шэры кот, Не драпежны і сугрэты, Снягіроў глядзіць палёт. Птушкі толькі пунсавеюць, […]...
9. Варажбітка-ноч Цемра зноў спускаецца на мой парог, ставіць боты чорныя ля збітых ног. Горад спіць. Паснулі птушкі й месяц лёг, звесіў […]...
10. Гарбата Гарбаты, я сказаў гарбаты! Наліце мне хутчэй у шклянку Бо без яе хоць ты сядай за краты Без кубачка – […]...
11. Касінеры йдуць Дзе Нямон сівыя хвалі Раскідаў ў начы, Дзе Рубон спраўляе балі Недзе ў далячы, Там дзе Прыпяць зноў ласкава Песні […]...
12. Сёння кахаю Толькі тваіх пацалункаў чакаю, Толькі твае пацалункі мне любыя. Сілы з іх чэрпаю Для існавання. Мару пра нас, як адзінае […]...
13. Зорныя пацеркі Зорныя пацеркі… ******************** Плачуць нябёсы. Я разам з імі. Дзень такі злосны – Сэрцайка стыне. Сонца за хмару Тварык схавала. […]...
14. Летні сон Цеплай ціхай ночкай, Па дарожцы, Неба зоркі рассыпала, Ды на свята прыглашала. Там, дзяўчына та гуляла, Русы косы распускала, Сваю […]...
15. Твая ўсмешка загаіла душу Я люблю! Як моцна я люблю! Так люблю – нібыта закаханы! Быццам у абдымках прыгарну Да душы твае жывыя раны […]...
16. Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
17. Чорнае з золатам Чорнае з золатам прыкіпела да лісця, Да крывога месяца, навечна прыкутага, Апошнія ночы небу даліся Сталёвымі слязьмі і зорнымі пакутамі. […]...
18. Сінеча нябёсаў Сінеча нябёсаў, І вецер паўночны, Сады зацьвітаюць, І ранкам марозна. У сад пракаветны Ступаю нясьмела, Між дрэў там блукае Чароўная […]...
19. Беларусь – мая Радзіма! Беларусь – мая Радзіма, Ты чароўная краіна! Толькі тут дубы гурбою Мне спяваюць песні ў полі, Тут гамоніць лес спрадвечны […]...
20. Прашу ў цябе прабачэння! Калі пакрыўджу: забі як маскаля! Каханая, давай пачнем з нуля! Ну так. Паводзіў як вар’ят. Я сам сабе уласны кат. […]...
21. ЗіМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полі – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галінак. Цяпер яны стаяць маўкліва, Там-сям вісяць счарнеўшыя лісты. Навошта […]...
22. Старая п’еса, але адчуваю Старая п’еса, але адчуваю Знаёмых словаў незнаёмы смак. Стаміўшыся ад сорамных фіналаў, Жадаю ведаць, раб я ці мастак. На згібах […]...
23. ЗIМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полi – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галiнак. Цяпер яны стаяць маўклiва, Там-сям вiсяць счарнеўшыя лiсты. Навошта […]...
24. На прыпынку світанкаў Падышлі да прыпынку світанкаў. “Ці на Мележу? Ці на Танку?” Запытальна вочы блішчалі Па-ліцьвінску прыгожай менчанкі. “Багдановіча? Ці Янкі Купалы?” […]...
25. Пра дурнога Калі свіння забрэша на вавёрку – Тады дурны паразумнее. Калі засвішча рак, і рыба заспявае на пагорку, Тады дурны хоць […]...
26. Зайшлі у цёплую кавярню * * * Зайшлі у цёплую кавярню, каб выпіць кавы ля вакна. Здаецца, час праходзіць марна ад недаступнасці цяпла. Сядзелі, […]...
27. ПЕКЛА НА КАРЦІНАХ БОСХА Босх жахлівае пекла стварае, Каб не жыць у ім зараз і потым, Каб пакінуць яго… Назірае За прамоўцам адным крываротым. […]...
28. Смерці не бойся Смерці не бойся. Бо смерць – пераход Да іншага стану душы. Іншага духабыцця – Новага кола-спіралі Душы ў іншасвеце. Дзе […]...
29. Сею я, дажыная праклён Сею я, дажыная праклён, Як аповедам душу параніць: Ты казала пра шчасце і плён, Пра нязбытную радасць і памяць. І […]...
30. Беларусы й латышы Шасціканцовыя крыжы, Беларусы, латышы – Для іх “цывілізацыі” вандалы. Братэрскія, арыйскія народы Чакаюць Сонца і свабоды! Чакаюць крывічы, радзімічы, латгалы, […]...
31. Чорны бусел Стань ля Прыпяці, Любуйся, Прыхаваўшыся ў лазе. Чорны бусел, Чорны бусел На адной стаіць назе. Я люблю буслоў і белых, […]...
32. Каб праменна жылося Зарані ў маё сэрца надзею, Каб заўсёды яна мяне грэла – І ў шалёную злюку-завею, І калі сум спародзіць залева. […]...
33. Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...
34. Усплывае самотны твой вобраз Усплывае самотны твой вобраз… У грудзях закіпае цяпло, Ды астуджвае ўнутраны голас: “Не ўзнавіць, не вярнуць, што прайшло!” Калыхаецца бель […]...
35. Слава дружбе! Ад прадвеку, як вядома, Праз бары, Палі з гаямі Нас з Літвой яднае Нёман, Даугава – з латышамі. Па-сяброўску, Шчыра […]...
36. XLі з’езд БРСМ Адчуваю, што сёньня ўсё зьменіцца, Рэзка ўгору кар’ера падыміцца, Бо іду і вакол усё мне праменіцца, Над палацам наш сьцяг […]...
37. Чалавеку Калі песня не грэе У мароз і завею, – Дык нашто твая песня! Калі рукі ніколі He зналі мазоляў, – […]...
38. Дабрыдзень, дамы і спадары! Дабрыдзень, дамы і спадары! Глядзіця, як між сузор’яў дальніх барвова згарае знічка ўгары, праменнямі ўспыхваючы развітальна. Жывая матэрыя, не валун […]...
39. Да 120-годдзя Максіма Багдановіча – Сто дваццаць год – цудоўнейшая дата, – Сказаў культурны дзеяч вінавата. – Ён голас Беларусі ды сумленне, – Сказаў […]...
40. СВЯТОЕ ЮНАЦТВА Цябе мае прызнанне не кране, Прайшло ўсё, не варушы, навошта. Але прыходзяць да мяне ў сне Дзён тых чарга, стаяць […]...