Верш Жоўта-чорны знак, ахвярай на сняданак
Жоўта-чорны знак, ахвярай на сняданак
Сонечнай ўсходняй калатэчай
У вечную рэчку
Спрэчкай дапасаванай да заганай вячэры
Ніцма, спусціўся долу
На далонь, месяцам голым.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- ЧОРНЫ ВІР, РАЧНАЯ ПЕНА Распусціла дзеўка косы, Перад святам добрым таньчыць. Моўчкі слухаюць бярозы, Як зязюля горка плача. Чорны вір, рачная пена І кароткі […]...
- Чорны дым Клопат кожны неяк мае. Хтосьці мае праз сям’ю, хтосьці ў справах набывае, на рабоце, на краю. Без клапот калі – […]...
- Як доўга я была ахвярай Як доўга я была ахвярай Твайго нямога хараства. Як доўга доўжыліся мары, Ды працвярэжвае жарства. Калі ж і ты недасканалы […]...
- Чорны бусел Стань ля Прыпяці, Любуйся, Прыхаваўшыся ў лазе. Чорны бусел, Чорны бусел На адной стаіць назе. Я люблю буслоў і белых, […]...
- На масянжовым небе чорны ветах На масянжовым небе чорны ветах ссе цмокам прагным зорак стынь віхурыцца ад подыха яго планета скідае з плоці чалавецтва дым […]...
- Чорны рыцар, самага чыстага белага святла Ён па шляху сваім ідзе, Хоць дзе ягоны шлях незнае. Пячатку цяжкую нясе, Але пры гэтым свет кахае. Ён любіць […]...
- Мабыць патрэбы я не маю Мабыць патрэбы я не маю, Зь якой кладуцца долу ніцма, Напрад вяльможнымі царамі, Напрад заможнымі дварамі. Мабыць патрэбы я не […]...
- ІСНАСЦЬ Як лісце залатое У сонечнай алеі, Твая – прысутнасць, мілая, Патрэбна на зямлі. Хай свет наш вар’яцее, Хай непагадзь шалее […]...
- IСНАСЦЬ Як лiсце залатое У сонечнай алеi, Твая – прысутнасць, мiлая, Патрэбна на зямлi. Хай свет наш вар’яцее, Хай непагадзь шалее […]...
- Раніцу шчэбет пільнуе Раніцу шчэбет пільнуе Ў лісці жоўта-зялёным. Туліцца жнівень над пуняй З ношкай аўсянай саломы. Сонца бліскучым пласконнем Іскры ў тумане […]...
- Істота Істота Што бачыш ты, істота, аслепленая жоўта-чырвоным бляскам золата? Фарбы зямлі?.. Не!.. Твой колер адзіны – жоўта-чырвоны! Узыходы і заходы […]...
- Монаспектакль Святло падае ніцма як толькі можа падаць зніч атручаны каханнем Святло праз шкло працінае вочы дзідай так, як інквізітар ахвяру […]...
- Прамянечак Прамянечак Прамянечак сонца чысты Мне спусціўся на шчаку, Твар мой стаў аж залацісты, На яго кладу руку. Ад цяпла мне […]...
- Шчаслiвыя хвiлi насталi Шчаслiвыя хвiлi насталi Ў душы запалаў агонь. А помнiш, як мы iх чакалi, Iсцi каб далонь у далонь, Каб сэрцы […]...
- Для лістоты Для лістоты час неістотны яна цешыцца смакам прасторы глебай сонцам вадой у карэннях асяродкам і толькі сталенне ў кастрычніку колеру […]...
- Дзеці Сонца Зміцеру В, Альегрду Б., Іллю С, Віктару Ж. Сонца – сподачак спякотнае плямы, На якім цяжарнае яйка чакае жаўток. Было […]...
- Кладу руку на галаву дзіцяці Кладу руку на галаву дзіцяці – На лёгкі адуванчык залаты: Хай адчувае і ў маім паглядзе Святло і ўсеабдымнасць дабраты. […]...
- Самалійскія піраты Піраты з Самалі схаваліся ў раллі. – Камрады, ўсе ў бульбу! Зароў негроід-капітан каманды абардажнай, І стрэльбу хуценька сваю схаваў, […]...
- БАЛАДА УСЕВАЛАДА ІГНАТОЎСКАГА (19.04.1881-4.02.1931) Халодны пісталет, як чорны лёд, І час такі ж, як чорны пісталет. Ты ведаеш: харошы ў нас народ, Ён– […]...
- ПОЗНЯЯ ВОСЕНЬ Першага снежня Раніцай снежнай Ліст на пацеху Вылез з-пад снегу Жоўта-зялёны Пад голым клёнам Колерам грае Прыпамінае… Час той увосень […]...
- У пахмурную восень У гэту пахмурную восень на спатканне роўна ў восем я да цябе сьпяшаюся. У вясну ператварыўся дождж, які студзёна ліўся. […]...
- Ранішняя лічылка Адзін. На луг світальны паглядзі. Два. Іскрыцца росамі трава. Тры. Збіваюць россып рос вятры. Чатыры. Вясёлы промень сеў на жвіры. […]...
- ПАХ БЭЗУ ПАХ БЭЗУ Мроіцца бэзам, Юным каханьнем, Маем халодным, Цёплым спатканьнем, Вечарам зорным, Сьпешнай сьцяжынай, Месяцам поўным, Сьціплай дзяўчынай, Ласкай сустрэчы… […]...
- Матузкі Матузкі. Я да кволасьці ўсялякай Ніцма прыпадаю, Жальбе малае нястачы Аддаю што маю. Колькі раз на гэтым біўся, Быццам Дон-Кішот, […]...
- Сяброўкі Хто там грукае ў акно? Гэта вы, сінічкі? Я прачнулася даўно, Запляла касічкі. Вось надзену кажушок, Выбегу на ганак, З […]...
- Дакуль? Дзевяноста другі – Беларусь у пажарах. Дзевяноста трэці – Палессе захлынулася вадой. Божа мой, няўжо ты ўзяў ахвярай За грэх […]...
- Люба мне, калі ў прыціхлым садзе Люба мне, калі ў прыціхлым садзе ў кронах дрэў не згас яшчэ агонь. Ліст пажоўклы прыляціць і сядзе матыльком на […]...
- Зноў прыйшла нядзелька Любушцы Зноў прыйшла нядзелька З белаю пасцелькай. Асалоду вуснаў перад сном крану… А як прыдзе ранак к нам На наш […]...
- Дзень здзівіўся Месяцам Месяцам дзівіцца дзень, Шум цішыні – дождж. Кідае Сонца прамень: Час сівізны – что ж. Цені рубаі – святло, Будзе […]...
- Адыйшло, адгаманіла Адыйшло, адгаманіла… Васількамі вачэй адцвіло… Ужо пра то, што мінула, што была, Пяе вечную песню жыццё. У нас юначы агонь […]...
- Снягір О радзіма, мой светач цудоўны, адзіны, Явар мой, мой агністы снягір на сасне, Ледзь цябе не забыў я з чужою […]...
- Адгукніцесь, мае касавіцы Адгукніцесь, мае касавіцы, Прывядзіце сенажные дні, Па рыпучых, рыпучых масьніцах Доўгай памяці годаў маіх. Прывядзіце сяброў ад дзяцінства, Ад юнацства […]...
- Вільня Ажываюць крокі твае у цішы начной, І лятарня кідае сноп промняў залатах, і, здаецца, есць на зямлі толькі мы з […]...
- Абмовіўшыся Толькі адное мы чуем у мове – Не ахвяруйце сябе і людзей. Мова нас просіць праз кожнае слова- Я буду […]...
- Цешчына помста Цешчына помста Зяць да цешчы завітаў, Ды абняў, пацалаваў. Цешча з прыпеку гаршчок, – Снедай любенькі зяцек! У гаршчок як […]...
- Што мне зрабіць? Што мне зрабіць, каб Ты жыла? Якія вытрываць пакуты? Баліць і курчыцца душа, і хоча жыць і быць пачутай. Але […]...
- Чорнае з золатам Чорнае з золатам прыкіпела да лісця, Да крывога месяца, навечна прыкутага, Апошнія ночы небу даліся Сталёвымі слязьмі і зорнымі пакутамі. […]...
- Правапіс Як гаворыцца, так і чуецца, А як чуецца – так і пішацца. Не напісана – не друкуецца, Так і гутарка […]...
- Дзьмухаўцы Сонца ім ласкі не шкадавала, сонечнай фарбаю пафарбавала. Ой жа якія прыгожыя кветкі! Ляцяць да іх пчолкі, бягуць да іх […]...
- Гомельшчыне Што натхненне дае і раздолле думкам, вершам, збалелай душы? Дзе паветра і сонца даволі ў разамлелай паўднёвай цішы? Гэта край […]...