Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш У дуброве

Лес гаротны маўкліва стаіць.
Ад дажджу засмуглелася даль.
Ліст збуцвелы ў нагах шаргаціць.
І паветра – зусім не крышталь.

Мокнуць дрэвы, карункавасць крон
Упрыгожыла шэрань нябёс…
Глуха, ціха, было як здавён,
І дажджынкі, як пацеркі слёз.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш У дуброве - Ядвіга Рай