Верш Ты паліш тытунь сутарэнняў свету
Ты паліш тытунь сутарэнняў свету,
пакінуты мацнейшым чалавецтва,
адчуеш дотыкам пляча ад гэтай,
што марна дорыць усім какецтва.
у яе прысутніцтве знямееш на стагоддзі,
на твар нацягнеш маску спачування,
далей нібыта ў шчыраасці адносін ды ў згодзе
пацьмееш ва ўрачыстым рытуале захавання.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Звычайнае, бесклапотнае, ідэальнае Я падыду да цябе, А ты- Апрануты лепшай камізэлькай Накінуўшы звыклую маску Сваёй непахіснасці, Нібыта герой маёй рэчаіснасці Дорыш чарговападманную […]...
- Дзедаў тытунь У час маленства – светлы час! – Бязбожна ўсе так не палілі. Дзяды, выхоўваючы нас, З цыгаркай болей гаманілі. Бывала, […]...
- Краса свету (з паэмы “Яна і я”) Вясна, вясна! О, колькі ў табе шчасця! О, колькі радасці прыносіш ты з сабой! Умееш ты ў душы агонь раскласці […]...
- РЭАЛЬНАСЦЬ Вось і ўсё – завяршылася казка, Пачаліся рэаліі з’яў, Я на твар нацягну тую маску, Каб ніхто больш мяне не […]...
- Прыляталі іншапланецяне Прыляталі іншапланецяне. лапаталі пра высвятленне адносін па правіле лапіталя. пра двайнят, і адзін, на мяне падобны, ківаў пастарэлай рожай зусім […]...
- Мы кахалі ў дваццатым стагоддзі Мы кахалі ў дваццатым стагоддзі. Нашы сэрцы для шчасця адкрытыя. Млечны Шлях зорнай згоды знаходзілі, А паэзію — толькі ў […]...
- Сэрца свету (Прысвячаецца Т. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь […]...
- Восьмы цуд свету Кажуць, ёсць на зямлі ажно сем цудаў свету – Так, здаецца, эліны злічылі калісь. Ды між іх не стае цуду […]...
- Беларусы свету БЕЛАРУСЫ СВЕТУ Беларусь святая, Зноўку нас вітаеш Родных хат дымамі, Крыламі буслоў, І ў маленства наша Зноўку нас вяртаеш, Клічаш […]...
- Стварэнне свету Вішняй зімовае наспеў твой сон І нібы птушка з далоняў Успырхнуў у неба Празрыстае як сон Пра птушку і Вішню […]...
- На белым свеце Народзіны. Крокі. Палёт. І далеч, Дзе мары і сонца. Хвіліна. Гадзіна. Дзень, год… А далей? А далей Бясконцасць. Штохвіля, Штодзень […]...
- П’янкі народаў свету Фінляндыя(Суомі) Раптам нешта зноў запІлі: Ярко, Пекко, Осі, Віллі Лапландыя Піва, брага, медавуха – Гэны словы лашчаць вуха. Мо і […]...
- Сталасць сакральнага свету Сталасць сакральнага свету Стоена спальвала словы. Плакалі мроі-фантаны, Боль узыходзіў палынам. Вострым нажом успамінаў Сэрца мне раніў каханы, І станавіўся […]...
- Канец разгубленага свету Хто ведае, як праміне канец разгубленага свету. арганізована ці не, мо прад свитаньнем будзе гэта? няўмольна жорстка – ў гарадах […]...
- “Замуціла” восень баль на здзіўленне свету “Замуціла” восень баль на здзіўленне свету. Загадала не у паркаль быць на ім адзетым, а ў пурпурную парчу, у багрэц […]...
- Дзіця, паэт і маска Дзіця яшчэ не знае стратаў. Яно яшчэ не носіць маску. Дзіця гуляе з рутай – мятай І верыць самым лепшым […]...
- БАЛАДА ПАЎЛА ШЭЙНА (1826-14.08.1900) Не ўзыдзе сонца-не пачнецца дзень. Не сказанае слова памірае. І ты па вёсках, як жабрак, ідзеш І, нібы золата, […]...
- Колькі можна Колькі можна ўжо сядзець па норах, Колькі можна ўжо глядзець па дырах. Падымайцеся ж з кален беларусы, Уздыміце твар свой […]...
- Злыя словы вострымі клінкамі Злыя словы вострымі клінкамі Спаласуюць сэрца да крыві, І, калі яно ў цябе не камень, Паспрабуй з рубцамі пажыві. Не […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ ЕРМАЛОВІЧА (29.04.1921-5.03.2000) Ён праз туман, нібыта праз стагоддзі, І праз стагоддзі, нібы праз туман, Ідзе няспешна, як па тонкім лёдзе, Па […]...
- Мне смутак душу болей не раздзёр Мне смутак душу Болей не раздзёр, I сэрца не адчула спачування, Калi вялi, як быццам на касцёр, К табе маё […]...
- Патрыёт Хай расце і змагаецца воля Лепш нам будзе імкнуцца далей Перабітае, вечнае гора Патрыёты, пастаньце з кален! Моцна бейце пачвару […]...
- Ёсць тыпаў некалькі дамаў Есць тыпаў некалькі дамаў: што цягнуць плен жыццёвых драмаў, бясконцы непад’емны клопат дзен, аддаючы ўсю цяплыню, надзею, сон- І проста […]...
- НАСТУПіЦЬ ЧАС Калі жыццё апусціць вочы, Прамовіць: “Далей не магу!” Калі найлепшы сябар не захоча, Схавае за спіну сваю руку. Калі замоўкнуць […]...
- ВАНДРОЎКА ДА СВЯТОГА ІААНА КАРМЯНСКАГА. 1. Гомель Па горадзе, родным стаўшым, Спяшаю хадой таропкай – Туды, дзе, ноч недаспаўшы, Ішла з вінаграднай гронкай На свята – Праабражэння! […]...
- Ноты незакончанай мелодыі ***************************************** Больш не хачу ні мёду, ні смуроду – Сама з сабою ў згодзе жыць хачу! Пад гукі незакончанай мелодыі […]...
- Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...
- Скарбніца Як шмат гармоніі ў прыродзе, Ўсё ў ёй прыгожа і чароўна. І нібыта па маўлівай дзіўнай згодзе Сваёй чаргой ідзе […]...
- Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
- Вядзе мяне вечар дахаты Вядзе мяне вечар дахаты, далей ад цябе і далей. Б’е ў шыбіны вецер кудлаты і свечка дрыжыць на стале. …Хаваюцца […]...
- Мой шлях Па жыцці іду я цераз два стагоддзі: У дваццатым веку я прыйшоў на свет, Зараз з дваццаць першым пражываю ў […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ВАРОНКІ (17.04.1891-4.06.1952) Ад беларускіх ніў, ад роднай хаты З’язджаеш у Амерыку і ты, Але не для таго, каб стаць багатым, Каб […]...
- Імжыць Імжыць. Нібыта, зь неба словы Казычуць прахалодай твар. Ім жыць І кожны раз нанова Складаць камусьці лемантар. Вучыць Пра вечнасьць […]...
- Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
- БАЛАДА ЭЛІЗЫ АЖЭШКІ (06.06.1841-1910) Магілы паўстанцаў травой заплываюць І Нёман не спіць між сівых берагоў, Дзе сумныя людзі тутэйшага краю У сэрцах хаваюць […]...
- Керч Керч Пясок гарачы, цёплы вецер. Керч. Я тут адзін як і ў жыцьці. Тут можна ўсё. Хоць проста легчы І […]...
- Там, на волі, з жыцьём кубак поўны Там, на волі, з жыцьцём кубак поўны: Першы сорт! Вы плывіце далей сваім чоўнам. Я за борт. Вы ідзіце далей […]...
- Цемра Сцюдзёна і цёмна – Нібыта не лета… Зялёна і ярка – Нібыта не восень… Стаіш ля вады – Нібыта прыгожа… […]...
- Сустрэчы з Пушкіным у Лідзе Сустрэчы з Пушкіным у Лідзе Лідскі краязнавец Анатоль Фёдаравіч Кулеш у юнацтве меў шчасце пабачыць прапраўнука вялікага рускага паэта Рыгора […]...
- Думкі маці Роднае дзіцятка, дзе ты, чаканая, Дзе ты, дачушка, крывінка няшчасная? Паліш жыццё за кутом з наркаманамі. Толькі б жывая ты […]...