Верш Трагедыя ў стыле gothіc. Track 7 – “Цягнік лёсаў”

…та-тах-татах…татах-татах…ТАТАХ-ТАТАХ…
На небасхіле палаў барвовы закат. За вакном мільгалі дрэвы. Жалезны грукат колаў цягніка мёртвым рэхам угрызаўся ў мазгі і працінаў наскрозь…
…Горкі прысмак атрутнай крыві. Смага…
Цягнік быў пустым.
Відовішча шэрага вецця чорным павуціннем ахінала сэрца.
У змрочным небе гайдаўся груган. Яго чорнае пер’е адбівала крывавым бляскам пад промнямі згасаючых мараў.
Цягніком кіравалі здані мінулых думак.
Даўжэзны цягнік ляцеў за небасхіл. У месца, дзе кожны бадзяўся ў пошуках страчанага раю і канца вечнасці.
…Бясконцыя мёртвыя дрэвы… Ртутныя кветкі…
Злавесная птушка пранеслася над галавою. Промні яе вачэй асвятлілі на імгненне зламаныя лёсы. Ад іх стогну скаланула апраметную.
…Грукат колаў сціхаў. Душа ляцела ў вечны сон…
А цягнік імкнуўся далей, за новымі ахвярамі… у свет… у пекла…
ЗА НОВЫМІ ЛЁСАМІ
…татах-татах…татах-татах…татах-татах…

2004/1995

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 3 – “Ласка зорак” Край неба абваліцца ўніз, і крышталёвымі камлыгамі пасыпецца на зямлю. Скалынуцца нетры апраметнай, і заскрыгоча зубамі бездань. Завыюць ваўкі, і […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 1 – “Усё вакол – метал…” …кап…кап…КАП…КАП!..КАП!!.КАП!!!… Зямля цяжкага металу… Выпаленая пустыня… Зялёнымі плямамі ў вачах аддаецца глухі пошчак радыёактыўнага сэрца. Халодна-ледзяная планета адбівае бліск зорак. […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 5 – “Стагоддзі аскепкаў” Ты – люстэрка, над якім навіслі стагоддзі. Срэбрана-сталёвы свет назаўжды замарозіў тваю душу. Ты адбіваеш мільёны лёсаў, якія сыйшлі з […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 4 – “Яно бачна…” Яно бачна на паверхні гранітных помнікаў. Яно бачна ў сухім вецці паміж спаленых дрэў. Яно бачна на дне акіянаў і […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 2 – “Агонія” Істэрыя… Змрок… Пекла… Полымя… Атрутная бездань геены. Напалм… Прадонне… Вечны палёт у нікуды! Не-е-е!!! Боль душы. Бляск голак джаліць вочы. […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 8 – “Манумент ваяра” Дождж лье, нібы з луба. Жалезнымі струмянямі выбівае шчарбінкі ў скалах. Рэкі, акіяны дажджу шматтоннымі сценамі ўзбіваюць глебу. Шэрасць… Ногі […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 9 – “Канцавая станцыя” Напружаны апошні віток… Рывок… Глухі ўдар… Падзенне… Усё… Больш нічога не трэба… Скончана… Пульсацыя ў скронях нібы ківач гадзінніка. Стук […]...

Жыццё – нібы цягнік Жыццё – нібы цягнік… Гады мае – вагоны… Ўсё болей іх, цягнік усё расце. Ды сэрца – паравозік неўгамонны, Разгон […]...

Ты пасадзіш мяне на цягнік Ты пасадзіш мяне на цягнік, Развітальна памашаш рукою. -Дарагая, я сэрцам з табою, Толькі ў позірку горыч узнік. Ты пасадзіш […]...

Цягнік Беласток-Ленінград Цягнік Беласток-Ленінград Памяці першых ахвяр Вялікай Айчыннай вайны ў Лідзе Цягнік Беласток-Ленінград крануўся са станцыі Ліда. (Згаданы маршрут праклінаць ускорасці […]...

Толькі шклянка ўначы задрыжыць на стале Толькі шклянка ўначы задрыжыць на стале, Толькі грукат ад колаў прарве цішыню– Гэта дзіўны цягнік. што імчыцца ў імгле, Аддае […]...

Цягнік Ідзе цягнік праз Беларусь І я у цягніку тым еду, З сабой ці з кім – не разбярусь Вяду бясконцую […]...

І зноўку колы, зноў цягнік І зноўку колы, зноў цягнік. І зноў кудысці бегчы. З’явіўся хлопчык той і знік І лёг на горад вечар. Ты […]...

Ляціць цягнік, грукоча Ляціць цягнік, грукоча па стыках жорсткіх шпал… Пра нешта там ляскочуць калёсы абапал дзьвух рэек паралелных… І шум, і звон, […]...

Пад стук колаў Пад стук колаў… *********************************** Мільгаюць станцыі, прыпынкі, Грукоча коламі цягнік. У вальсе кружацца сняжынкі. Схаваўся ў хмары маладзік. А за […]...

Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў, Тысячы скалечаных сэрцаў, Тысячы знявечаных душ На сто мільярдаў драбнічак-аскепкаў І становяцца ледзяшамі, Бо ўтвораны […]...

Цень Я яшчэ, як воблакі, не сплю. Воблакі на захадзе гараць. Цені пахаваліся ў зямлю, I ніхто не пойдзе іх шукаць: […]...

ROMANTіC GOTHіC (РАМАНТЫЧНАЯ ГОТЫКА) Ценем самотным у чоўне У фасфарычным мігценьні сьвятла Між аблокаў начное роўнядзі Нетаропка яна плыла. Немата над дзявочаю постацьцю – […]...

Як зязюлі закукуюць Паўтараецца вечна, А гучыць не завучана Кожнай новай вясной Кукаванне зязюльчына. Маладым лічыць годы, Непаседам – прыгоды, Нам, салдатам старым, […]...

Трагедыя старасці “Трагедыя старасці не ў тым, што ты стары, а што – малады”. (Оскар Уайльд) Трагедыя старасці ў тым, што яшчэ […]...

Трагедыя адной ночы Па белым снезе Чорнай ноччу Імчаў шалёны лімузін, Гарэлі ярка яго вочы I ў брусе боўтаўся бензін. Хлапчына руль круціў […]...

Трагедыя Чарнобыля Шмат гадоў прайшло з тае даты, Калі ў небе раздаўся гром, Людзі думалі – гэта салдаты, Зноў з’язжаюцца на палігон. […]...

ПЕРАЛЁТНАЯ ПТУШКА З развітальным дажджом у свой вырай далёкі Ты ляціш, адлятаеш, мне махаеш крылом. І гучыць, не сціхае твой запознены клёкат […]...

Натхняй мяне Натхняй мяне – Я мастак у палоне, збіваюсь з дарогі… Не адчуваючы прыемнай далоні, Цёплы подых па шчоках, сардэчнага болю… […]...

Кветкі бэзу Кветкі бэзу, кветкі бэзу! Вы такія ж, як тады… Расхінаю вас і лезу Ў незабыўныя гады. Пасвіў тут калісь карову, […]...

Над безыменнай магілай Таямніцай мясціна ахутана. Скрозь сунічнік І зарасць ажын, Ды туга з камянёў Пяцікутная На пагорку магільнай імшы. Бацяны – па […]...

Імправізацыя Браць, сястра, зь мяне прыклад У ва ўсім ня трэба, Бо любіў дзяўчатак шмат Хай прабачыць неба. Што з таго […]...

Імправізацыя на тэму: “Каханне Браць зь мяне сястра прыклад Ва ўсім ня трэба, Бо любіў дзяўчатак шмат Хай прабачыць неба! Што з таго каб […]...

Сланечнікі Усе кветкі разгубілі, Нават дрэвы хутка страцяць, Свае гарачыя як кроў Чырвона-жоўтыя пялёсткі. А што ж ужо паробіш?! Калі ў […]...

МУЗА Бяжыць дзяўчо сцяжынкай палявою (Як матылёк…) i – ловiць матыля. Дзяўчынка – З белабрысай галавою – Прычына радасцi маёй i […]...

Ну вось – і дрэвы пасівелі Ну вось – і дрэвы пасівелі сваёй звычайнай пазалотай. Канец жыццёвае кудзелі – спыненне руху калаўрота. I тчэ забыўшая дзясніца […]...

***Навакол – зямная прахалода *** Навакол – зямная прахалода. Дождж пайшоў спаволенай хадой. І сады ўздыхнулі, і гароды, Дажджавой абмытыя вадой. Ажылі прывялыя ўжо […]...

Хлебнікаў У наперніку рукапісаў стос Памажы яму, Iсус Хрыстос Цягніком на поўдзень едзе ён Стoлькі дзён мінула, столькі дзён На падушцы […]...

Што мысліцца чалавеку Што мысліцца чалавеку Краіны яго пасярод Ён думкай ляціць далёка На захад ці на ўсход Шчомысліца – мяне знову Цягнік […]...

На восеньскім прыпынку На восеньскім прыпынку… *************************************** Імчыць цягнік. Грукочуць колы. А за акенцам прыгажосць! Прыбрала восень наваколле. Нарэшце супыніўся дождж. І лашчыць […]...

Гарадзея Не пытаюся ў людзей я, Дзе мястэчка Гарадзея? Еду з Міра на Нясвіж – Гарадзея будзе між… Безумоўна, Гарадзея Мне […]...

Белыя рамонкі Любілі кветкі Пяшчоту мяккіх рук матулі, І з гэтага яны цвілі – Штодзённа! Дарылі кветкі Сваю падзяку, бо адчулі: На […]...

Быццам у пекле Быццам у пекле вечар дагарае. Сонца зачадзіла чорным дымам. Чорт на скрыпцы грае, грае, грае, Цэліцца але ўсё міма, міма, […]...

Душа, нібы птушка Душа, нібы птушка ў клетцы, Ірвецца яна на волю. У клетцы можна сагрэцца, Ды толькі лятаць – ніколі. Душа нібы […]...