Верш Пажаданьні для дачкі Браславы
Чаруй. Даруй. Кахай.
Сэрца пяе няхай.
Водар сунічны,
Пах навальніцы,
Смакі жыцьцю надавай.
Сярдуй. Крыўдуй. Палай.
Радасьць і боль прымай.
Шчырай з сабою,
З чулай душою,
Годнасьць, як сьцяг трымай.
Вольнай сябе адчувай.
Слухай, а розум свой май.
Думкай разважнай,
Дзеяй адважнай
Шлях свой заўжды вызначай.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Не чаруй Не чаруй мяне ты зорам, Не чаруй красой; Не чаруй сваiм ты горам, Не чаруй слязой. Не чаруй ядвабнай коскай, […]...
- Беларусу Ачуняй, Беларус, наталі Спадзяваньні Радзімы і мары- Не дазволь, каб паўсталі зь зямлі Папялішчаў нямыя абшары. Ты стаміўся змагацца ў […]...
- Слухай ноч Слухай ноч, працятую аглушальнаю цішаю, слухай, як напінаецца ціш, выштурхоўвае нас з сябе, – туды, дзе прарастае з нябыту, нараджаецца, […]...
- Сьмецце на зямли Золата зляцела, бурштын и медзь. Дрэвы голыя не сьмела калышуцца ледзь-ледзь. Ператварылася каштоўнасьць у сьмецце на зямлі. Часовае значэнне, годнасьць […]...
- Начны Шпацыр Вечаровай вулiцай крочу, а на тварах трывога i жах. Кожны ў думках свабоды хоча, нiбы ў клетку загнаны птах. I […]...
- Гады бяруць разбег Гады бяруць разбег. Задумайся глыбока, Прыгледзься да сябе, Прыгледзься пільна з боку Высокай той гары Крутой – Магілы брацкай! Гарачая […]...
- У людзях шчасця не шукай У людзях шчасця не шукай, Знайдзі быцця змест у сабе, Ніколі радасць не гукай, Бо сэнс жыцця ў самім табе. […]...
- СЛАВЯНСКi РУХ Славянскi рух – рух да сябе, Да мовы матчынай i веры, Да хат вясковых, што ў журбе Чакаюць клопату мiж […]...
- Не глядзі Не глядзі на мяне, не глядзі, адыдзі, Не чаруй так сабой і наяве, і ў сне! Ты смяешся з мяне… […]...
- Пакліканне душы Як лёгка свечку шчасця пагасіць! Яе паўсюль чакае небяспека. Адкуль жа дапамогі папрасіць? Хто ахвяруе слова ёй ” апека” ? […]...
- Трымай за руку мяне, Божа Стаю каля прорвы, трымаеш мяне за руку. Здаецца, адпусціш на хвілю – і ўжо упаду. І быццам усё гэта сон, […]...
- Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
- Дахавае Іду, за крокам крок, не ведаючы страху: З абставінамі дзён не скончана гульня. Я ворагаў сваіх паслаў гуляць па даху, […]...
- Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
- Нас цяпер аніхто не разлучыць Нас цяпер аніхто не разлучыць – Я надзею ў свой верш пасялю, Каб пасля пры сустрэчы агучыць Ціхім словам прызнання: […]...
- Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...
- Легкай смугай туману вечаровай цішы Легкай смугай туману вечаровай цішы, Пакладзецца спакой на плечы. Нутро разрываецца, моцна крычыць, Бо нічога ўжо не лечыць. Ты хацеў […]...
- Я губляў час у пошуках ладу Я губляў час у пошуках ладу, Я канаў, абуджаўся ў журбе, Для сябе біраў я пасады, Я занадта ня ведаў […]...
- Беларуска Давай памаўчым і паслухаем, Як б’юцца ў нас сэрцы, у дваіх. І свежым паветрам падыхаем, Павер, што я чую твой […]...
- У абдымках ночы Падаюць кроплямі ў лужыны нашыя сны, Ноч абдымае альтанкі халодным дажджом… Я пажадаў бы чытаць кнігу любай вясны Цэлую вечнасць… […]...
- Да смерці У цябе ёсць тое, дзеля чаго трэба жыць. У мяне ёсць нешта, за што не страшна памерці. Няма сэнсу мінулае […]...
- Не трымай за горла У пачуцьцяў моры ледьзьве не загінуў. Надзеі ветразь вызваліў з бяды. Ды закахаўся і сеў на мяліну. Быць на мяліне, […]...
- Ліцьвінам Ліцьвінам звацца не казала маці, А бараніць не вучыў гэта бацька твой. Адкуль прыйшло да цябе багацьце? Нібы з продкамі […]...
- Шлях да сябе Шлях да сябе-па сцяжынках Роду, а іншага-проста няма. Няма ні надзеі, ні сілы ў народа. Ды і самога народа няма. […]...
- Маладым патрыётам-палітвязьням прысвячаю Узьнялі хлопцы сьцяг над дахам, А іх узялі, ды за краты. Шыюць крымінал, накшталт замаху На ўсіх, ад войскаў да […]...
- Самаўлюбёным аўтарам прысвячаецца Зашоранаму флангаў не відаць, зацыкленым нюансаў не заўважыць і як на сябе з боку паглядаць? на вагах на якіх свой […]...
- Шлях да тваех сьлядоў Шлях да тваех сьлядоў ведаць, што ты існуеш надзеі не перамагчы выразам “рэальна жывеш” Шлях да тваех сьлядоў цябе мяне […]...
- Абнімі Абнімі ты мяне, маладая, Абніманнем гарачым, агністым, Дый памчымся ад краю да краю Вольнай думкай па свеце цярністым. Ў дзень […]...
- Сінь калядная Адвядзі сябе ў сінь калядную – У цямрэчы з сабой схаваць Мары плоскія, другарадныя І кашмараў нязбыўных раць. Ад нары, […]...
- Крок Навошта мой кранаеш сон? Ў ім шчасных дзён згубілась рэха, Яно мінулым б’е па стрэхах, Бы на маіх хаўтурах звон. […]...
- Вы звыкліся з думкай, што я акторка Вы звыкліся з думкай, што я акторка; Заўжды ўсміхаюся, вас весялю, Усіх павітаю, падмечу ўсё зорка І чорныя плямы жыцця […]...
- УСЯСЛАЎ Паперадзе шыхтоў ваярскіх, Еднасьць дэманструючы і сьмеласьць, Радзімы сьцяг трымаючы ў руках, Аднекуль, як з самое аблачыны, Містычна князь Усяслаў […]...
- Схавай сваё цвярдое сэрца Схавай сваё цвярдое сэрца за плоццю тленнай назаўжды. Трымай яго да самай смерці, каб не было нам тут бяды. Сама […]...
- Мы адданасці сяброў не заўважаем Мы адданасці сяброў не заўважаем, Абыякавы да іх перажыванняў, Трапяткіх заўжды цураемся пытанняў, А пачуўшы іх, мы позірк свой хаваем… […]...
- Заўжды, заўжды чамусьці верым Заўжды, заўжды чамусьці верым, Што там, за сіняю вадой, Зусім інакшы ззяе бераг, Чым гэты, свой, з яго бядой, З […]...
- Не сумуй Не сумуй па тым, што не збылося. Не шукай таго, што не знайсці. Глянь, як долу хіліцца калоссе. Слухай: чайка […]...
- Цнота адзіноты Ты – адзін на адзін з цішынёй, з тужліваю думкай сваёй. Ты дзівоснае, хмельнае шчасце каўтаеш у згадках і марах. […]...
- На ростанях Доўгі шлях у нябёсаў дол За птушкай-мараю імчыцца, Туды, дзе волатаў магутных бор Імхом-травою зеляніцца. Звяроў пакінуты сляды, Што з […]...
- Самалійскія піраты Піраты з Самалі схаваліся ў раллі. – Камрады, ўсе ў бульбу! Зароў негроід-капітан каманды абардажнай, І стрэльбу хуценька сваю схаваў, […]...
- Калі надакучаць турботы аб хлебе Калі надакучаць турботы аб хлебе І сцэны відовішчаў стомяць маной, Свой позірк уверх падніміце – у неба – І многае […]...