Верш Уваходзячы ў мора
Ах ты, мора, бяскрайняе мора,
Столькі хваль – не злічыць на вяку.
Я ж пазнаць хачу ў хвалі каторай
Свае рэкі, што ў мора цякуць
Можа, Свіслач мне тут адгукнецца,
Прыпяць плясне, – як рыба амаль…
А Аршыца да ног прыгарнецца –
Як заб’ецца ад радасці сэрца:
Я пазнаю яе паміж хваль.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Чую мора я Чую мора я. Цёплыя хвалі, Што на поўдні сагрэтых краін, Сіняй далеччу нешта шапталі, Слых ласкаючы спевам сваім. Чую мора […]...
- Мора Мора Я прачынаюся ў халодным ложку, У бялізне колеру мора. І хвалі яго гайдаюць паверхню. У абдымках роднай пустэчы – […]...
- Ля мора Ля мора, ля Чорнага мора Спаткаўся, каханне, з табою. Мяне захапляла ты моцна, Ня трэба дзяўчыны другой. Каханне маё ўзмацнялась: […]...
- Зялёнае мора Нябёсы плакалі спаленай шчаснасцю. Хісталіся на вятры вагі прасторы. А мы стваралі ружовыя акуляры марнасці. І назіралі праз іх на […]...
- Раяль ля мора У гэтую раніцу позьняе вясны, або раньняга лета, Стаяў раяль на беразе нашага мора. Хвалі тонка лашчылі ногі фартэпіяна, Марская […]...
- Засыныла мора Засыныла мора, Поступамі хваляў Перашэпт старонак У глыбінь хавала. Віславусы кніжнік – Жомчугавы ветах На свае паліцы Расстаўляў сюжэты, Дзе […]...
- Мора зімы У белае мора зімы адплывае наш човен. І ў хвалях-сумётах зьнікаюць за намі сьляды. Хоць зораў ня бачна – ці […]...
- Расхінецца мора Расхінецца мора, Палятуць аблокі. Скора, скора, скора Ляжам на прыпёкі. Наша беднасць разам, Зжэра нас, Як воўну, Бо авечча стада […]...
- Мужык у мора ў паліто нырае Мужык у мора ў паліто нырае, Чым выклікае ступар у жанчыны: – Што гэта з Вамі? – Мыю, вымываю. – […]...
- Мне сніцца мора Мне сніцца мора. Там, за валам, Што белапенна лёг да ног, Ты, нечаканая, паўстала, Над галавою – рук вянок. Трымцела […]...
- Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна А. Э. Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна, Там, дзе сонца паўднёвае ззяе як Бог, Твае плечы у сне уздымаюцца […]...
- На пяшчанае Мора Дажджоў На пяшчанае Мора Дажджоў Я кірую сваю калясніцу, І калі б нават град пайшоў, Я шукаў бы тваю зарніцу. І […]...
- СТАЛЁВАЯ РЫБА Рыба губляе луску – Сталь дамагаецца цела. Па мэталёвым пяску Рыба зьнямогла ляцела. Чуеш – як скрыгат расьце, Воды стаўбурацца […]...
- Неабсяжнасць брыдкай адзіноты Неабсяжнасць брыдкай адзіноты ў шуме і ў назоле мітусні. Золкасць восеньскай агіды-слоты ў квецені бушуючай вясны. Кроплю радасці зап’ю глытком […]...
- Калісьці Калісьці я цябе пазнаю… Сярод чужых, сярод забытых ляжыш забіты… ты. Няма мяжы… майму адчаю і… радасці: ты – мой […]...
- Пусты парк ды начны хваляў плёс Пусты парк ды начны хваляў плёс Ты зьнікаеш у цемры на крок. Не спаткалі тут мы свой лёс І падманвае […]...
- Пракладаю па восені сцежку Пракладаю па восені сцежку – лісце шэпча: паслухай, слухай… І шуршанне самоту цешыць, б’ецца ў сэрца ўспамінамі глуха. Спелы яблык […]...
- Белая сукеначка Белая сукеначка мільгнула На начной сьцяжыне ўскрай сяла I мілосыцо вольнай ахінула Сэрца неспакойнае: “Прыйшла…” Быў пасьля і гордым, і […]...
- Я з табой пяю Я гляджу на мiлую маю I чульлiва край мой пазнаю; У цябе бялявая каса, А я ў думках кузаль расчасаў. […]...
- Воблака Кожны дзень праплывае нада мною высокае воблака з тонкім жаночым профілем. Што гаворыць мне неба? Нагадаць хоча тую, з якой […]...
- Чакаем У кожнага мора свая глыбіня. У кожнага сэрца свая таямніца. Крыло і хмурынка – Нябёсам радня. Сьпякоце крыніца сьцюдзёная сьніцца. […]...
- Палотны беляць на росах чыстых Палотны беляць на росах чыстых I ясным сонцам абаграваюць, Пад песні ціхія урачыста Дзяўчаты шоўкам іх вышываюць. Я знаю гэта […]...
- Думка Думка. Дражніць думка маё сэрца: Не лянуйся, кроў гані, Душу дражніць, каб гарэла Ад шчадротнай дабрыні. Сэрца глуха, душа цьмяна, […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КАРАТКЕВІЧА (26.11.1930-25.07.1984) Ён паехаў на Прыпяць памерці. Там у чоўне, як ліст у канверце, Што напісаны Богам для Бога, Ён па […]...
- Віншую Віншую ўсіх са святамі, Вясёлымі калядамі, Каб у жыцці Вам шанцавала, І радасці на ўсіх хапала. Я жадаю ўсім пяшчоты, […]...
- Мая думка Як вецер, як птушка, дзе сонца, дзе зоры, Так рвецца, нясецца ўдаль думка мая; Абымецца з небам, пакоціцца ў мора, […]...
- Рыбачка з Набярэжнай Рыбачка з Набярэжнай Над возерам духоў плыў водар, як кветак водар над лужком. Яна рыбачыць трошкі воддаль ад рыбаловаў-мужыкоў. Яе […]...
- Што б яшчэ мне цяпер пажадаць Што б яшчэ мне цяпер пажадаць Што б яшчэ папрасіць мне у Бога Жабракам, ўсё што маю, раздаць Хоць і […]...
- Цытаты мяне. Вучнёўскія дзённікі. Дамініканская катэдра Цытаты мяне. Месяц сакавік. Дзённікі. ” Твой Дом – таксама мой, …і толькі Тваё Сэрца- маё сэрца”. Калі не чутнае…калі […]...
- Быць тваёй Не датыкнуцца да палаючага неба, Не дакрануцца да замучанай зямлі, І не адчуць цяпло нямога света, Не зрушыць з месца […]...
- Амаль кахаю А я яго амаль кахаю…. Зрабіць нічога не магу… Ад позірку яго я таю… Але ня ведаю чаму…. Як быццам […]...
- Сустрэнься Сустрэнься са мною ў заснежаны поўдзень, Прыйдзі да мяне ў самую поўню. Не бойся нічога, не стрэнеш нікога. Цябе толькі […]...
- Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...
- Клён за туманамі ціха растане Клён за туманамі ціха растане, Ясны твой воблік далеччу стане – Што гэта творыцца толькі са мною?!. Бліжай становішся ты […]...
- Нам не трэба слоў Нам не трэба слоў – усё раскажуць вочы. Рэхам адгукнецца крыгаход надзей. І няма адмоў на парозе ночы – будзе, […]...
- Побач – ты Побач – ты. Што мне лета са слотай! Сэрца з радасці б’ецца гучней. Заблуджуся з вялікай ахвотай у святле прамяністых […]...
- ЗВОНКІ ВЕЧАР Званочкі хаваюцца ў травах, Званочкам і ў полі не цесна. І шчыра звіняць, і ласкава У хлебе жытнёвым і песні. […]...
- Дзесьці жаўра ў небе цінькае Дзесьці жаўра ў небе цінькае, Я ж у смерці на краю Басаногае дзяцінства На іржышчы пазнаю. З прагавітымі вачыма, Як […]...
- Нi сёння, нi ўчора Нi сёння, нi ўчора Не чуў я дакору Не чуў тваёй скаргi Што я не такi Бо ты адляцела На […]...
- Мне з табою лёгка Мне з табою лёгка, Мне з табою проста Ў дні суровых зімаў І празрыстых вёснаў. Я з табой хацела б […]...