Верш У гушчару

Ещё вершы:

1. Месяц Ціхай ночкаю З-за хмар Выйшаў месяц-гаспадар. На зямлю глядзіць ён З неба, Ці ў парадку ўсё, Як трэба? Ці паснулі […]...
2. Раскажы мне, бабуля, казку Раскажы мне, бабуля, казку, Што ў маленстве калісці казала. Раскажы пра дзяўчыну-краску, Што хлапца-малайца пакахала. Раскажы мне, бабуля, казку – […]...
3. Як здань лясная, я блукаю Як здань лясная, я блукаю, Няма прытулку анідзе, У Кахання сад прыйшоў… ды знаю, Маё, у ім дрэва – не […]...
4. Падары мне казку маладога лета Падары мне казку маладога лета, Гэткую, як колісь, чуеш, падары. Хоць вясна мяцеліць, верыцца мне светла, Што наступяць НАШЫ дні […]...
5. Хутка распачнецца лета Паклаўшы галаву на мяккія калены, З табою кайф сапраўдны адчуваю. А калі пальцы валасы цярэбяць, Аж птушкі недзе ўнутры спяваюць. […]...
6. ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ Яблыня лясная шчыра на узлеску Вабіць на знаёмства непадробным блескам. Ў белае сукенцы, жмурацца аж вочы, Выглядае быццам […]...
7. Несур’ёзны Дзед мароз Несур’ёзны Дзед мароз… ********************************* Дзед Мароз, напэўна, спіць Альбо заблудзіўся. Над ракой туман стаіць – Новы год не сніўся! Мокнуць […]...
8. Восенню Стрэхі мокрыя ўніз апусцілі рукавы, пачарнелі гасцінцы, дарог каляіны; дацвітае лістом і лаза і крушына, і ў імшарах лясных дагарае […]...
9. Беларускi паланэз Возьмi, панна, белы бэз Цi чырвоную вербену: Распачнема паланэз Нетаропкi i нятленны. Распачнем апошнi баль Перад доўгiм развiтаннем, I ўзляцiць […]...
10. БАЛАДА ЗОСЬКІ ВЕРАС (30.09.1892–8.10.1991) Зіма. “Лясная хатка”. Вільня наша. І ты нібы адна і не адна. Самотны зойдзе госць, і ты раскажаш Пра […]...
11. Зімовы малюнак Не ява быццам бы навокал.- Знямелі ў лесе гмахі-хвоі, Сняжынкі, нібы дыяменты, У вочы сыплюць белізною. Ва ўборы вольхі і […]...
12. Да мамы Мама! Мамачка! Матуля! Я твой вобраз ў сэрцы тулю. Па жыцці пад час нягодаў Ты дарадчык мой заўсёды. Думкай да […]...
13. Ёлка На Новы год пасвяткаваць У горад завітала ёлка. Няцяжка мне было пазнаць Зямлячку па яе іголках. Па свежай зелені густой, […]...
14. Перадзімовае Зоркі, вечнасць… Вечар матыльком на плечы… Хутка і вячэра – Мы запалім свечы… Так прыемна побач Перад поўняй поруч… Мы […]...
15. Навальніца ў думках Побач. Ноч. І толькі мне не спіцца. Шыбы рве неўтаймаваны вецер. Адчуваю: хутка навальніца. Навальніца ў думках… і на сэрцы. […]...
16. На магіле маці – А я, матулька, зноў адзін Прыехаў да цябе ў адведкі. Калі гаворыць з мамай сын, Нашто каб чулі гэта […]...
17. Кахаю Замяло ўжо ўсе сляды па дарозе да нашага раю усё роўна са мною ты ува мне. я цябе адчуваю блытаюць […]...
18. Ты не едзеш, не тэлефануеш Ты не едзеш, не тэлефануеш, Горад свой ад навальніц вартуеш. Я не сплю – маланкі вар’яцеюць, Нібы стрэлы ў хату […]...
19. А вы чулі, аб чым А вы чулі, аб чым шэпча дождж уначы у лістоце таполяў і клёнаў? Што гаворыць вам гром і маланка агнём […]...
20. Твае святло Блішчыць у тваім ліхтарыку святло, І свеціш ты, зараза, мне ў вока. Ды я б прыняў, навошта мне яно? Але […]...
21. Магнітныя яйкі Кажа дзеду баба раз, седзячы ля печы: “Слухай, што скажу, стары.” І – таўкець у плечы,- Нешта певень наш курэй […]...
22. БАЛАДА ІВАНА ЛУЦКЕВІЧА (9.06. 1881–20.08.1919) На Роса ў Вільні росы, нібы слёзы, Бо ты ўсё ж не вярнуўся з Закапанэ, Бо ты вярнуўся […]...
23. Прыемна чуць мне: “Дзякуй! Сястара! Прыемна чуць мне: “Дзякуй!” Як і прыемна пажадаць, Каб поўны радасці ўсялякай Быў год жыцця, які страчаць Усім нам […]...
24. Гуркі Аднойчы, робячы агляд калгаснаму гароду, Гароднік, дзед Мірон, заўважыў шкоду: Там нехта пачапаў гуркі. “Чакай жа! – думае стары, – […]...
25. Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны, Не вяртацца ў адвечны праклён. Ты хацеў вандраваць незнаёмым Між Саградай, Рамблай, Камп Ноў. […]...
26. Вясёлка Ну вось з’явiлася вясёлка Ляцiць гудзiць лясная пчолка Яна жадае мёд сабраць каб потым ёй не галадаць а пчолкi любяць […]...
27. Рачная калыханка Рачулка, я хачу пачуць Тваё імя. Маўчыць лясная. Нібы забыла, як завуць. I, мусіць, трудна ўспамінае. А колькі год табе, […]...
28. Мокрыя травы Я сумую па радзіме, ІІа яе лугах і нівах, Па трыпутніку, што гладзіў Ногі збітыя мае, Па укропе на гародзе, […]...
29. Ой, ты, дзед! Ой, ты, дзед! Ой, ты, дзед! Сораму на ўвесь белы свет! Калі здаровы па стану, Дык падавай табе путану, А […]...
30. Сумнае Я ў карагодзе згубленых дзён, Дзе людзі, нібы тыя пачвары. Не памятаю нечых імён, Не памятаю некалькі твараў. Я страціў […]...
31. Дзед і бусел ДЗЕД І БУСЕЛ Дзед пад сто адмерау і яшчэ хацеу бы Толькі сум прыжыуся у хаце апусцелай Ужо дауно аціхлі […]...
32. ХУТКАЯ ДАПАМОГА Пераклад “Домовята и каша” Кирилла Авдеенко Што за крык? Што за роў? Цягнік можа з рэльс зыйшоў? Не цягнік – […]...
33. Мех, снег і смех Дзед Мароз нёс свой мех. Ды паставіў мех у снег. Снег ішоў, ішоў, ішоў… Дзед свой мех і не знайшоў. […]...
34. Дзедаў госць Сціх нарэшце колаў лёскат, і спыніўся паравоз. Ён Міколку к дзеду ў вёску сёння з горада прывёз. Дзед унука ля […]...
35. Мінская балада “Люблю мінчанак маладых, Ад іхніх ног займае дых…” – Гаворыць сябра, і ўздыхае, I поўны келіх выпівае. I сёння бар […]...
36. Дзед-госць Ходзіць дзед белабароды Полем, лесам, пералескам, Засцілае рэчкі лёдам, Брыльянцістым снежным блескам. Сыпле іней на бярозы, Туліць дрэвы лёгкім пухам, […]...
37. Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
38. Снежны дзед Колькі шуму, колькі смеху: Дзеда лепім мы са снегу! Задала зіма работы – Па двары кацілі ўтрох I паставілі ля […]...
39. РУЧНІКІ На ручніках я бачу васількі,– Нібы пагляд вясковае дзяўчыны. І залатыя накрыж каласкі- Жыццю ад працы лепшая даніна. У нітцы […]...
40. Добры дзень, мая красуня Добры дзень, мая красуня, Беларуская зіма!.. Ля дарог бялеюць пуні І стаяць кляны тарчма. На абветраным прасторы Снег праносіцца ў […]...