Верш Абяцанне

Дзьве тысячы трыццаць чацвёрты раз
(А можа, дзьве тысячы трыццаць пяты?)
Cпяшаюся ўзвесці шкляністую гору фраз,
Абяцаных кволай душою – як роўна праклятых.

Як я сабе адчуваю? Нібыта маленькі ірландскі прывід,
У сумрачным лесе, што дыша праз кветкі імшараў:
Цягнуся скрозь вільгаць блакітную, а зеніт
Майго сонца ўтойваюць імглістыя злыя чары.

А песня ўсё грае, і думкі нязносныя стогнуць
З-за аконца галосіць і вые бялявая шчыльная смуга.
Сэрца бьецца глушэй, і словы ў паветры тонуць:
“Пакідаю цябе”; застаюсь пачуццем перапужан.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Быццам у пекле Быццам у пекле вечар дагарае. Сонца зачадзіла чорным дымам. Чорт на скрыпцы грае, грае, грае, Цэліцца але ўсё міма, міма, […]...

Абарона – Твая Краіна Слугі народа сёння шыкуюць. Але нічога – гэта не бясконца, Нібы ворагамі сталіся людзі, Загляне сонца і ў наша аконца! […]...

Дзьве душы пад адным парасонам Дзьве душы пад адным парасонам. Дзьве душы. І няма болей слоў. Памаўчым аб харошым, вясёлым. І маўчанне зазьзяе сьвятлом. Дзьве […]...

У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...

За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю Любуюся весняй зарою над стромамi гор: Там сонца ўзыходзiць – па iм […]...

Вязынка Вязынка – само спявае слова, У зенiце жаўранкам звiнiць, Рэчкай, што прадзецца адмыслова, Як майго народу песня-нiць. Тут i рэчка […]...

Хохлік Як зайграе ў лесе хохлік, – Замірае песень воклік; Як зачэпіць мох і лозы, – Аджываюць смех і слёзы… Ў […]...

Слуцкі пояс Абгарнуся ў слуцкі пояс. І пайду на танцы я. Будуць ведаць мяне людзі. Як заможнага Пана. Сберажэ мяне зімою, Бо […]...

Жанчыне Ты майго сэрца часцінка, Ты маіх мысляў узлёт, Надзей і кахання іскрнка І лёсу круты паварот. Ты маё сонца, што […]...

Мяне, напэўна, хтосьці ўрок Мяне, напэўна, хтосьці ўрок Ці я сур’ёзна захварэла: Употай здраджваючы целу, Збягае сэрца на лісток. І з ім становіцца адным, […]...

Ярл Пальгарл Па зебры душы У цемры віжы ДабрАліся аж да сталіцы Майго каралеўства крыніцы. Падбухторваць узялІся народ Майго сэрца, А яшчэ […]...

Знічка – зорка Спяць у хаце. Знічка – зорка Дагарае думкай горкай. Каганец сляпы капціць, Дождж за шыбаю шуміць. Ляцяць хмары над зямлёю […]...

Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...

Гудзела, гуло ў маіх вушах Таемныя гукі даносіць мне часам прастора душы. Адкуль яны? Сэрца галосіць, што гіне ад хлусаў іржы? Ці, можа, то хмурныя […]...

Купальшчык-баязлівец Верабейка ў лужу ўскочыў, Растапырыў крылцы. Пакупацца, мусіць, Хоча Ды прастыць Баіцца. – Гэй, не бойся! – Я крычу Са […]...

І не шкадуе чэрвень сонца Жонцы І не шкадуе чэрвень сонца Поўных жмень, І зноў пастукаўся ў аконца Гэты дзень, І ўсё ляціць па хвалях […]...

Эмігрантам О ластавачка малая, Тысячы кіламетраў Ляціш ты у Афрыку – Каб пракарміцца. І тысячы кіламетраў Ляціш ты назад – Каб […]...

Радзімкі Дзьве радзімкі на шчацэ, Пакунак у руцэ Твой. У чыёй? Вядома ў маёй. На каленях ноутбук Вымаўляе нечый гук: “Мельніца”, […]...

Сонца ўсходзіць над ракой Сонца ўсходзіць над ракой – Хоць вазьмі яго рукой. Толькі я яго не брала, Белу свету аддавала, Полю з лесам, […]...

Аднойчы трэба захацець Аднойчы трэба захацець, Хацець, не гледзячы на думкі, Перакананні захацець, Парваць на тысячы малюнкаў На пошласць свету напляваць, Парваць шаблонаў […]...

Пераклад санета 147 У. Шэкспіра Каханне – ліхаманка… Жар залью – І зноў нутро калоціцца ад смагі І немач неспатольную маю Ўсё болей распаляе хмелем […]...

Жаўранак – звонкая ніць Хмары веснія цяжкія, як кентаўры, Песня шчасця пад імі ўзахлёб звініць. Ах, гэта жаўранак, Жаўранак, Жаўранак, Срэбная, Срэбная, Срэбная ніць. […]...

“Песню бярыце з сабою!”? “Песню бярыце з сабою!”? Гэтак казаў мне мой дзед. Песня, як хлеб, ? найсвятое, З песняй радней цэлы свет. Песня […]...

Я ВЫМАЛЮ Я ў неба вымалю цябе, Я выпрашу цябе у сонца, Я заслужу хоць раз сабе Праменьчык у маё аконца. Пасцель […]...

Першыя чары кахання Першыя чары кахання – ясныя зоры ўгары. Першая радасць спаткання, чах чабаровы ў бары… Першы кароткі абдымак у святаянскую ноч… […]...

Намалюйце сонца! Калі ёсць сэнс, дык намалюйце сонца! Хай промні азараюць ваш пакой. Пляваць жа вам, што свеціць не з аконца, Галоўнае […]...

Слава хлебаробу! Слава хлебаробу! ************************************* За ўраджай закончылася бітва – Святкуе перамогу хлебароб! Абрусам вышываным стол накрыты, На покуці стаіць прыбраны сноп. […]...

Хлопец з гітарай Як толькі гаммы блюзу пачуе слых яго, І быццам трэскат друзу струна парве святло, І рытмы рок-н-роллу зноўку ціш ўзарвуць, […]...

Цераз зараснiк iнею ў ранiшнiм лесе Цераз зараснiк iнею ў ранiшнiм лесе Прабiраецца сонца – цiхусенька так, Затаiўшы дыханне: хаця б не атрэсцi Гэты цуд, што […]...

Не анёл Буду размаўляць з табой вершамі. Чыстымі. Першымі. Белымі. Чорнымі. Ніткамі залачонымі Звязаны крэпка нябачна. Лёсу шалёнаму, дзікаму, хітраму. Шчыра, па-свойску […]...

Лясны тэатр На лісток усеўся Конік, На калена ўзяў Гармонік. Грае польку-весялуху Гэтак хвацка – Люба слухаць. Грае весела Камарык, Скрыпку ўзяў […]...

Абнімі Абнімі ты мяне, маладая, Абніманнем гарачым, агністым, Дый памчымся ад краю да краю Вольнай думкай па свеце цярністым. Ў дзень […]...

Што такое каханне Што такое КАХАННЕ? Гэта значыць – жыццё, Гэта радасць спатканняў, Аб усім забыццё, Гэта – містыка, чары І касмічны палёт, […]...

Гуртоўка Лявону Вольскаму Я сваю краіну маю. Я не курд і не удмурт. А настрой мне узнімае Беларускамоўны гурт. Гэй! Гэй! […]...

Цётка Скрыпка грае – сэрца замірае I лучынка свечкаю гарыць… Гэта гранне чуюць ва ўсім краі, Гэта свечка – зоркаю ўгары. […]...

МУЗЫ МУЗЫ На лясной паляне Дзве красуюць Музы. Янка на баяне Грае. Яны кружаць. Кружаць, пазіраюць Гляне на якую – Хлопец […]...

Нашыя сустрэчы Дарэчы нашыя сустрэчы Анёлам лётаюць па-над Рубонам, Шпацыр, як колакал на вечы, Аркестрам духавым б’е па іконам. Мішэнью сэрца падае […]...

Ты – хваля майго жыцця Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]...

Не праспі Спі, дзяўчына, покуль сонца Не зайграла над хацінай; А як сонца на аконца Бліскі кіне – ўстань, дзяўчына! Ўстань, зніміся, […]...

З зялёнага Палесся З зялёнага Палесся, З празрыстае ракі Хадзем са мною, песня, Праз шумныя вякі. I я, як ты, балесны Парыў ў […]...