Верш Бярозе
За частаколам ціха што так
расой ты плачаш на пясок?
Мы прыняслі вядро і лотак,
каб малады твой выпіць сок.
І можа ты за нашу радасць,
як ляжам мы на струнах меж,
асыплеш жарам лістападу,
густым карэннем апляцеш.
І возьмеш ўсё, што не аддалі,
ці мо забыліся аддаць
людзям, барознам, сіняй далі
І новым маладым гадам.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Кожнаму адмераны свой час Кожнаму адмераны свой час, Мы нараджаемся і паміраем. Што застанецца пасля нас, Мы самі выбіраем. Адныя з дня ў дзень […]...
- Што ні лета – над палямі Што ні лета – над палямі нам жаўрук вярэдзіць душы, што ні восень – пыл у вочы журавы з нябёс […]...
- Вячэрняя казка Засынае месяц на дубах высока, Вецер шэпча казку тонкаму галлю, І за рэчкай зорка падае ў асоку, Каб прынесці шчасце […]...
- Героі Забыліся зчасам, Прададзены людзям, Забруджаны шляхам І цяжкім палюддзем. Як сівы і смелы Манахі ды воі. Ішлі ад малітвы Да […]...
- Да бацькi Бацьку пакiнуў розум ён стаў безжалосным зверам гатовы забiць да смерцi амаль за разбітыя дзверы паслухай кажу я бацька гэта […]...
- Вяжа дзядзька венiкi Вяжа дзядзька венiкi На узмежку лета, Сонца ў памагатых – Добрая прыкмета. На высокiм ганку Дзядзька, Як на троне – […]...
- Чараваць цябе, чараваць Ты пакліч мяне. Пазаві… Я. Янішчыц Чараваць цябе, чараваць Кожным словам і кожным позіркам! Называць цябе, называць Салавейкам і Ясным […]...
- Абяцаюць нам новы раскошны дом Абяцаюць нам новы раскошны дом, Але ТУТ нам жыць і канаць, Тут пад кожным навекі здабытым бугром Нашы продкі забітыя […]...
- БАЛАДА ПАЎЛІНЫ МЯДЗЁЛКІ (12.09.1893–13.02.1974) “Снілася дзяўчыне…” Янка Купала Снілася дзяўчыне залатое ранне, Снілася дзяўчыне вечнае каханне. Ды нічога вечнага не было й не […]...
- Восень-радзільня Восень-радзільня з густым вільготным водарам пладоў: гнілыя паданкі ў чэраве ночы; немаўляткі-клоны пад скрыўленым скальпелем месяца; З бэтоннага ўлоньня места […]...
- Старэе вёсачка карэннем Старэе вёсачка карэннем… Моладзь асядае ў гарадах. Як рыба ў возеры, дурэее Па барах ды па кабаках. Старэе вёсачка, старэе… […]...
- ***Зноў душы продкаў …Зноў душы продкаў ля хацінаў чэзлых, што зараслі дзядоўнікам густым. Ніхто іх не пакліча на вячэру ні грэшным голасам і […]...
- Над цёмным карэннем, высока ў сінечы Над цёмным карэннем, высока ў сінечы, У шатах шумлівых, куды ні зірні, Лісты бестурботна трымцяць і трапечуць, Забыўшы заўчасна свае […]...
- Папрок Музам Папрок Музам. Забыліся Музы даўнейшыя сьцежкі. Ня хочацца Музам у багну душы. Сучасныя Музы больш там, дзе пацешкі, Прэзэнты, застольлі, […]...
- Паласа нешанцаваньня Паласа нешанцаваньня У жыцьці, З хваравітаю сьвядомасьцю Ў быцьці, І спакою не прадбачыцца Нідзе, Кругі радасьці зьнікаюць На вадзе… У […]...
- О, мова, родная скажы О, мова, родная скажы, За што цябе так катавалі? Распялі з богам крыжы Цябе нялюбай называлі. Няўжо, панове, вы зьвялі, […]...
- Пачуцьці – закаханым Пачуцьці – закаханым, Калыска – для дзіця – Вось яны, праявы Нашага жыцця, Вось, што мы шукалі, Вось, што бераглі, […]...
- Мне сніцца Мне сніцца: Замкнёны аўтобус вязе Мяне па страшэннай эры, I нельга слязе, майго смутку слязе, Зляцець на атручаны бераг. А […]...
- Чарговы месяц разам І Чарговы месяц надышоў, Чарговы месяц разам. Ідзем з табой плячо ў плячо, Спазнаўшы ўсё адразу… І тая блізкасць, што […]...
- Хмара Поглядам стомленым абгляджу Чараванае наваколле. Жывых сярод не знайду Адтуленых цемрай няволі. Табе падаецца гэта жыццё, Іскрыстасмць знаходзіш у слове. […]...
- Ваякі Грып ды Кашаль, Два бандыты, Зноў ваююць З Апетытам. Усё сочаць, Усё сочаць, Апетыт украсці Хочуць. Толькі возьмеш Нас не […]...
- Мне вашых вачэй ня трэба Мне вашых вачэй ня трэба, Яны навучыліся хлусіць. Палі ўжо даўно без хлеба І сеяць ніхто не мусіць. Забыліся вы […]...
- Ці бачыш ты маё каханне? Ці бачыш ты маё каханне? Яно табе як прывітанне, Яно заўжды дапамагае, Мне аб жыцці апавядае. Ці бачыш ты маё […]...
- Адыйшло, адгаманіла Адыйшло, адгаманіла… Васількамі вачэй адцвіло… Ужо пра то, што мінула, што была, Пяе вечную песню жыццё. У нас юначы агонь […]...
- Сонцавы промні фарбуюць лістоту Сонцавы промні фарбуюць лістоту, Ціха плыве павуцінавы дым. Восень ільдзінкі кідае ў воды, Дыхае яблычным пахам густым. Што за сінеча! […]...
- Апранулася восень у шалік лістоў Апранулася восень у шалік лістоў, У сукенку пажоўклага свету… Капялюшык з халодна-гуллівых вятроў Пасуе ёй, а мне так нясцерпна… Нібы […]...
- Ты+Я+піва=Каханне Я з вечару не піў, І ты, як сон, прыўкрасна, Сапіш, як вожык, з’ехаўшы ў сон. Ў люстэрку нейкі твар, […]...
- А мне ў мілай старане А мне ў мілай старане – Бліжэй да сонца і прыроды… Там дзень праявіцца ў акне Густым малінавым усходам. Дыхне […]...
- Выплылі ў неба цёплае, летняе Выплылі ў неба цёплае, летняе Зоркі ўначы. Як зберагчы пачуццё маё светлае, Як зберагчы? Вусны пяшчотнаю ласкай прасіліся Усё апаліць. […]...
- БАЛАДА ЮРКІ ЛІСТАПАДА (красавік 1897-5.06.1938) Улюбёны, прыгожы, як мары аб волі… Але волю табе не падораць за тое, Што ты любіш Айчыну і […]...
- Рака цячэ и без мяне Рака цячэ и без мяне, і без мяне на моры хвалі. Хтосьці ўсхвале, хтосьці пракляне, дзесьці забыліся, а дзесьці і […]...
- СВАЯЧЧЫНА Ны сыйшліся шчэ хмары над намі, Вогень ведаў з мінуласцяў даўніх Гучным гоманам дае аб се ведаць, Не аддалі Сваяччыну […]...
- Каб жыцьцё сваё не зьнехтаць Каб жыцьцё сваё не зьнехтаць І да згубы не аддаць – Душу выкінь, чорным вехцем, Хлеб штодзённый адрабляць. Як заплача […]...
- На плошчы Леніна Асенні дзень. Звіняць лісты, не адляцеўшыя у вырай. У змроку раннім і густым ён бронзавы на плошчы вырас. Здалёку, з […]...
- Стаю вясной на ўскрайку вёскі Стаю вясной на ўскрайку вёскі. З бяроз салодкі сок цячэ. Чуваць тужлівых кропель плёскі, а думка галаву пячэ. Вось дрэва […]...
- Людзі лета з палеткаў пазвозілі Людзі лета з палеткаў пазвозілі, Гул гарачых матораў заціх… Асцярожна хадзіце па восені, Па завулках яе залатых. Хай палае няяркі […]...
- Днем і ноччу хварэе душа Днем і ноччу хварэе душа: І вачыма блакітнымі маці, Спелым яблыкам з тога каша, Што на лаўцы стаіць у роднай […]...
- На тлум і згубу не аддаць П.. Н. С. На тлум і згубу не аддаць Каханьне, род, сям’ю, Айчыну: Турбот не маю прысягаць – Яно з […]...
- ВЕРАСЕНЬ, ЯК ВЕРАСЕНЬ Пабялiлi лес туманам – Густым, цяжкiм малаком. Нешта холад кроча рана, Енчыць зайцам пад акном. Трава раптам пажаўцела, Гарыць толькi […]...
- Шклянка Шклянка пустая гранёная з перасохлым нутром, салёнымі думкамі і каламутнай памяццю стаіць дзе паставілі, дзе кінулі, дзе забыліся, дзе ёсць […]...