Верш Спяць у снарадах
Спяць у снарадах,
Спавітыя белаю, як сама смерць,
Сталлю,
Пакручастыя віхры,
Аглушальныя грамы,
Пажары, вулканы і землетрасенні…
Спяць чалавечыя крыкі,
Спяць адкрытыя вочы,
Спяць бяссонныя месяцы,
Спяць сусветныя жахі
Ва ўпакоўцы сталёвай…
He будзіце іх, людзі!
Ещё вершы:
- Спяць у небе зоркі Рассцілае ложак За заходам цень. Прыпыняе рухі Сонца карусель. Сонейка збяжала Спаць за далягляд. Ценню прыхавала Наш вялікі сад. А […]...
- Сэрца Знявечана, разбіта і разрэзана Жыцця няўзгодай сэрца чалавечае. Яно баліць, яно крычыць, яно пакутуе… Жыве і плача ў ланцугі закутае. […]...
- На суровым сваім рубяжы На суровым сваім рубяжы Горад падаў грымотнай сцяною. З камяніц паляцелі стрыжы Проста ўвысь, проста ў неба начное. Білі ўнізе […]...
- З Дранько-Майсюка Там, дзе ўжо ноч, там спяць, альбо крадуцца Да куртызанак, што таксама спяць, Укрытыя пялёсткамі настурцый – І матылькі ў […]...
- Асенняя непагадзь Гарызонт сасоннікам расчэсвае Ветрам раскудлачаныя хмары, Залівае лістапад яшчэ свае Ўчора палымнелыя пажары. За акном ні проблеску, ні просіні, І […]...
- Слова пра словы Свет скаланаюць словы і словы, што з нашых вуснаў ляцяць стрымгалоў. Сядайце ў лодку, бярыце вясло вы, плывіце ў паводцы […]...
- Знічка – зорка Спяць у хаце. Знічка – зорка Дагарае думкай горкай. Каганец сляпы капціць, Дождж за шыбаю шуміць. Ляцяць хмары над зямлёю […]...
- Вяне чырвоная ружа * * * Вяне чырвоная ружа З сонцам заходнім. І плач Чуецца дзіўны, бы сцюжа… Так не заплача крумкач! Вечар […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...
- Меланхолія Праносяцца Дні і самотныя Ночы, Збіраюцца Месяцы ў Годы. І толькі Ўспамін пра бліскучыя Вочы Ратуе жыцця Асалоду. Адзіны бязвінны […]...
- Балада непадзельнага Нечыя простыя словы чалавечыя. Цені, у адно зьлітыя, танцуючыя, вечныя, адно аднаму прысьвечаныя, бясконцыя, неіснуючыя. Бы абраныя, ад жыцьця адарваныя, […]...
- Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі П. маім бацькам. Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі, Тое нашы не бачылі вочы, Тое я і цяпер, колькі год […]...
- Камарыкі Звінелі два камарыкі, Свяцілі два ліхтарыкі, Заснула немаўлятка- Маленькае дзіцятка. Па небе месяц ходзіць, Дрымоту, сон наводзіць. Камарыкам не спіцца. […]...
- Я іду па полі боя Я іду па полі боя, А вакол ідзе вайна. Гул гармат і куляметаў – А вакол салдат сцяна. Вось адзін […]...
- Не знаю, якою адводзіць рукой Не знаю, якою адводзіць рукой Землетрасенні гневу: Ці ўспомніш падставіцца правай шчакой, Калі нехта ўрэжа па левай?.. На меч разбойны […]...
- ШЧЫРАЕ ПРЫВіТАННЕ Зямля, счарнеўшыя бакі, Пакрыла зеленню вясновай. І над ракой амаль сталёвай Запелі звонка жаўрукі. і, пацягнуўшыся, ад сну, Пакрыўся кветкамі […]...
- Крокі да пераменаў Па серадам штотыдзень наш збіраецца Народ. Да пераменаў крочаць усе спалоханыя людзі. Яны не могуць больш трываць ды весці агарод […]...
- На досвітку Вакол – ні гуку. Салавей Не выпускае ў неба трэль, Бы звечара – заўзята, ліха не граюць конікі на скрыпках, […]...
- МiСiЯ Бы лодку старую, душу пачынiў: У храме на ўзгорку паставiў тры свечкi, Нiбы прабачэння ў людзей папрасiў, Каму ненарокам я […]...
- Па серадам Па серадам штотыдзень наш збіраецца Народ. Да пераменаў крочаць усе спалоханыя людзі. Яны не могуць больш трываць ды весці агарод […]...
- Белая воля Мы шчыльнымі выйдзем радамі, Як продак-ліцьвін нам казаў. Штандарт бел-чырвоны зноў з намі, Нам волю ніхто не зьвязаў. Нялёгка пакрыўдзіць […]...
- Я шукаю цябе Над нівой збажыны ціха рояцца промні, сініх кветак званы далятаюць да скроняў. А сцяжынка заве на далёкі пагорак, птушкай думка […]...
- Я – сын зямлі Я – сын зямлі, нашчадак хлебаробаў. Услед за сонцам доўга мне брысці. Быў надта б рад, каб хоць зярняткам дробным […]...
- Рубель Вы – залежныя ад усіх, ад рубля, што зваліўся, а потым падняўся. І толькі яму верныя, якім бы п’яным ён […]...
- Я пакінула час у сяброў Іры і Жэню Я пакінула час у сяброў На стале паміж кніг і сурвэтак, Дом быў поўны кахання і кветак, […]...
- Гарачае жаданне Ноч. Усе спяць. Я гляджу ў акно. Зоркі маўчаць, як мае вусны, У параненай душы няма слоў – Дзе ты? […]...
- Начныя жахі Зямля дрыжэла, нібы хімера, планету трэсла ў той панядзелак. Дрыжэла неба, дрыжэлі зоры, дрыжэў і ветах у той аўторак. Так […]...
- Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары, Прасёлкаў гул i пыл ад трактароў… i хмызнякоў зялёныя пажары, Вазы аблок над […]...
- Рукі маці Іх цалавала зямля Сваімі пясчанымі вуснамі I каласамі; Неба спякотай, вятрамі, дажджамі Іх цалавала. Пража нямала З іх выпіла ў […]...
- Мы кахалі ў дваццатым стагоддзі Мы кахалі ў дваццатым стагоддзі. Нашы сэрцы для шчасця адкрытыя. Млечны Шлях зорнай згоды знаходзілі, А паэзію — толькі ў […]...
- Ізноўку гром на лес, на голы Ізноўку гром на лес, на голы, I хмурацца сябры мае: У сэрцы нейкі даўні голас Сігнал трывожны падае. Нябёсы грозяць […]...
- Секунды Навошта Не маючы кошта яна уратуе? Секунды новага парадку Змушаюць браць мяне асатку, Секунды іншага вымярэння, Другога летазлічэння. Яны з’біваюцца […]...
- Пячура Сведчыць камень абчасаны на пясчаным схіле: дзве дзяўчыны пахаваны у адной магіле. На пагосце сведчыць камень пад зялёным веццем, што […]...
- Раённы аэрапорт Аэрапорт. Паласаты мяшок, Напяты дыханнем пагоркаў ліловых. Антэна і домік. I рыжы стажок, Увенчаны конусам жэрдак яловых. З спякотным трымценнем, […]...
- Ты вучыла мяне чакаць Ты вучыла мяне чакаць І цярпець шматгадзінныя зборы. Я стараўся быць бездакорным, Нават слова не смеў сказаць. Ты вучыла дарослым […]...
- Вясёлыя разважанні на могілках Мы на могілках, зязюля, Хопіць варажыць. Тут усе даўно паснулі – Хутка час бяжыць. Што ў мінулае галёкаць, Памяць церушыць? […]...
- Буся На крыжы твайго цела вяртаюцца з выраю траваквецце і птаства, матылі і грамы. Убачыць цябе ў палёце – атрымаць блаславенне, […]...
- АФІЦЭРЫ БЕЛАРУСІ Хто казаỹ, афiцэры Толькi робяць кар’еру, Службу сам не адведаỹ, не стаяỹ у страю. I бясконцыя ночы, I бяссонныя вочы, […]...
- Ад зайздрасці Зайздрасць гэта – пачуццё? Дык чаму яна з’ядае, Лезе ў самае нутро, І грызе там забівая? Нам пачуцці ўсе даны […]...
- Пераклад верша “ИЗ ГЁТЕ” на беларускую мову Пераклад верша Лермантава М. Ю. Горныя вяршыні ў цемры спяць начной; ціхія даліны Поўняцца імглой; Не пыліць дарога, Не дрыжаць […]...