Верш Падаруйце надзею

Ещё вершы:

1. Ты не глядзі, што рана скроні Ты не глядзі, што рана скроні Заткала інеем зіма. Падай мне цёплыя далоні І ціха поруч сядзь сама. Яшчэ далёка […]...
2. Вернасць Я прагну вернасці, Як прагнуць вечнасці. Я прагну вернасці, Як маладосць – жыцця. Як ветразь ветрасці, Я прагну вернасці, Як […]...
3. Пра надзею Куляецца надзея ў роспач… Ператварылася ў злачынцы росчырк… І дэмакратыі не разабраць Мне почарк… Пытанні для чаго і чаму Так […]...
4. Я надзею маю адну Я надзею маю адну Што ніяк у душы не гіне Я да восені дацягну I Радзіму сваю пакіну Я паеду […]...
5. РАКА ЖЫЦЬЦЯ Аповед часу воды й пяскі Паміж радкоў разгублена чытаюць. А ён, як дзень, сьпяшаецца на схіл І ў цішыні таемнае […]...
6. Сьнегу чакаем, люляем надзею Сьнегу чакаем. Люляем надзею На сьвежыя песьні, на добрыя дзеі… Бясьсьнежныя вулкі суцешвае верай, Схаваўшы пад маскай фарфоравай, шэрань. Суцешвае […]...
7. Безь цябе А мне ўсё лепей безь цябе. Працую – не гарую. Спакойна сіле не слабець – Магу зьвярнуць гару я. Бясплённа […]...
8. Першы дзень восені Жоўтае лісце лажыцца ў далоні. Восень сумуе. За ёю – зіма Кіне сняжынкі сівыя на скроні. Выйсця з палону ўзросту […]...
9. А я прагну адно – адзіноты А я прагну адно – адзіноты ў пакоі пустым і настылым без словаў, нібы з кулямёта, без стомы і болю […]...
10. Лепей Лепей быў бы дурным, Каб ня мог зразумець, што наўкол адбываецца… Лепей быў бы сьляпым, Каб ня бачыць, як бедны […]...
11. Лепей лепшай лепаты Лепей лепшай лепаты Вы, зышоўшыя гады! Вас, бадзяг-туляг па сьвеце, Мо разьвееў вейны вецер, Ці ад матчыных сасцоў Вас маланкай […]...
12. Пачвары Над кабінетамі летаюць хмары, заселі бязлікага гвалту пачвары, не бачуць людзей, не чуюць людзей, бо грошаў усеўладных салодзяць іх чары. […]...
13. Да сьвята перамогі Ветэранам антыфашысцкага супраціву У помніка застылі ветэраны. Тыя, хто вярнуўся, не загінуў, Тыя, хто па франтавой дарожцы Дайшлі да нацысцкага […]...
14. Безгалосаю мова мне стала Мне ніхто не напіша, бо і я ня пішу, Безгалосаю мова мне стала. Можа выстылі годы чаканнем душу І яна […]...
15. С’est la vіe Прайшоў наш час, санэты адгрымелі. Шкада, канешне, мары, пачуцьця. А колькі слоў сказаць мы не пасьпелі, Я зараз толькі прагну […]...
16. Жураўлі ў вырай адлятаюць Жураўлі ў небе мітусяцца, Зграя з крыкам ў вырай адлятае. Мне таксама каб туды падацца, Дзе дзяцінства знічкай прападае. Выведзе […]...
17. Каб у адпачынку на прыродзе Каб у адпачынку на прыродзе, Мілай прыгажосцю цешыць сэрца, Людцы, беражыце асяроддзе – Вашым жа нашчадкам застанецца! Хай ўбачаць родныя […]...
18. Я сустрэчы з табою чакала Я сустрэчы з табою чакала, Ночкай цёмнаю часта не спала. Мары-мроi ляцелi гурбою, I ў думках была я з табою. […]...
19. Узьнясеньне Веру: душу зразумее душа. Вусны ня трэба сьціскаць гаротна… Мілая, Нас жа ніхто не змушаў Так пакахаць – Няўзнак. А […]...
20. У цягніку Загартаваныя, немаладыя, Строй і абутак зношаны. Час не шкадуе галовы сівыя: Тчэ павуціньне зморшчынаў. Запрацаваныя чорныя рукі, Вочы, жыцьцём стамлёныя. […]...
21. Начоўкі – Плашку таўшчэзную Дзёўблі старанна, Потым сякерай Правілі лоўка. Гэтак з’яўлялася Наша ванна – Добрыя, ладныя З дубу начоўкі. Ну, […]...
22. Любоў і каханне Санет Любоў і каханне, як дар найвышэйшы, Ці гэта манета, адплата Багам? І мы ўсё кудысь слушным статкам бягом Да […]...
23. Словы Словы на зямлю ўпалі зорамі, Шапатлівым травеньскім дажджом, Сталі чыстай, мілагучнай моваю – Кожнае ўзляцела матыльком, Кветкай распусцілася духмянаю, Пабягло […]...
24. Зноў прыйшла нядзелька Любушцы Зноў прыйшла нядзелька З белаю пасцелькай. Асалоду вуснаў перад сном крану… А як прыдзе ранак к нам На наш […]...
25. Апусцелі сады Пры спатканні з табой Бегла я на арэлі, Мае вочы гарэлі Яркім сном васількоў. Праляцелі гады Птушкай хуткай за час. […]...
26. Спарахнелі жаданні і мары Спарахнелі жаданні і мары, Ўжо не вабяць пяшчотаю дні. Неўпрыкмет мы чарсцвейшымі сталі Да кахання, дабра, чысціні… Пакрысе забывацца на […]...
27. Крыніца Стаялі ля дарогі тры вярбы, А каля іх струменіла крыніца. Крыштальнае халоднае вады Вандроўнік мог заўжды з яе напіцца. Расказвае […]...
28. Роднае слова Роднае слова, маё ты багацце, Як сонейка ў сэрцы свяціла маё. Яго ў агонь сябрукі не кідайце, Шануйце браты, як […]...
29. Пярун Гром пад раніцу біўся у зачыненае вакно. А я Пяруну маліўся праз тонкае душэўнае шкло. Я бачыў яго вочы, рукі […]...
30. Дзяўчына з вачыма крыніцы Дзяўчынка з вачыма крыніцы – Чаруе, як верш, успамін, Як подых радзімай зямліцы, Адкуль я пачатак набыў. З вачамі, нібыта […]...
31. Ветах Зноўку нашыя спадяваньні Як жарынкі, што рушылі ў космас. Ветах будзе трымацца да раньня, Распаўсюдзіць таемныя позвы. Вершалінамі дрэвы ня […]...
32. Ты ўжо сказала мне на ростань Ты ўжо сказала мне на ростань, Як мы стаялі ля крыніцы: – Не буду плакаць і журыцца, – Ты ўжо […]...
33. Я мінулае ў рукі бяру! “Я мінулае ў рукі бяру” Я мінулае ў рукі бяру Пажаўцеўшае фота з альбома Першы клас, тут у школу іду […]...
34. Нехта гукае Марна гушчар Цераблю непралазны, Выйсця ў святло шукаю, Чую ў сябе За спіною выразна – Нехта гукае… Хмары аблогам, Сячэ […]...
35. Паэтка Звычайны погляд у мокры дзень, Аздоблены сляпой дажджынкай… і над сталом яе вылучна цень… і вершы, змытыя слязінкай… Яна чакая […]...
36. Мім крычаў аднымі вачамі Мім крычаў аднымі вачамі. мім крычаў у невыносным нямым адчаі. і ля скроні на белым твары білася птушкай малая жылка […]...
37. Зiмовы дождж Дождж у студзені – нібы насмешка зімовай пары. Ён звісае з галінак, струменіцца ўздоўж па кары. Размывае слязьмі ля абочыны […]...
38. Праганю тваю хваробу Маршчасты лоб, сівыя скроні, У шурпатых мазалях далоні. Ці ж гэта ты, мая матуля, У зрэбнай беленькай кашулі Ляжыш на […]...
39. А зярнятак кавалачкі з сэрца ў клункі Зварыце мне сочыва з думак, Падарыце мне печыва ўзяўшы Зярнятак кавалачкі з сэрца ў клУнак. Пакладзіце ў якуюсь мо кніжку, […]...
40. Спі, каханая! Спі, каханая! Хай сніцца Домік удалечыні, І дымок там будзе віцца, У бераг на рацэ чаўны. Спі, каханая! На рэчцы […]...