Верш Летняя раса

Ещё вершы:

1. Лірычнае Заблішчалі світальныя росы На суквеццях высокай травы. Ой вы, косы, дзявочыя косы! Як жа сэрца хвалюеце вы. Краявіду нябачна ў […]...
2. Не праспі Спі, дзяўчына, покуль сонца Не зайграла над хацінай; А як сонца на аконца Бліскі кіне – ўстань, дзяўчына! Ўстань, зніміся, […]...
3. З недацветаў Зелянелі лагі, Зацвіталі сады, – З маладою сваёй Я спаткаўся тады. Вецер косы яе Расплятаў, спавіваў, Прыпадаў да грудзей, Калыхаў, […]...
4. Летняя раніца Сонца сарамліва зазірнула ў вокны хаткі на лясной паляне, потым асмялела – агарнула стройную сасонку прамянямі. I ад сну начнога […]...
5. Нашы вашым НАШЫ ВАШЫМ (Экспромт. Віктару Шніпу) Нашы не прыйдуць, бо нашы ўжо ёсць – Вось і выснова мая, ягамосць! Нашы адвечна […]...
6. КУПАННЕ Ў РОСАХ КУПАННЕ Ў РОСАХ Ноч. Аголена вусціш. Бег сукенкі з плячэй. На прасветленых вуснах адзінота начэй. Старажытнай замовы дрогкі, блытаны шэпт. […]...
7. Я вазьму ў далоні свет сонца Я вазьму ў далоні свет сонца, Я вазьму ў далоні зару, І ў тваё іх закіну аконца – Я табе […]...
8. ЛЕТНЯЯ НОЧ Ах, ночанька, ноч летняя – Са мною зноў няветлая, Нямілая і слёзная: Нібы зімой, замёрзла я. Замёрзла – не сагрэюся, […]...
9. ЛЕТНЯЯ НАВАЛЬНIЦА Спачатку пацягне свежым паветрам, Затым захвалюецца жытняе поле. Схаваюць галоўкi спалохана кветкi, Замруць на хвiлiну галасы наваколля. Пярун зазлуецца, пацягне […]...
10. БАЛАДА ТАДЭВУША ЛАДЫ-ЗАБЛОЦКАГА (27.08.1811-жнівень 1847) …Не любяць вальнадумлівых цары. І, каб ты мог памерці без пары, Ты ў Грузіі паслужыш радавым. Над скаламі […]...
11. Мама падрэзала косы Быццам палын у пракосах, Частая сівень імжыць. Мама падрэзала косы – Стала іх цяжка насіць. Вёрсты смылелі даўгія, Доўгія ночы […]...
12. Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...
13. У вырай Зашумела нудна восень Шумам лісцяў, шумам сосен, Даўшы волю хмурам; Ажно з гоняў Беларусі У вырай вылецелі гусі, Паплылі ўдаль […]...
14. На пракосах Ад зары прабег прамень шырокі, косы. Ад мянташак зазвінелі дружна косы. А на сэрцы аднаго з касцоў вяселле – Расплятуцца […]...
15. Вундэркінды Нашы дзеці – вундэркінды! Мы такіх не мелі ведаў, Мы на рэчцы білі лынды, Не спасцігшы Архімеда. А яны – […]...
16. Люлі, люлі, люлі! Спі, мая матуля! – Люлі, люлі, люлі! Спі, мая матуля! Спi, мая матуля, Дзень кароткi вельмi. Ноч ужо пачула Гукi калыбельнай. Спi, мая […]...
17. Прывітанне Прывітанне патрыёты! Здыміце рукі ўгору! Ня слухайце янотаў, Што хлусяць нам заўжды! Што не даюць спакою, Што не даюць нам […]...
18. Аркуш Распавесці да халеры Аркушу паперы, Ён мабыць самы шчыра сябар мой, Ён бачыў не адзін мой бой, запой, Каханне, летуценні, […]...
19. Жняя Як сама царыца У залатой кароне, Йдзе яна ў вяночку Паміж спелых гоняў. З каласкоў вяночак – Моладасці сведка – […]...
20. Косы вярба мые ў рэчцы над вадою Косы вярба мые ў рэчцы над вадою, Маё сэрца ные, мілы, за табою. Я з табою, любы, гора не страшылася, […]...
21. Вось толькі думкі аб вясьне І сьніцца мне лісток асіны, Таполі лісьце залатой. І сьняцца ў чырвані рабіны Уздоўж сьцяжынкі паласой, Якою бегаў да крыніцы, […]...
22. Хохлік Як зайграе ў лесе хохлік, – Замірае песень воклік; Як зачэпіць мох і лозы, – Аджываюць смех і слёзы… Ў […]...
23. Косы Як сказаць вам аб прычыне, Ад чаго так сумна мне, – Дзве касы ў адной дзяўчыны, Што ручайкі, на спіне. […]...
24. Клаўдзіі Танцуе “лявоніху” Сьнежная замець. Смуткуе бярозка Ў чаканьні вясны. На вуснах каханай Усьмешка блукае, Мы кружымся ў вальсе – Й […]...
25. Заспаная раніца мжыстая Заспаная раніца мжыстая, На фарбы і гукі скупая. Нібыта сцяжынаю мшыстаю, Прыціхлай зямлёю ступаеш. I вёдры прыглушана бразгаюць Каля адсырэлае […]...
26. Каб не хварэць Хваробы нам даюць асэнсавана, Каб мы падумалі за што. Яны заўсёды нам не пажаданы. А мы жаданае даймо? Чаго мы […]...
27. Луг паэта Луг паэта поўны траў. На жалейцы ветрык йграў І аб праўдзе, і аб волі І аб горкай нашай долі… Луг […]...
28. Касавіца Чэрвень. Луг. У пояс травы. Хлопцы выйшлі талакой. Свіст касы звонкагалосы не сціхае за ракой. Ранак. Стома. Цішь спявае. Росы […]...
29. Росы ў косы Росы ў косы…Па-над ветрам, з цягам часу ў маладосць. Асядлаўшы звон паветра, адчувая часу млосць. Сонцам развядучы ночы, ранку дасылаць […]...
30. Аб рэўнасці Як увосень знікае Маркотнае сонца за свет, То зямля сваё сонца Раўнуе да іншых планет. Сонца дзе прападае Так доўга? […]...
31. Эрас і Псіхея Я хацеў бы зірнуць ў твае вочы, Там тайніцу душы адчытаць, І ў трывожнай жыццёвай паўночы, Я хацеў бы ў […]...
32. Васіль Зуёнак (Водгук на “Родны мой краю”) АД-КУЛЬ Адкуль дасылаюцца выпрабаванні? Дзе іх нараджаюць, гадуюць, куюць? Каму так патрэбна рабіць намаганні, Каб выканаць справы, якія клянуць? У […]...
33. Размова з нашчадкамі Неверагодна, неверагодна! Мы ўжо для будучыні непрыгодны, I для сучаснасці мы непрыгодны: Нашы нашчадкі – Люд не лагодны. Мы кансерватары […]...
34. Сіняя зорка Ужо развіднела, але сонца яшчэ за лесам хавалася. і так нарэшце сталася, што раніца атрымалася сцюдзёна – росная… Але не […]...
35. БАЛАДА СТЭФАНА ГРАБОЎСКАГА (24.06.1767–4.06.1847) Вялікага Княства не будзе ўжо болей, А ты спадзяешся, што вернецца час, Якому да нас не вярнуцца ніколі, Бо […]...
36. Як жа хораша ўлетку Як жа хораша ўлетку: Грэе сонца, пахнуць кветкі, У рэчцы цёплая вадзіца, І чароўная крыніца Дасць жывой вады напіцца… “Эх, […]...
37. Спектр Зялёнай раніцай на зжоўклы горад выпаў фіялетава-сіні снег. Чырвонае сонца ўспыхнула порахам і ўпала на ружовыя далоні стрэх. У блакітнай […]...
38. Каб мне стаць Каб мне стаць калі сасною На гары высокай I зялёнай галавою Закранаць аблокі, Падлічаць на небе зоры, Гаманіць з вятрамі, […]...
39. У туманнай рані ліхтары У туманнай рані ліхтары, Ды сонца на ўсходзе, Напеў вясенняе пары Мяне шчаслівым робяць. Брыльянты водблескаў ракі, Спрытнай вады гамонка. […]...
40. Ты вярнуўся да мяне Ты вярнуўся да мяне, Як вяртаецца надзея. Зноў каханне палыхне, І суцешыцца завея. Я не стану маляваць, Што хачу ў […]...