Верш І праз жыцьцё лятуць каметы
І праз жыцьцё лятуць каметы,
Сьвятлом апальваючы зрок –
Стае тады ўсё бяз мэты,
Спаўзае ў думкі едкі змрок…
Што ж, і ў жыцьці бываюць спрэчкі:
Нібы каметай пралятуць,
Зімовым жарам жвавай рэчкі
Глыбока ў сэрцы запякуць,
А так хацелася б спакою,
Бяз клопатаў і бяз журбы,
Сваёй ішло каб чарадою:
Хвіліны, дні, гады, вякі…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Праз гады я ішла Праз гады я ішла І прыйшла да сягонняшняй хвілі. Як умела, жыла, Адмярала жыццёвыя мілі. Прыдарожных слупоў І калючых дратоў […]...
- Прадвесне Прага. Трызьніць мая душа, Сігаюць промнем думкі, Але нанаў пачаць Нельга што адгула. Сумневу шэры воўкі Грызуць яе, грызуць, Каб […]...
- Я спазнілася праз дождж Я спазнілася праз дождж, Я спазнілася… Хоць спяшалася і бегла як магла. Закахалася ў цябе, Ці стамілася Я чакаць таго, […]...
- Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі П. маім бацькам. Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі, Тое нашы не бачылі вочы, Тое я і цяпер, колькі год […]...
- Дык ці гэта жыцьцё? Дык ці гэта жыцьцё? Страх зрабіў выбар твой, Ты глядзіш праз плячо – Сочыць хтось за табой? Сотні твараў у […]...
- Праз цябе, я знаю, праз цябе Праз цябе, я знаю, праз цябе Гэтак светла сёння на двары. Вогнішча рабінніку дзяўбе Снегірок – вясёлы сын зары. Любая, […]...
- Мне помніцца студзеньскі вечар Мне помніцца студзеньскі вечар, Што ладзілі сябры мае, І першая наша сустрэча, І жвавыя вочы твае. Я стрэў іхны позірк […]...
- Мост праз Нёман Мост праз Нёман Ля шашы Ліда – Бярозаўка, за мастом праз Нёман, стаіць помнік у выглядзе жанчыны-маці з забітым юнаком […]...
- Помню, помню праз гады Помню, помню праз гады, Спеўная ваколіца: “Выпі, золатца, вады, Сэрца супакоіцца”. Да крынічнай, спакайной – Сцежкі-птушкі вольныя. Трыццаць вёснаў за […]...
- Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. I думка горача мне […]...
- Сустрэча праз гады Былы салдат абняў бярозу, Што вырасла над Мухаўцом. Якое супадзенне лёсу – Тут быў ахрышчаны свiнцом. Ад мiн, снарадаў дым […]...
- Ну-ка сюда, дарагія астролагі! Песню журбы запяем сць? Мы тут купылы в ХозяЮшкы сборнічак. Ну, і клыкайім ужэ фш… Шо то тут робыця! Сплош […]...
- Зіма ў зімовым Навагрудку Зіма ў зімовым Навагрудку — Старонка памяці маёй У кнізе “Радасны настрой”. Зіма ў зімовым Навагрудку — То мой шчаслівы […]...
- Ты думаў пра мяне Ты думаў пра мяне, я ведаю – бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. І думка горача […]...
- Кола праз ночы Час – не лінейны, Хутка новы цыкл, Цмокам ці Змеем, Хвост каля іклаў. Мост – не адрэзак, Стагодзі – клубочак, […]...
- Праз пальцы прапускаю я пясок Праз пальцы прапускаю я пясок, Пясчаны колер мне казыча рукі І чуюцца, як быццам, незнарок, Яго сыпучыя, як шэпт празрысты, […]...
- А рэйкі ўсё лятуць А рэйкі ўсё лятуць у непагадзь, у неба. У забыцці аточаных дарог Хаваюць пасажыры хто кавалак хлеба, А хто ў […]...
- А рэйкi ўсё лятуць А рэйкi ўсё лятуць у непагадзь, у неба. У забыццi аточаных дарог Хаваюць пасажыры хто кавалак хлеба, А хто ў […]...
- Жоравы лятуць Ён вачыма сачыў за палётам самотнага кліна жураўлінага… Разам з птушкамі белымі адлятала ў вырай яго сэрца ў журбе адбалелае, […]...
- На жыццё не гляджу праз шчыліну На жыццё, ня гляджу праз шчыліну, На жыццё, я не хмуру вачэй. Як працую – стамлюсь, адпачну на хвіліну І […]...
- Калісьці праз паселішча адно Калісьці праз паселішча адно Гасподзь у коле вучняў сціпла крочыў. Вакол сабраўся здзеклівы натоўп І ўзяўся зневажаць Ісуса ў вочы. […]...
- Беларусь праз 100 гадоў Роздум-верш на тэму “Беларусь праз сто гадоў” Будучыня – люстэрка без шкла. Ксаўе Фарнэрэ Нам і “сення”, і “ўчора”- ужо […]...
- Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць, бо ўсё пакідае на ўласных месцах, і, як гаспадар кватэры, якую здымаеш, […]...
- Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...
- Балотам снежным праз сасоннік Балотам снежным праз сасоннік, Які смаловым пахам вабіць, Прастор балот зімою соннай Люблю санямі разухабіць. Люблю, як кусцік нізкарослы, Калі […]...
- Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...
- Аmо tе “Аmо tе, аmа mе, fides immortales” – “Кахаю цябе, кахай мяне, вернасць несмяротная”, – пісалі старажытныя рымляне на заручальных пярсцёнках. […]...
- Блукаю паміж вёснамі і зімамі Блукаю паміж вёснамі і зімамі, Праз восеньскі гукаю зорапад Хвіліны, што магу назваць счаслівымі, Хвіліны, што не вернуцца назад. Шукаю […]...
- Бацькам Прыхіліцца да матулі Мне б хацелася у сэрцы… І ля бацькі, як у дзяцінстве, Зноў я мару атагрэцца… Але не, […]...
- Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
- Праз гвалт прыгнёту, скрозь вякі Праз гвалт прыгнёту, скрозь вякі Шапчу я словы, ціха ные Мне сэрца, чуеш, не балі… Зратуй пачуці мае тыя, Што […]...
- Матуля Я лячу белакрылаю птушкай праз аблокі і чорныя хмары, дзе старонка пяе, дзе матуля жыве, дзе квітнелі дзіцячыя мары. Сустракаюць […]...
- Не сумуй, што гады пралятаюць Не сумуй, што гады пралятаюць, Свой сівы пакідаючы знак, Што пачуцці няўзнак адцвітаюць, Як і ўсё адцвітае няўзнак. Не сумуй, […]...
- Жыцьцё А мне ня трэба шлях, дзе скрозь падковы, І ў сьветлы дзень я словы прыгублю, І ў злыбяду суцешуся высновай: […]...
- Праз стагоддзі У далёкія дні, калі йшчэ Усяслаў Чарадзей Уладарыў на землях Вялікага княства літоўскага, Супраць войска маскоўскага, іга татара-мангольскага… І сустрэч […]...
- Каб жыцьцё сваё не зьнехтаць Каб жыцьцё сваё не зьнехтаць І да згубы не аддаць – Душу выкінь, чорным вехцем, Хлеб штодзённый адрабляць. Як заплача […]...
- Вёска мая Вёска мая Знаю, дзесьці ёсць многа прыгожых краёў незабыўных. З імі сэрцы людскія Заўсёды былі непарыўны. Для мяне ж няма […]...
- Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
- Жыцьцё ўцякло ў небыльлё Галасіў апошні сьпеў Ды я йшоў далей навыш Аж тых словаў моц заліш Я па іх бы не пасьпеў Ты […]...
- Жыцьцё і Сьмерць Сьмерць за Жыцьцём штодзень блукае неадступна, – як надакучны цень, як неадольны смутак. Жыцьцё на Сьмерць глядзець стамілася ў маркоце… […]...