Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Начныя пацалункі

Пад зоркаю яснай нябёс пазалоты
Я вусны твае захаплённа цалую;
Згубляю дыханне з тае асалоды,
Што здольна закрýжыць галову шальную.

Пяшчотны, ласкавы, начны пацалунак,
Мне сэрца хвалюе, узрушвае душу;
Ён быццам бясцэнны нябёс падарунак,
Я марыць пра большае нават не мушую

Аддаўшысь пачуццям, цалую твар мілай,
З вялікім каханнем, і ласкаю, шчыра.
Начны пацалунак вуснаў любімай,
Пад месяцам срэбным, што свеціць зычліва.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Начныя пацалункі - Алег Грушэцкі