Верш Дамавік
Вандруе па клеці сівы Дамавік,
Стукоча маркотна яго чаравік,
Чапляюцца вусы за ногі, a нос
Да сківіцы моркаўкай шызай прырос.
Са скурчаных пальцаў тырчаць кіпцюры –
У жаху глядзяць на іх мышы з нары.
Вось ён, уздыхнуўшы, на бочку прысеў,
Расол горкі смокча і храпку грызе.
I дзетак чакае, што ў цёмную клець
Прыходзяць пад ноч на яго паглядзець…
Ніхто не прыходзіць – і крыўдна да слёз:
Сапе ён і чэша марковіну-нос.
Ещё вершы:
- Незвычайны дамавік (казка) Дома ў адной сялянскай сям’і жыў Дамавік. Вызначаўся ён тым, што быў вельмі дамавітым. Паснуць ноччу гаспадары, дык ён выйдзе […]...
- БАТЭ – Фенербахчэ “БАТЭ – Фенербахчэ” Адзіны гол з пенальці Вырашыў усё… Ну выбачайце, валідол, бывайце! На гэтым шчэ не скончана жыццё! Не […]...
- Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...
- Я прасіў Я прасіў: Заблудзіся ў душы! Я маліў: He ляці з пачуцця! Ты стрыжом Ля акна пакружы Над маім Вадападам жыцця. […]...
- Шынок Яна сядзела і чакала, У далоні песціла каньяк… Расклад вядомы… Сумавала, Упэўненая “што” і “як”… Ён да яе прысеў: – […]...
- Рыгоркава гора Плача жаласна Рыгорка – Не пускаюць зноў на горку. Да акна прыліп Рыгорка: – Вунь Максім паехаў з горкі… Вунь […]...
- Усё чакае вясны Усё чакае вясны: Ціхі парк апусьцелы, Яго прывіды-дрэвы, Нібы тыя крыжы. Усё чакае вясны… Нібы тыя крыжы, Думкі ў нас […]...
- Белы ўспамін Дрэвы лісце паскідалі, Адляцелі ў вырай птушкі, Дождж ліе без перапынку. Хутка снег на землю ляжа, І мароз скуе бранёю […]...
- НАПРАДВЕСНi Сумёты шчэ вышай акон, А промень праб’ецца да шкла, З аконнага срэбра iкон – Скупая сляза пацякла. I рушыцца чысты […]...
- Апошні гук Апошняя хвіліна, хвілінка, хвіліначка, апошні позірк у родную даль… і смокча так дужа пад лыжачкай, але хутка заб’юць, і не […]...
- Злятаюць вершы ў галаву Злятаюць вершы ў галаву – Нібы музЫка песню грае. У гэтым стане я жыву І смагай шалу патураю. І не […]...
- Час чакаць, ці ўзыйдуць агуркі Час чакаць, ці ўзыйдуць агуркі. Час, сваёй таямнічаю явай І нязьведаны зорны Абсяг – Таямніцы трымаюць над намі, Як калісь, […]...
- Бацька Неман Наш бацька Нёман Ціхі у маю Кудысь з усходам паспяшае І толькі качкі да бабры З ягонай сілай граюць. Ён, […]...
- Чакаю садоў красавання Чакаю Вас, абы паверыць цуду, Чакаю Вас, пакуль адчай не згас, Чакае вязень так свайго прысуду, Каб волю ўбачыць хоць […]...
- БАЛАДА ПЕРШАГА СНЕГУ Без таможняў розных i без вiз Першы снег звалiўся на карнiз. Нiбы голуб адпачыць прысеў, Ды малюнак бачылi не ўсе… […]...
- Лісце Восень прайшла пералескамі, Па няголеным ржышчы ніў, Чырвонымі арабескамі Лісце лес ураніў. Глянь на зямлю залатую, Пяшчотную, сумную, чыстую, Нехта […]...
- На магіле бацькі Дзень сцякае на вечар, I вецер Звесці дух дзесь за лесам Прысеў. Тлум жыццёвы – Спрадвечнае смецце Атрасаю з душы […]...
- Вакол цікавага – без краю Вакол цікавага – без краю – Прабегчы міма не спяшаюся: Убачыў – позірк затрымаю, Глядзіш – а верш ужо й […]...
- Дванаццаць Сакральная лічба дванаццаць, Нам чорным адбіткам лягла. Жалобная лічба дванаццаць, Праз кожнага з нас ты прайшла. Дванаццаць сорваных кветак З […]...
- Каханне – хісткі і імклівы плыт Каханне – хісткі і імклівы плыт. Яно вандруе шляхам самагубства і можа раптам адысці ў нябыт, каб папярэдзіць здрадніцтва наступствы. […]...
- Токам цякуць Токам цякуць да канчаткаў нервовых клетак Думкі, твой голас, гарачыня… Прагноз Зноўку змяняецца: у трэцім трыместры лета Сонца і сэрца […]...
- Бацька прыйшоў Бацька прыйшоў. На парозе прысеў, з працы нібыта вярнуўся дахаты. – Што ж ты адрокся, сынок, як і ўсе? Што […]...
- Ваеннае дзяцінства Пажарышч незлiчоныя сляды, Ў лясах снарады, гiльзы, порах, мiны, Дзiцячыя галодныя гады, Нялёгкiя ваенныя ўспамiны. Дзяцiнства нас пазбавiла вайна, Хаця […]...
- Інжынеры чалавечых душ Інжынеры чалавечай душы прыходзяць на працу – бяруцца за справу. Ускрываюць грудную клетку. Капаюцца ў галаве. Шукаюць у пятках. Не […]...
- Я ў горад завітаў Я ў горад завітаў Дзяцінства сваяго Суседзяў ўсіх пазнаў Нібыта сваякоў На лавачку прысеў У вокны заглянуў I наш бульвар-праспект […]...
- У клясе Шумна у клясе, шумна i нудна, Сьцены шырокiя душаць мяне. Словы вучыцеля цiха, марудна Льлюцца, iх слухаць ня хочацца мне. […]...
- Кружыць бусел вёсачцы Сямёнавiчы прысвячаю Кружыць, кружыць белы бусел Ды над вёскаю маёй. Ён дзяцей чакае мусіць Разам з бусліхай сваёй.. У гняздзечку родным вецер […]...
- Стамілася чакаць Ніяк не стрэнемся з табою – Ляцяць імгненні і гады… І ападаюць долу мроі У вішнёвым садзе маладым… Даўно ўжо […]...
- На нашым паўночным паўшар’і На нашым паўночным паўшар’і Зжаўцелая восень імжыць, Ліствы адшугалі пажары, I час наш павольней бяжыць. Ён, можа, бяжыць не павольней, […]...
- Бліскучы анёл Адзінокі анёл цёмная ночы Ці зможаш крылом заплюшчыць вочы, Ці зможаш сваю мару збярэч, Цёмную думку выпусціць прэч. Ці зможаш […]...
- Чаму баліш ты маё сэрца Чаму баліш ты мае сэрца? сутрасаючы спакой, чаму баліш ты мае сэрца? расскажы мне, што з табой. Ці каханне цябе […]...
- Хачу ісці туды, дзе чакаюць Хачу ісці туды, дзе чакаюць, Праз снег, праз лес і балоты ісці. Ад людзей, ад сабак, што балюча кусаюць, Туды, […]...
- Маёй надзённасці Маёй надзённасці мне дзіўны акварэлі: Імгнення сум і радасць, сум маіх гадзн – Жыццё змяшала ўсё ў адным кактэлі… Вось […]...
- Радкі Яны прыходзяць са слязамі Альбо са смехам сярод слёз. Не верце, што радкі вазамі Вывозіць з ночы творца-бос. У час […]...
- Намалюй мяне чыстым колерам Намалюй мяне чыстым колерам, Быццам неба парой празрыстаю. Па-над зграяй ваблок а доляю Стану рук тваіх зграбнай рысаю. Прытулі пад […]...
- Балюе веснавая квецень Балюе веснавая квецень, а мне самотна на душы. Нішто не вечнае на свеце. Ніхто не абміне імшы. Сярод гульбы і […]...
- ЛЯ ГРУБКі Сцюжны вецер закрывае Шэрай шырмай далячынь, Я пад дровы падкладаю Смольных некалькі лучын. І палаюць зорка дровы, Што вясною накалоў. […]...
- Уладар невядомага Смага…смага, белы свет у смузе далёка сцежка, за спіной якісьці звер усё грызе, і людзьмі заклаў ён дзежкі. Вочы чырванню […]...
- Малінаўка Стулілася ля вёсачкі Малінаўка Сіротка-яблыня малінаўка. Пад восень, нібы маці хросная, Частуе дзетак і дарослых. А яблычкі – ружаватыя, Салодка-кіславатыя....
- Не жывы гэты свет, не жывы Не жывы гэты свет, не жывы… Як тапельца, апошнім уздыхам Прагна смокча атрутлівы дым і Прымае яго за малітву… Дагарае […]...