Верш Што сонцам узыдзе

Ещё вершы:

1. Зменіцца ранак Зменіцца ранак калісьці аднойчы, Сонца не ўзыдзе над нашай зямлей. І назаўседы заплюшчацца вочы, Згіне жыцце, што завецца гульней. Сэрца, […]...
2. Пра сумленне Не па колькасці грашей ў кішэні Патрэбна годнасць чалавека вымяраць. І не па тым якое ёсць на іх адзенне Належыць […]...
3. Горкія роздумы Сучасны свет даволі жорсткі, Ў ім жывуць не па сумленні. І гэты досвед вельмі горкі Нам спрычыняе засмучэнні. Няма тут […]...
4. У доме пад сонцам – жыве немаўля У доме пад сонцам – жыве немаўля, Цёпла, утульна ў тым доме, Дзе пасялiлася дабрыня, Побач – i шчасце, вядома. […]...
5. Просты верш Простым быць заўсёды проста, Трэба толькі быць прасцей, І без штучнага геройства Адшукаць спакойны востраў. Раз на тыдзень, ці часцей […]...
6. Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Падрастаюць – чатыры сыночкі. Хоць сумнення ў душы зерне спее, […]...
7. А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...
8. Гэта спакой, ці турбота Гэта спакой, ці турбота… Угледзеўся ў млечны я шлях. У сэрцы гуляе самота, Быццам бы вецер у палях. Што мне […]...
9. Сонцам пяшчотным угрэты Сонцам пяшчотным угрэты, Атулены кволай травой. Ён той хто ў полымі веры Ды з гонарам ў сэрцы, Адважна ён крочыў […]...
10. У МУЗЕІ СУЧАСНАСЦІ Калісьці гонар ратавалі шпагай. Змяніў арыентацыю народ: Да дасканаласці згубіў ён цягу – На п’едэстал узведзены даход. Красуе ў рамах […]...
11. Было адчынена акно Было адчынена акно І бэзу пах напоўніў хату, І ўсміхаўся сціпла тата О, як было гэта даўно. І сябравала сонца […]...
12. Ці сонцам узыдзеш над полем Ці сонцам узыдзеш над полем, Ці з хмары тваёй будзе град ісці, Ты адна, як у сейбіта доля, – I […]...
13. Зямля пад сонцам ажыла Зямля пад сонцам ажыла, і кволы парастак нясмела туды прабіўся, дзе была вясна ў агні ружова-белым… Быў свежы вецер… Пах […]...
14. Самоціцца жнівеньскім сонцам Самоціцца жнівеньскім сонцам Душа, паланяка спякоты. Машэкам жыла яна моцным У час недалёкай шчэ слоты. Пад промністым днём палымяным Расталі […]...
15. Над перакатнай рэчкаю Як глянь: бярозы свечкамі, Нязманлівым святлом – Над перакатнай рэчкаю, Над ціхім азяром. Юнацтва бессардэчнае Сплыло, нібы паром, Над перакатнай […]...
16. МАМА Ў ДЗЯЦІНСТВЕ БЫЛА СОНЦАМ – Мама ў дзяцінстве была сонцам… Мама ў дзяцінстве была сонцам. З яе пачынаўся дзень. Потым акенцам. Яна адкрывала свет. […]...
17. Бардаўская У свеце, дзе забыліся на годнасць Агіда роспачы штодзённа ладзіць бал Тут фальш замена слову гонару Тут па-над думкамі і […]...
18. Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
19. Дым плыў у напрамку возера Дым плыў у напрамку возера, палілі агонь увечары, садзілася сонца доўгае, каб весці размовы вечныя. Каму гэта трэба полымя, што […]...
20. Бывай, дзяўчына Дзяўчына заблукала У чорным страшным лесе, Шчасце там шукала, А дома плачуць дзеці. Яна шукала шчасце Сярод дубоў ды соснаў, […]...
21. БАЛАДА ІГНАТА БУЙНІЦКАГА (22.08.1861–22.09.1917) Ад роднай вёскі ў Вільню доўгая дарога, Але дарога гэта– быццам бы да Бога, І ты па ёй ідзеш […]...
22. БАЛАДА ПАЎЛА ШЭЙНА (1826-14.08.1900) Не ўзыдзе сонца-не пачнецца дзень. Не сказанае слова памірае. І ты па вёсках, як жабрак, ідзеш І, нібы золата, […]...
23. Санет кахання Чаго саромецца, – ты у маім санеце, Як у аазісе закінутым, адна, Надзейна ахаваная штодня Ад цынікаў, якіх нямала ў […]...
24. Ратуйце свае душы Сонца болей пячэ – А свет халаднее. І ўсё меней любові ў сэрцах людскіх. Лютуюць чорныя сцюжы-завеі Над нівамі-рунямі душаў […]...
25. Горад юнацтва Сёння я праязджала Праз мой горад юнацтва. і хвіліна настала Успамінам аддацца. Нібы ў сне, нібы ў казцы Летуценная, празрыстай […]...
26. Будзьма Бачым… Чырвонае сонца не свеціць на нас, Марым… Шляхетны прарок хутка дасць нам адказ, Крочым… Між дрэваў зялёных, балотаў і […]...
27. Якое шчасце Якое шчасце – Жыць на белым свеце, Піць водар траў і цішыню бароў, Твар падстаўляць пад чабаровы вецер I мець […]...
28. Дзе б знайсцi тое шчасце зямное Дзе б знайсцi тое шчасце зямное, Каб не страцiць яго, не згубiць, I да скону шчаслiва ў спакоi Свой адлiчаны […]...
29. Хібы злосці Як шмат ў жыцці ёсць прыгажосці, Якой мы не заўважаем Калі пачуцці ціхай злосці У нас ў душы пераважаюць. Не […]...
30. Абарона – Твая Краіна Слугі народа сёння шыкуюць. Але нічога – гэта не бясконца, Нібы ворагамі сталіся людзі, Загляне сонца і ў наша аконца! […]...
31. Дзякаваць Богу Д – дзякуй Богу за ўсё! З – зарукай такою Я – я малітвай-зваротам К – кароткай кірую У – […]...
32. Дождж iдзе Дождж iдзе халодны ды глухi, Кроплямi змываючы надзею. Край мой беларускi, край смугi, Сэрца ўспаміны толькі грэюць. Вытрываў нямала наш […]...
33. БЕЗ НАЗВЫ БЕЗ НАЗВЫ Як бы пакінулі надзеі, мары Ў рэзерве застаюцца толькі сны, Жанчынаў там блукаюць твары З усмешкай існае вясны. […]...
34. Успамiны юнацтва “Ты ізноў напісаў уначы на рацэ пра сваю адзіноту…” В. Шнiп Летні дзень дажывае апошнія пару гадзін, Хутка сонца спякотнае […]...
35. Сумленны грамадзянін Каб быць Сумленным грамадзянінам Трэба вушы заткнуць, Трэба вочы заплюснуць, Трэба рот чымсьці забіць… Абы толькі, Абы толькі Нічога дрэннага […]...
36. Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...
37. Ты, калі ласка, зноўку апрані Паліне Ты, калі ласка, зноўку апрані Зялёную ці сінюю сукенку, Як некалі ў свайго юнацтва дні Любіла апранаць напераменку. Ты […]...
38. Ты спявай, непрыкметная птушка Ты спявай, непрыкметная птушка, І вітай мой бярозавы гай, І вітай зіхатлівае сонца, Ты спявай, пяюха, спявай! Мо, ты івалга, […]...
39. Ў пошуках шчасця Блукаюць людзі ўсё па свеце, Спрабуюць лёс свой адшукаць, І не губляюць мары гэтай, Што шчасце здолеюць спаткаць. Але не […]...
40. ПРЫВАРАЖУ А я імя сабе яшчэ зраблю: Не заўтра ж паміраць, як ты, сабралася. А ўсё таму, што я жыццё люблю, […]...