Верш Успамiны юнацтва

“Ты ізноў напісаў уначы на рацэ пра сваю адзіноту…”
В. Шнiп

Летні дзень дажывае апошнія пару гадзін,
Хутка сонца спякотнае зойдзе за спіны дубоў.
Прамільгнуў нечакана прамень між драўляных хацiн,
Асвятляючы думкі, жаданні, пачуцці – любоў.

Я люблю гэты момант, заўсёды чакаю яго.
Успаміны юнацтва – вар’яцкіх надзей караблі –
Пераплецены з тым, што аднойчы на сэрца лягло,
З тым, што страчана мной ля змялелай ад часу Віллі.

Успаміны юнацтва… кахання шалёнага час,
На пясчаным узгорку палатка і вогнішча ў ноч…
Наш апошні званок празвінеў менавіта для нас,
Як сігнал: выбірайся, вясковец, да горада кроч.

Засталася ў мінулым наіўнасць дзіцячых вачэй,
Я далёка не той мілавідны гарэза-юнак.
Сонца з кожным заходам садзіцца хутчэй і хутчэй,
І мінулага шчасця, на жаль, не вярнуць аніяк.

11.06.2015

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Горад юнацтва Сёння я праязджала Праз мой горад юнацтва. і хвіліна настала Успамінам аддацца. Нібы ў сне, нібы ў казцы Летуценная, празрыстай […]...

Юнацтва Хутчэй, хутчэй, гады, ляціце Без перапынкаў-перашкод! Мяне імгненна аднясіце Туды, дзе ветраў карагод. Няхай яны мяне ўзнімуць Да паднябеснай вышыні […]...

Юнацтва – уюном сьлізгнула Юнацтва – уюном сьлізгнула: Не ўтрымаць! – І не трымаў… Час пазяхнуў нібы акула: І я яму… жыцьцё аддаў. Наканаванае […]...

Званок Да краёў перапоўнiцца смуткам душа – Аж бывае слязамi з вачэй пралiецца: Зноў мой школьны званок зазвiнiць мне ў вушах […]...

СВЯТОЕ ЮНАЦТВА Цябе мае прызнанне не кране, Прайшло ўсё, не варушы, навошта. Але прыходзяць да мяне ў сне Дзён тых чарга, стаяць […]...

Званок здалёку Званок здалёку. Голас, мне здаецца, Прытомлены адлегласцю, Прарастае радасцю, Як пры сустрэчы са знаёмым, І кволы, наструнены Лісточак надзеі Чакае […]...

Апошні званок Апошні званок Няўмольны рух жыцця і хуткаплынны. Вось і для вас прыйшоў расстання час. Хвалюючыя ціхія хвіліны Яшчэ ўспамінам вернуцца […]...

Вытокі ” Вытокі” Да роднай хаты, да вытокаў Сівым вяртаюся здалеку Хутчэй дамоў душа імкнецца А сэрца бьецца, на волю рвецца […]...

Празвінеў званок, – і на пероне Празвінеў званок, – і на пероне Ужо растаў бялява-пухкі дым… Праз прастораў звонкія парогі Мы шточас шыбчэй-шыбчэй імчым. Я вакенца […]...

Акраверш Над зямлёю неба просінь. Астываюць, меркнуць росы. Ты паглядам мілым просіш: “Ах, хутчэй, хутчэй бы восень!..” Шчодры водар думных сосен… […]...

Купальская ночка Кола палаючы коціцца – сонца, Быццам ад смеху заходзіцца, сонца, – Хутка надыдзе Купальская ночка, Як і дагэтуль, потым бясконца… […]...

Раўчук жыцця Раўчук жыцця збягае у лагчыну… Дзе ён паверне на апошні круг? Хвіліны цягніковымі вачыма Мільгаюць, заціскаючы ланцуг. Нячуты, невядомы, да […]...

Летуценні Летуценні – цені, цені вы майго юнацтва. Вы даўно ўжо адляцелі- засталося мільгаценне вось і ўсё багацства. Заблукалі ў аблоках […]...

У туманнай рані ліхтары У туманнай рані ліхтары, Ды сонца на ўсходзе, Напеў вясенняе пары Мяне шчаслівым робяць. Брыльянты водблескаў ракі, Спрытнай вады гамонка. […]...

Сустракай Сустракай. Да цябе прылячу я заўсёды здалёк, Бо ў спадчыну крылы бялюткіе маю. Тут маленства майго няупэўненны крок, Пацалункі ў […]...

Было адчынена акно Было адчынена акно І бэзу пах напоўніў хату, І ўсміхаўся сціпла тата О, як было гэта даўно. І сябравала сонца […]...

Яшчэ апошні будзе снег Яшчэ апошні будзе снег, Цяжкі, як позняе світанне. I юнай трызніцца вясне, Як непазбежнае – расстанне. Сплывае ноч у туманы. […]...

У школу У ШКОЛУ Сонца вераснёўскае Промнікам тугім Разбудзіла Дашаньку,- Сёння дзень такі. Падмігнула ветліва: Хопіць маме песціць, У новы свет за […]...

Песня юных падарожнікаў З вакон глядзім наўкола, глядзім у сто вачэй. Хутчэй бяжыце, колы, хутчэй, хутчэй! Вабяць нас, вабяць нас сонца і прастор. […]...

Разважанні ўслых Не аднойчы чуў пра тое, Што патрэбна быць цішэй, Думкі тоечы ад волі.- Будзе так жыццё даўжэй. Гэта мабыць так, […]...

На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...

Гудкі паравоза ў дрымоце начной Гудкі паравоза ў дрымоце начной Зайгралі басамі баяна. Акорды трывогі сягоння са мной, Як песня, што ўжо адспявана. Даўно адгрымеў […]...

Новы дзень Сон, Зорак казачных фантом. Ён Срэбранным прайшоў дажджом. Маіх думак патаемны шлях Зіхаціць ў вачах. Ноч, Для тваіх жаданняў час. […]...

Калі ў лоб вас пацалуе сатана Калі ў лоб вас пацалуе сатана… Закіпіць раптоўна хатняя вайна… Ці свірэпа пацалуе вас капытам… Усміхніцеся, ўсё пройдзе да відна. […]...

Вось і вечар настаў Вось і вечар настаў, Яшчэ адзін дзень прайшоў. Ціха у цемру начы Сённяшні дзень сышоў. Белу адзёжу сваю Зняў, да […]...

Каля вогнішча Над восеньскім полем адзіная зорка To знікне, то зноў задрыжыць угары. Павеяла дымам вільготным і горкім З кастра, што, відаць, […]...

Я люблю Беларусь Рецензия на стихотворение “Молюсь!” (Лариса Гапеева) Я ЛЮБЛЮ Беларусь сваю родную- Прыгажуню, як сонца, лагодную, Землякоў дарагіх, з душой чыстаю, […]...

Што сонцам узыдзе Што сонцам узыдзе, Што хмарай растае… У жыцці ўсё абрыдзіць Чаго не хапае. І веды, і грошы І ласка, пяшчота… […]...

Пайду я ў сонечнае лета Пайду я ў сонечнае лета, Нап’юся хмельнага настою, – Настою сонца з цёплым ветрам, З травой духмянай лугавою. Пайду, паслухаю […]...

Люты Сонца свеціць летнім светам, А цяпла нідзе няма. Ды яшчэ цяпер не лета! Ды цяпер яшчэ зіма! Цёплы люты ў […]...

БАЛАДА ЮЛЬЯНА НЯМЦЭВІЧА (16.02.1758 – 21.05.1841) Ізноў зацішыцца маёнтак Скокі- Збіраешся ў дарогу, гаспадар. Паўзуць з усходу чорныя аблокі, І сонца ўсходзіць, бы […]...

Гляджу я на азербайджанку – Гляджу я на азербайджанку, Палошча яна бялізну. Сонца далёкага ранку Мяне нечакана пранізвае. Бачыў аднойчы гвінейку, Таўкла яна сорга […]...

Апошняе слова маё Апошняе слова маё – табе. Апошні світанак. І сонечны ранак. Апошні мой позірк і покліч, і дотык – усё, усё, […]...

CВЯТЛО МАЛАДЗіКА Ночка чыстым аксамітам Лес зімовы засцілае. Шлях да зорак, менавіта, Маладзенькі месяц знае. Малады і вельмі тонкі, Зноў хаваецца за […]...

Дзевяностыя forever “…добрі часі погані часі — воні залішалі шанс”, Сяргей Жадан Шчасьлівай дарогі – кажаш ім – знойдземся як і матаеш […]...

Наша спатканне Я ўсміхнуся табе, як мага прыгажэй, І завяду цябе ў сад з салаўямі. На лаўцы з дрэўна з табою там […]...

Заспаная раніца мжыстая Заспаная раніца мжыстая, На фарбы і гукі скупая. Нібыта сцяжынаю мшыстаю, Прыціхлай зямлёю ступаеш. I вёдры прыглушана бразгаюць Каля адсырэлае […]...

Пойце ўголас, вечары Пойце ўголас, вечары, Твар казычце сьпелым вецьцем. Не ставала нам пары, Калі скокі пад павецьцю. Кроплі ўгоман–мокры жарт, Ўкруг хвастатыя […]...

БАЛАДА ЛУКАША КАЛЮГІ (27.09.1909–5.10.1937) Маладыя гады… Залатыя гады… Але час не святы. Арыштанства, суды. І ты вораг народа, і гэты народ Прад табою […]...

БАЛАДА ЯНА КІШКІ (?-26. 07. 1592) У Княстве Вялікім, як сэрца, Айчына Твая, для якой нарадзіўся, жывеш. Шуміць ля дарогі старая рабіна, Карэнні, […]...