Верш Яблыкі сьнежня
Моўкнуць у чароўным сьне зьніклыя сядзібы,
Яблыкі ў тваім вакне стынуць паміж шыбаў,
Лёгкі сьнегавы кілім лёг над кожным дахам,
І над комінамі дым льецца млечным шляхам.
Сад у месячным сьвятле – ціша, нібы ў раі,
Толькі на тваім стале сьвечка дагарае.
Сьвецяць яблыкі з вакна, як дзясятак сонцаў…
Хай такая ноч адна доўжыцца бясконца.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Затужаць дрэвы апусцелыя Затужаць дрэвы апусцелыя, Самотна стане іх душы, І толькі яблыкі даспелыя — Нібы сто сонцаў у кашы. Лісцё дрыготкае пазвеньвае, […]...
- Зямныя яблыкі З зямлі падымаю яблык – Спелы румяны ранет, Які быў пупышкай, Стаў кветкай, Зваліўся яблыкам… I так мільёны гадоў. Падаюць, […]...
- Верш пра белы наліў Белыя яблыкі, першыя яблыкі лета, са скурай пяшчотнаю, бы ў немаўляці, хрусткія, як белы зімовы сьнег. ваш водар мне не […]...
- Згасае сьвечка Згасае сьвечка, мары незямной, Якую – запаліла ты аднойчы. У душы пустэча, роспач, неспакой, І шлях ты гэты зноў не […]...
- Санэт #1 (Балада пра разьвітанне) Прысьвядчаецца Toshіro Kadzudo Звычайны вечар вераснёвы, Чырвоны захад, кветак пах, Будынак ды палац мясцовы, Тэатр, сонца ў вачах. Квіток на месца, рад у […]...
- Дарагая Пазірні, паглядзі, дарагая: Ціха ў небе зара дагарае. Хоць зязюля куе звонка ў гаі, Дагарае зара, дагарае. Золь, нягоды я […]...
- БАЛАДА КАСТУСЯ ЕЗАВІТАВА (17.11.1893-23.05.1946) У куце больш не маю бажніц- Мапа там. А на ёй-Беларусь. Кастусь Езавітаў Не ў кожнага народа ёсць свая […]...
- Паміраем, паміраем Паміраем, паміраем Не ў пакутах і слязах – Дагарае, дагарае Ў нашых душах продкаў шлях. Паміраем, паміраем Ціха. Лёгка. На […]...
- Чытае Сяргей Вераціла Чытае Сяргей Вераціла Цесна словам у строме бурлівай маўлення – напіраюць адно на другое, штурхаюць, задыхаюцца болем ці прагай натхнення, […]...
- БАЛАДА ВАЛЕНЦІЯ ВАНЬКОВІЧА (12.05.1800-12.05.1842) Парыж, як лёд, халодны і чужы. Ты ўцёк сюды, каб тут памерці з суму, Каб на тваім, нібыта меч, […]...
- Ціха, ціха Гэтак ціха-ціха на Зямлі, Маладзік у небе дагарае, Бальшакі сумёты замялі, I снягам няма канца і краю. Цішыня заводзіць часта […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...
- ВЫП’ЕМ З МЕСЯЦАМ ВІНА Да вакна вяло бяссоньне, Адчыняла ноч вакно, Месяц выгнуўся ў паклоне: – Не нудзіся, ёсьць віно. Моўчкі выпілі, маўчалі, Потым […]...
- Складана, напэўна, быць Богам Складана, напэўна, быць Богам – Заводзіць гадзіннік Сусветаў, Па пыльных касмічных дарогах Вясці мастакоў і паэтаў. Ствараць вакол сонцаў сістэмы, […]...
- Паэтам Што для паэта лепей за натхненьне? Кар’ера, слава ці пачуцьцяў чысьціня? А можа, што адкажа пакаленьне? Чытаючы радкі – яго […]...
- Развітанне Пуста ў нашай казне, Грошаў болей няма. Зорка падае долу – Дагарае яна. Не ўзыйшло то насенне, Хутка скончыцца хлеб. […]...
- Ты выйграў Ты выйграў: адзін да трох. Чаго яшчэ болей трэба? Ты выплакаў – колькі мог. Памножыў тугу на неба. Сустрэўся з […]...
- Яшчэ сто сонцаў да жніва Яшчэ сто сонцаў да жніва, І покуль ціша не растане — Чуваць, як першая трава Зялёнай песняй прарастае. У сэрцы […]...
- Я Бога бачу ў вобліку тваім Я Бога бачу ў вобліку тваім. Не дасканаласць рыс – Вачэй жывая споведзь, Адкрытая, як неба, нам дваім, Душу маю […]...
- Горкім сном не прысніцца віна Горкім сном не прысніцца віна – Не мая, не твая, а чыя? Як не прыйдзе ніколі вясна, Не яго, не […]...
- БЯССОНЬНІЦА Не спытаецца і не запозьніцца, Праз сівы цыгарэтаў дым Прыйдзе госьцяй апрыклай бяссоньніца З позіркам непазбыўна тваім. Толькі трохі прымружыць […]...
- Купаліся русалкі Купаліся русалкі На Русальным тыдні, Гайдаліся на гнуткіх Бярозавых галінах. Шаптаў ім ціха ветрык, Пры месячка сьвятле: “Прыгожыя, вясёлыя, Што […]...
- Балада Антона Луцкевіча У вечнасьці не губіцца нічога. І кожны крок твой, як у вечнасьць крок, Каб Беларусь была, нібы да Бога Дарога, […]...
- БАЛАДА АРКАДЗЯ КУЛЯШОВА (6.02.1914-4.02.1978) “Бывай, абуджаная ў сэрцы, дарагая.”- Складаўся верш і плакала твая душа, Бо бачыла, як наша мова дагарае На ўсходзе […]...
- Ці ў апошні раз я бачу гэта поле Ці ў апошні раз я бачу гэта поле? хто я такі? Ці проста чалавек? не выбіраем у жыці сабе мы […]...
- Вузлы У жыццёвай складанай гонцы Я часта раблюся наіўным: Прывязваю промні сонца Да знявечанай бурай галіны. Мураўіную звязваю сцежку З дарогай, […]...
- Ноччу ды ўзімку Ноччу ды ўзімку – белае неба- сьвечку табе запалю ды запытаю: лічыш, ня трэба даць хараство на зямлю? Белаю зімкай,- […]...
- Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
- Ваўчаня Расказалі дзяды ля балота Не паданне, не казку, а так… Ёсць на свеце такая істота, Што вачэй не адвесці ніяк. […]...
- Маёй матулі Дарагая мая матуля! Я ў думках з табою заўжды. Ведай ты як цябе люблю я І жадаю табе вясны. Я […]...
- А я верыць у казкі хачу А я верыць у казкі хачу. Так упарта. І так зацята. Кужаль бачання веры. Скручу. Непатрэбна. Адмоўнае сальда. Захінуся ў […]...
- БАЛАДА ЕФРАСІННІ ПОЛАЦКАЙ (каля 1101-23 ці 25.05.1167) Ад Полацка да Іерусаліма, Нібы святы агонь, твая дарога. У сэрцы і за спінаю-Радзіма І прад […]...
- БАЛАДА СЯРГЕЯ ДАРОЖНАГА (25.02.1909-19.07.1943) Беларусь больш не стане крыжам Пры дарозе з Хрыстом распятым. С. Дарожны Палымнее касцёр у турэмным двары- Гэта проза […]...
- Ноч асенняя дыктавала Ноч асенняя дыктавала Незнаёмыя вершы мне… Еўфрасіння і Янка Купала Адлюстроўваліся ў акне. Так сабраліся сёння разам На пісьмовым адным […]...
- Тае ў хмарны небе Тае ў хмарны небе покліч жураўліны, На алеях – клёнаў рыжая далонь, Нібы рук спляценне – тонкія галіны, У вераснёўскім […]...
- ДУЛЬСІНЭЯ ДУЛЬСІНЭЯ У Дон-Кіхота спраўджаныя вочы, Ён гоніць Расінанта сярод ночы, Праз горы, бездарожжа і раўніну, Каб задаволіць думкі выбранай жанчыны. […]...
- Ах, якая над Гайнай купальская ноч Ах, якая над Гайнай купальская ноч! Самы раз бы шукаць кветку-папараць, Самы раз уплятаць летуценьні ў вянок, Самы раз белы […]...
- Патрэба Патрэба. Патрэбу маю да жыцьця, Пакуль яшчэ яно са мной, Пакуль краінай забыцьця Не запыніўся гук, зрок мой. Патрэбу маю […]...
- Не плачу Не плачу, бы вярба над ручаінай. Што плач, як вінаватая сама? Я цешу успамінамі часіны. Усё было. Ўсяго ужо няма… […]...
- Першы сьнег Халоднай пабелай магільна залёг На зжатае поле, на скошаны лог. Лёг пухам на лусе, на жоўтых дісьцях, Абсеяў, абсыпаў прысады […]...