Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Сявец

На заўтра, к налеццю
Свой сею загон,
Ад бацькі прыкмеціў
Так сеяць, як ён.

Лубянку-сявалку
Дзед сплёў мне даўно,
У сявалку без малку
Бурштын-сам зярно.

Знаток сваёй рэчы,
Іду к старане,
Каб вецер у плечы,
Не ў вочы, дзьмуў мне.

Прывычнаю жменяй
Зярняты кладу,
Дзе болей, дзе менй
Сляджу на хаду.

Сляджу, каб абсевак
Не кінуці дзе,
Бо з ім неспадзевак
Благіх шмат ідзе.

Кулёвай саломай
Дасеў прысцялю,
Ад злога залому
Сяўбу бласлаўлю.

Ляжыце, зярняты,
У парадак, у рад,
Усходзьце багата,
Каб сейбіт быў рад.

Абходзь ты наўкола
Рунь, Юр’я святы!
Ты, добры Мікола,
Пільнуй ад слаты.

Дай, хмарка-вясёлка,
Жывучай расы,
Маланкай-агнёўкай
Не зводзі красы.

Свой град, Градавіца,
Ў пару сутрымай;
Пярун, Грамавіца,
Ў жніво сунімай!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Сявец - Янка Купала