Верш Прышчэпак
З такой асцярогай, каб стык не парушыць,
Бінтуючы зрэз кажурынай кары,
Прышчэпліваў бацька атожылак грушы,
Каб бэры званамі званілі ўгары.
Рвануўся адродак у кіпені сокаў
І_зліўся, як родны, з магутным ствалом…
А квецень свяцілася мёдам высока –
Пладамі праз час частаваў за сталом.
Атожылак – я, што надзея трымае:
Ад вёскі нож часу адрэзаў мяне.
Хоць болей люляе калыска трамвая,
Ды жаль па вяскоўі ніяк не міне.
Мне млосна, задышна… I сніцца вясною
Бядак-баравік, учарнелы, як цень,
Які разлучылі з лясною сасною,
Які пасадзілі на простай градзе.
Я – дрэва з бясплоднымі думкамі тымі,
Якія цяпер ці кляні, ці крані,
Ды крона ліпіць паміж гмахаў у дыме
I чэзнуць у вёсцы яго карані.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Пасадзілі ля дома бярозку Пасадзілі ля дома бярозку, Пажадалі ёй добрага росту, Каб на радасць і ўнукам была. Пацягнулася тонкае дрэўца, I туды і […]...
- Сны Птушкаферма сніцца лісу, Сніцца мішку мёду міса. Сніцца зайчыку капуста, Сніць цялятка хлеба лусту. А свавольніку Ігнатку Сніцца ў дзённіку […]...
- Пальмы Разложысты атлас Лістоў-далоняў вострых… Яны віталі нас, Як папараці сёстры. Уражвалі ўсе дні Красой недатыкальнай, Сяброўкі цішыні – Задумлівыя пальмы. […]...
- Мне сніцца Мне сніцца: Замкнёны аўтобус вязе Мяне па страшэннай эры, I нельга слязе, майго смутку слязе, Зляцець на атручаны бераг. А […]...
- Сыйду Сыйду са сцежкі я тваёй, Як цень з няведамага краю, Хоць і не вырву ўжо з грудзей Таго, з чым […]...
- Каб адзіноту спапяліць Каб адзіноту спапяліць. Жывеш, бывае, у сьвеце млосна Пад мулкім футрам дзічыны, Адны душа сплятае кросны І ежу, вершам з […]...
- Абсыпаюць сонечныя стужкі Абсыпаюць сонечныя стужкі дробную саромлівую хмель, зазываюць лозы-балбатушкі ў цень ад лісця хмарны карабель… Дакрануся ціха і пяшчотна да радкоў […]...
- Сніцца Шчары белы парус Сніцца Шчары белы парус – гэта светлы цень аблокаў, і гайдае ветрык мары, што плывуць у край далёкі. Акварэлі піша […]...
- Я не магу не сніцца Вам Я не магу не сніцца Вам, Калі іду ў начное поле, Дзе лёс глядзіць вачыма болю… Я не магу не […]...
- Цень-цень сініца! Добры дзень! Цень-цень сініца! Добры дзень! Жывеш? Сваім званочкам чыстым Зімовым ранкам прамяністым I абудзі і абнадзей! Цень-цень… А ўсё-такі прамень! Цень-цень… […]...
- Свіцязь Мне Свіцязь начамі сніцца. Мне доўга начамі не спіцца. З табою хачу сустрэцца, Ці гэта толькі здаецца. Мне Свіцязь сніцца […]...
- Яшчэ бацькоўскі зруб жыве Яшчэ бацькоўскі зруб жыве, I шашаль точыць столь і сцены… Яшчэ карова у хляве Жвакуе сон начны нязменна… Яшчэ хусцінка […]...
- Партызан Памяці Віці Сітніцы Нізка хмары плывуць над зямлёю, Бор аб нечым маркотна гудзе. Патаемнай сцяжынкай лясною Партызан у разведку ідзе. […]...
- Сіняя бухта Я зборніка на жаль не маю, Ніхто мае вершы не публікаваў, Ды я і сам, па шчырасці сказаць, бухаю – […]...
- Парады лекара Асклепчыка Сяліся блізка ля вады – ля рэчкі, возера, басейна. Вада змякчае гнёт нуды, лякуе сам від гладзі ейнай. Але, на […]...
- Я проста хачу табе сніцца Я проста хачу табе сніцца У цёмныя-цёмныя ночы Я проста хачу адчуваць Як моўчкі глядзяць твае вочы. Мне хочацца раніцай […]...
- Дуб На пагорку, ў нас За хатай, Дуб старэнькі У тры абхваты. А ягоныя сынкі – Маладзенькія дубкі, Дзесь цяпер шумяць […]...
- Зух Барбоса пасадзілі на ланцуг. “За што ж гэта яму папала?” – Авечка у Казла спытала. “За справу, – кажа той, […]...
- Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...
- Ноч над томікам Марыны Цвятаевай На душу цяжкай цемрай абрынуты, Лёд на ўсходзе неба адтайвае, Нібы верш, пракрычаны Марынаю, О зямля мая, зорка расстайная, Адлятаючы, […]...
- БАЛАДА АЛЬДОНЫ (1309-26.05.1339) Дзяўчынка, дзяўчына, жанчына… Альдона зрабілася Ганнай. І сніцца, як воля, Айчына, Князёўне, што стала жаданай Пад небам чужым і […]...
- З недацветаў Зелянелі лагі, Зацвіталі сады, – З маладою сваёй Я спаткаўся тады. Вецер косы яе Расплятаў, спавіваў, Прыпадаў да грудзей, Калыхаў, […]...
- Помніш, Янька * * * Помніш, Янька, жартаўніца, Як хадзілі па суніцы? Мне дзяцінства наша сніцца, – Ярка ўспыхвае зарніцай. А забыць […]...
- Ветлівы Мінск Тут любімых вуліц вераніцы На праспекты шумныя выводзяць, Нібы рэчкі з чыстае крыніцы Ў велічныя рэкі пераходзяць. Гэты горад, чысты […]...
- Я сустрэчы з табою чакала Я сустрэчы з табою чакала, Ночкай цёмнаю часта не спала. Мары-мроi ляцелi гурбою, I ў думках была я з табою. […]...
- Варажбіт Сполахам роснага ранку На тонях жыццёвага сну Апусціцца чэрвенем з ганку Цень, закаханы ў вясну. Той цень, што насёння ссівелы, […]...
- Птушыная песня (Гукаперайманне) Прэч, цень! Будзе дзень! Будзе дзень чараваць. Згінь, сон! Будзе сонца! Будзе сонца цараваць. Ціха-ціха… Ветрык спіць, Буду я гняздзечка […]...
- Жартачкі Ах, каханне-аханне, Ад уздыхаў млосна. Прывіднымі страхамі Тлуміш сон дзівосны. Ой, насніла-высніла, Аж сабе не веру! Дзе падман, дзе ісціна, […]...
- Высокі колас – сэнс высокі Высокі колас – сэнс высокі, Вазьмі мяне ў высокі цень, Яднаючы зямныя сокі I ціхі сонечны прамень. He марнай пустальгой-былінкай […]...
- Не сніцца Парыжу ворыва водар Леаніду Дранько-Майсюку Мая душа не плача, а пяе, бо стомлена не лёсам, а табою. Л. Дранько-Майсюк (“Стомленасць Парыжам”) Твая душа […]...
- Дылетант ДЫЛЕТАНТ Быу аграном адзін такі, Меу у пашане буракі. Садзіу не тое, і не там, Меу памашанства к буракам. Пшаніцу […]...
- БАЛАДА АБ ТАПОЛЯХ Шчыльна таполі шлях абступілі – яшчэ пры Польшчы іх пасадзілі. Дружна віталі кожнага ўчора. і не чакалі: “Звесці пад корань!..” […]...
- Як цудоўна жыць! Як хвалюецца сэрца вясною! З капяжамі надзея звініць. Што такое, скажыце, са мною?! Як цудоўна і радасна жыць! Сонца ў […]...
- САД Ізноўку ў сад я свой зайшоў, І водар яблык б’е наноў, Салодкі пах і шум у вачах, То яблык пах, […]...
- О, ЯК ТЫ ПАХНЕШ ВЯСНОЮ! Калі ў лютаўскі вечар, Мы шпацыруем з табою, Цябе, мой цуд, абдымаю, О, як ты пахнеш вясною! Пах галаву раптам […]...
- Чарадзей Чары дзей, Чарадзей Усяслаў! Праз туманы гадоў і вякоў! Ад навалы чужое пазбаў, ад бяспамяцтва гнюсных акоў. Не змарнела на […]...
- Палескі лес Вецярок гайдае Сосен верхавіны, Шалясцяць ліствою Клёны і рабіны. Чабарок духмяны Пчолак прывабляе. Водарам чароўным Грудзі напаўняе. Дываны з кветак […]...
- Так! Пад ценем вясла Так! Пад ценем вясла утрапёнай вады вуркатанне, пеннай бурбалкі ўсхліп, – так! Пад ценем вясла – цень на дне, цень, […]...
- Не вер Такі спрадвек закон прыроды – У поўдні цень найкарацей, А дзень хінецца да заходу І цень, што міг, – усё […]...
- Бярозы плачуць Бярозы плачуць… Што ж, паплачце У хмурны, сумны гэты дзень. Над Беларуссю – цень няшчасця, Трывожны і нябачны цень. Вясна […]...