Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Новы блакнот

На першым аркушы, вось гэтага блакнота,
Павінен вершык быць напісаны табе,
Які пішу з вялікай асалодай,
З усім маім каханнем да цябе.

Мне слоў так часта не хапае,
Каб разказаць пра тое, хто ты для мяне,
І пэўна нікалі не хопіць – я дакладна знаю,
Але мне хочацца пісаць табе.

Вялікі шлях, дарога паміж намі,
Мілльёны слоў і думак – усё ў адным,
Ты ведаеш – цябе мне не хапае,
І хочацца мне быць з табой адным.

Мне не хапае рук тваіх пяшчотных,
Ласкавых, мокрых і гарачых губ,
Вачэй, усмешкі і крананняў,
І нашых, зліўшыхся ў шчасці рук.

І кожны дзень жыву адной я толькі марай,
Што хутка зной пабачу я цябе,
І што мяне ты моцна так абдымешь,
І больше ніколі, чуешь, больш ніколі,
Ніколі, больш не пойдзеш ад мяне.

І я ўдзячна ўсім, удзячна лёсу,
Што мы з табой, што разам ты і я,
І я гатова ўсё аддаць на свеце,
Каб ты ўсё жыцце казаў: “Яна мая”.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Новы блакнот - Алена Сіманчык