Верш Таццяне САПАЧ
(Вольга Цярэшчанка жыла ў кватэры Т. Сапач
у Гомелі з1988 па 1990гг. Т. Сапач загінула ў
аўтакатастрофе каля Вільні 27.10.2010г.)
Я да тваёй кватэры падбіраю ключ,
Але стаіць самота побач, праваруч.
Зрабіўшы першы крок за дзверы,
Два словы бачу на паперы:
“Таццяна Сапач, дабранач”.
Тут нехта быў, гарбату піў і верш складаў.
Апошні нумар “Нашай Нівы” ён чытаў,
А я свае збірю рэчы, пішу цыдулку :
“Да сустрэчы,
Таццяна Сапач, дабранач”.
Адчыніць дзверы хтосьці апася мяне.
З марозу ў гарбатнік цёплы зазірне –
Ён сябра твой не выпадковы,
Бо кожны вечар кажа словы:
“Таццяна Сапач, дабранач”.
І колы цягніка спяваюць песню мне
Аб тым, што Вільня хутка зноў мяне гукне,
Нібы ад Вастрабрамскай Маці,
Пачую: “Воля, пачакайце…”
Таццяна Сапач, дабранач. 1992г.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Мне сніцца Мне сніцца: Замкнёны аўтобус вязе Мяне па страшэннай эры, I нельга слязе, майго смутку слязе, Зляцець на атручаны бераг. А […]...
- М. Т Дазвольце Вас абняць, Таццяна, І ад душы павіншаваць. “Мая душа Вам вельмі рада”, – пачуць бы словы ў адказ. У […]...
- Анёл Ты прыйшоу адынойчы да мяне: пастукау, я адкрыла дзверы. Усе было нібы у сне, ты так прыгожы быу, павер. Ты […]...
- Хочацца гуляць амаль да раніцы Хочацца гуляць амаль да раніцы, і размаўляць, проста размаўляць! Абняўшы адчуваць спакойнасць, і не рухацца! Каб адчуць сэрдцэ, якое б’ецца […]...
- Рака цячэ и без мяне Рака цячэ и без мяне, і без мяне на моры хвалі. Хтосьці ўсхвале, хтосьці пракляне, дзесьці забыліся, а дзесьці і […]...
- Смутак горада Зноў вяртацца ў пустую кватэру, Ведаць пэўна: у глухія дамы, I ніхто не пастукае ў дзверы, He парушыць спакой твой […]...
- НЕЗЯМНАЯ Х. А. Прыадчыняцца дзверы, Парушыўшы цішыню. Я – у тваёй кватэры Без дазволу і без агню. Прайду ля цябе неўпрыкметкі […]...
- Цябе сустрэў я на кватэры Цябе сустрэў я на кватэры, Звычайную і таямнічую. На той удушлівай кватэры Тварцы збіраліся тутэйшыя. Хто верш чытaў, хто толькі […]...
- Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...
- СЛОВЫ ПРА ВЕЧНАЕ – “AVE MARіA…” На Свята Ахвяравання Панскага (Маці Божай Грамнічнай) Вецер пяе, кліча птушак у вырай, Мокрае лісце – жоўтым у дзверы. Словы […]...
- Як надыдзе мой час адыходзіць Як надыдзе мой час адыходзіць І мяне пакладуць у труну – Пасумую адтуль пры народзе І быццё з небыцця памяну. […]...
- Ты не едзеш, не тэлефануеш Ты не едзеш, не тэлефануеш, Горад свой ад навальніц вартуеш. Я не сплю – маланкі вар’яцеюць, Нібы стрэлы ў хату […]...
- Хітры кот Ты хітры кот. Я злоўленая мышка. У кіпцюрах тваіх малышка. Пагуляеш, потым раптам кінеш, Толькі сэрца назаўсёды вымеш. Табе патрэбна […]...
- Званы – Марына Влада-Верасень Колокола Марина Влада-Верасень Колокола – Автор неизвестен пераклад на родную мову А сення не прыйшла да мяне зноў! А я […]...
- Прысвячаю урачу-гінеколагу Прысвячаю урачу-гінеколагу Таццяне Васільеўне Буйніч Зноў вясна надышла Са сваім летуценным настроем І здаецца зіма паўзабытым, Няпрошаным сном. Ды жадаць […]...
- Мару пабачыцца з Вамі Мару пабачыцца з Вамі, падысці да Вас і сказаць: “Я кахаю Вас моцна, Таццяна, пішу вершы толькі для Вас…” Мрою […]...
- За межамі вясёлкі Кожны дзень адчуваю твой позірк: У маланцы, блакітным возеры, У аблоках, сцюдзёнай завеі, У вачах маёй маці. Шчыра кажучы, я […]...
- Я стукнуў тры разы Я стукнуў тры разы У дзверы. Ты маўчыш. Напэўна, заглушыў Мой ветлы стук пярун. Каб ля цябе пабыць, Я гэтак […]...
- Любіць цябе буду Маці мая, Зямля, хачу табе сказаць, не буду пісаць лісты, а казаць… Казаць тое, што жадаў даўно, аб чым Бога […]...
- Я не твой, і ты не мая Мы з табой, сапраўды незнаёмы, Я не твой, і ты не мая, Паміж намі заўсёды зялёны, І бясконцая сэрцаў гульня. […]...
- Дапамажы “Дапамажы, – прасіў жабрак, – Дапамажы, народ!” Народ маўчаў: Без жабрака ён церпіць ад клапот. З нябёс глядзяць на нас […]...
- Я ДЗЯКУЮ ЖЫЦЦЮ Удзячны за халодны гэты вечар, За дождж, які сцякае па вачах, І за мароз, што так сутуліць плечы, І за […]...
- А ты мне падабаешся А ты мне падабаешся: Твой швэдар… Такі цёплы. Пяшчотна-кафейнага колеру. Твае валасы… Такія падатлівыя. А ты сам… Ты такі прывабны. […]...
- Не заві Не заві, калі дрэмле ў парозе сабака, Што тваё гэтак пільна вартуе дабро. Я баюся:абернецца ён ваўкалакам, Я баюся: ў […]...
- Шапаціць пад нагамі лісьце ?Шапаціць пад нагамі лісьце, Сонца сьвеціць, але не грэе. І здаецца няма ўжо выйсьця, Паміж намі цяпер завея. Гэта восень […]...
- Жывая прырода Вярнуўся нейкі муж дамоў з далёкае дарогі. Прамовіў жонцы колькі слоў, няўзнак да люстры падышоў… Там… Што такое?.. Рогі?.. На […]...
- Як мы з сябрам па грыбы хадзілі Сядзім на канапе, субота пануе. І раптам мой сябар мне рапартуе: – Ой, як надакучыў мне горад той шэры, Падалей […]...
- Сябру ў дзень нарадхэння Сябру ў дзень нараджэння Штурхаюць ветры па жыцці ў парывах, Імчым мы ўдалеч лёсу супраціў, Гайдаюць нас прылівы і адлівы, […]...
- Я думаў, ты мая турбота Я думаў, ты мая турбота, Лятучая, як ранкам дым. А ты – высокая работа, Маёй душы пакутны ўздым. Я думаў, […]...
- З адной я вёў сябе як ідыёт З адной я вёў сябе як ідыёт, Другая – мне выносіла мазгі. У трэцяй быў вялізарны жывот, А ў чарцвётай […]...
- Праменад Чорная прастора, неба уверсе, Агні ліхтароў свецяць шлях. Мы крочым па гэтым паверсе, Не думаючы, што мы гэта прах, Але […]...
- Ты лепш бы пакахала не мяне Ты лепш бы пакахала не мяне… Чакала б сталага дарослага мужчыну, Сталець я не збіраюся ў паміне, І кожную свабодную […]...
- Усплывае самотны твой вобраз Усплывае самотны твой вобраз… У грудзях закіпае цяпло, Ды астуджвае ўнутраны голас: “Не ўзнавіць, не вярнуць, што прайшло!” Калыхаецца бель […]...
- ПРЫВіТАННЕ АД БОГА Цёплы, летні, слаўны вечар Апрануў туман на плечы. Падвязаў да капялюшу Ен забаўку – шкельца – лужу. І паважна, без […]...
- Радзiма Адзін выбірае брунетак. Другі пераважна бландынак. Трэці ўжо не падлетак і любіць разумных дзяўчынак. Толькі я ў сваім родзе адзіны, […]...
- Сябраваць або кахаць З кватэры выхаджу, з кватэры выхаджу, Iду я да цябе прыгожы і прыбраны. Букет кветкаў вялізны табе я прынясу Які […]...
- Лясы Беларусі Бары і дубровы – краса Беларусі, І песня, і казка, і звон таямніцы… Я сцежкай лясной у маркоце прайдуся – […]...
- Я ўсё магу забыць Я ўсё магу забыць: Твой зрок, Твой колер валасоў, I цiхi шэпт, I поўнае маўчанне, I вуснаў смак, I дотык […]...
- У каміна – Што ж, камін зацяплю, буду піць… – Няма жа ў цябе каміна. Няма чаго, сябра, табе цяпліць. – Мне […]...
- Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Пачую твой гук на чужой зямлі, I – бумкае чмель у гародчыку басам, Трубяць за […]...