Верш ЗАГАДКА НА ЗМЯРКАННІ
Ты велічная будзеш у маўчанні,
Прыгожая ад трапяткога слова,
Чароўнаю загадкай на змярканні,
Калі прымусіш пакахаць нанова
Мужчыну, што пагрэбаваў аднойчы
Тваімі вуснамі, саспелымі для шчасця,
Вачыма-вішнямі, тым позіркам дзявочым,
З якімі лёгка быць на ўласным свяце!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Вішня Ад ласкі сонечнай стамлёная, Цяжкая ад зямных шчадрот, Галінка з вішнямі чырвонымі Перахілілася праз плот. Дождж сыпануў, ліпнёвы, цёплы, Гарачы […]...
- Пакуль што рукі звязаны Пакуль што рукі звязаны, А можа быць, развяжуцца Пад позіркам якім. Тады рукамі чулымі, Як птах, крыламі белымі Кагосьці абаўю. […]...
- Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Шчаслівым быць і знаць сваю пару: Не ведаў дня, калі я нараджуся, Ў якую […]...
- Асеннія фарбы душу напаўняюць самотай Асеннія фарбы душу напаўняюць самотай. Жыццё як імгненне: паспеееш хіба азірнуцца. Мінулае гляне амаль беспрасветнай работай І кроплямі шчасця, якімі […]...
- Ніколі, верыш мне? Ніколі Ніколі, верыш мне? Ніколі Не ведала такой увагі. Здавалася б, ужо даволі, А я, нібыта пасля смагі, Гадамі сэрцам неспатольнай, […]...
- Загадка Чырвонае, створана біцца бязлітасна, самааддана. Прагне крывёю напіцца, гучыць, як гук барабана. I ноччу не ведае стомы. Усмешка яго кранае. […]...
- Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
- Спомін лета мроіцца далёкі Спомін лета мроіцца далёкі – Чэрвень аксамітам запылаў Я суніцы еў з тваёй далонькі, Вуснамі тваімі запіваў І п’янеў, нібыта […]...
- Я лёс згубіў у хмызняках Мінае час, гады лятуць, А я ўсе блукаю, Шукаю шчасця я сляды, А дзе знайсці не знаю… Яго згубіў я […]...
- Ты думаў пра мяне Ты думаў пра мяне, я ведаю – бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. І думка горача […]...
- Цябе я слухаю вуснамі Цябе я слухаю вуснамі, Бачу сваімі рукамі… Якая спаднічка вузкая На веласіпеднай раме. Сцяжынка яшчэ вузейшая Ў беразняк патаемны. Хочаш, […]...
- Табою ап’янёны (П’ю далей) Ніколі не забыць мне той вечар Калі праводзіў цябе дадому Дзьмуў халодны студзеньскі вецер Цемра нібы накрыла прастору Толькі свет […]...
- А ці памятаеш тое спатканне А ці памятаеш тое спатканне – Як квітнелі сады па начах? Зоркападам ўсміхалася ранне У бурштынавых неба вачах. Як анёлы […]...
- Пакліканне душы Як лёгка свечку шчасця пагасіць! Яе паўсюль чакае небяспека. Адкуль жа дапамогі папрасіць? Хто ахвяруе слова ёй ” апека” ? […]...
- Доўгія ночы зімовыя Доўгія ночы зімовыя, Ціхія казкі вячэрнія. Фарбы празмерна-ліловыя. Вочы пяшчотныя, верныя. Гэта усё нерэальнае І, можа быць, нежыццёвае: Нібыта зорачка […]...
- Ростань Ёсць шмат магчымасцей ў жыцці, Якімі можна скарыстацца. Існуюць розныя шляхі, Але не ўсі вядуць да шчасця. Даволі цяжкая задача […]...
- Жыццё – загадка, жыццё – іспыт Жыццё – загадка, жыццё – іспыт: Над прорвай звабнай прайсці па дроце. А мы – бяжым, аж звініць капыт На […]...
- Млечны шлях Як хочацца тануць у тваіх вачах – Бяздонным моры светлага блакіту! Кранацца рук, хавацца ў валасах, Пакуль тваёй усмешкай не […]...
- Я свой лёс Я свой лёс незавершаны ўсё вызначала вершамі. Дзе яны-першыя, тыя з якімі напоўніцу сэрца сваё ірвала? Мала было мне, мала […]...
- * * * Замяцеліў вішанькамі май * * * Замяцеліў вішанькамі май. Сыпле й сыпле, несупынны гэткі. Прыгаршчамі поўнымі збірай У траве пялёсткі, як манеткі. Языком […]...
- АДМОВІЦЦА АД ШЧАСЦЯ? Я не паспела ачарсцвець і агрубець, Хоць лёс так біў мяне і калашмаціў. Я ласку жонкі прыхавала для цябе, Любоў […]...
- Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
- Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. I думка горача мне […]...
- Шклянка Шклянка пустая гранёная з перасохлым нутром, салёнымі думкамі і каламутнай памяццю стаіць дзе паставілі, дзе кінулі, дзе забыліся, дзе ёсць […]...
- Што трэба для шчасця Анічога такога далёкага Чалавеку для шчасця не трэба. Дастаткова мне сонца высокага І кавалачка сіняга неба. А яшчэ, дык напэўна, […]...
- Наталі мне душу Наталі мне душу, наталі пацалункам кармінавых вуснаў, апалі мне душу, апалі сваім позіркам вабным, спакусным. Я – на ўзлёце надзеяў […]...
- Pour le petіt ange Я шукаў, здаецца вечнасьць ужо прайшла. Ту адзіную, каханую сваю. А ты побач, ля мяне заўжды была, Сагравала душу позіркам […]...
- Перасмыкнуўшы вуснамі Перасмыкнуўшы вуснамі, Надзьмуўся ці задумаўся, Ці то вачамі злоснымі Няшчыра паглядзеў. Я моўчкі не заўважыла, Нібыта схамянулася: І холадна, і […]...
- ЖЫЦЦЁ – ТЭАТР Нудная п’еса з аднымі фіналамі, Жыццё, абцяжаранае скандаламі, Як у гасцях чужых, выпадковае, Хоць і дзверы – на шчасце – […]...
- Да партрэта Ганны Катарыны Радзівіл Глядзіш на мяне, нібы пытаеш, Нібы пытанне задаеш, А я адказваць не паспяваю, І моцным позіркам ты б’еш. У адчае […]...
- Быць Чалавекам Ранак, як рамонкавы пялёстак, Забялеў пад сонца капяжом. Першародным быць цяпер няпроста- Чыстым ветрам, снегам ці дажджом. Ды няўпрост застацца […]...
- Год смерці – 1937 Дазволена смеласць, і лёгка быць смелым. За гэтую лёгкасць плацілі крывёй. Стаю перад крыжам пахілым, сатлелым, Магіла пад ім парасла […]...
- Пануе юр над чалавекам Пануе юр над чалавекам, Блазнуе, шэпча наўпрыскок І дух яго стрыножыць мкнецца, Адзець старэчым паліто. Юр заўсёды маладзіцца, Такім застанецца […]...
- Успамін Адно толькі імгненьне Бывае ў жыцьці, Чароўнаю казкай Былі сустрэчы з ім. Зоры на небе мігцелі Асвятляючы шлях, Зямля з […]...
- Лёс чалавека Лёс чалавека часам цяжкі, Не ўсё ў ім складваецца роўна. Бываюць часта непагадзі, Прайсці праз іх патрэбна годна. Патрэбна верыць, […]...
- Тыдзень кахання Тыдзень кахання І год адзіноты… Спазненне, растанне, Сумлення згрызоты. Кавалачак шчасця У кабак з атрутай Укінуць і піць, Застагнаць ад […]...
- ТРЫПЦiХ ТРЫПЦiХ Дарыце любым – васiлькi, Як цуд зямны, дарыце. Збярыце ў жыце ля ракi, Ў вяночкi запляцiце – Дарыце любым […]...
- Калыханка маме Быць разам выпадае нам так мала… Забудзь трывогу вечную сваю, Прыляж, мая натомленая мама, Як некалі ты мне, табе спяю. […]...
- Шануй свае прасторы Шануй свае прасторы, шануй свой родны край. Той далягляд, каторы ён даў табе. Ды знай: бяздоннае багацце, закладзенае ў ім, […]...
- РУЖОВЫ МАЛАДЗIК Як прагна п’е стамлёны пасля працы конь З туманам цяжкую i смачную вадзiцу, Так закаханая ў першы раз дзявiца Прыцісне […]...