Верш Прачнуцца – і з вамі сустрэцца

Ещё вершы:

1. Мне доўгае расстаньне з Вамі Мне доўгае расстаньне з Вамі Чарней ад Вашых чорных кос. Чаму ж нядобры час прынёс Мне доўгае расстаньне з Вамі? […]...
2. Дазвольце з Вамі слухаць цішыню Дазвольце з Вамі слухаць цішыню, дазвольце разам быць у сьветлым суме, – бо за абодвух Ваша думка ў думе… Ў […]...
3. Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай забыцца ў тваіх вачах! Хай да смерці мяне палоняць Думы светлыя па начах. Нават […]...
4. Шчэ душа не паспела прачнуцца Шчэ душа не паспела прачнуцца, а зямля ўжо ўладарна і смела затапляе паводкай пачуццяў востраў сэрца майго здзірванелы. Зносіць смецце, […]...
5. Мару пабачыцца з Вамі Мару пабачыцца з Вамі, падысці да Вас і сказаць: “Я кахаю Вас моцна, Таццяна, пішу вершы толькі для Вас…” Мрою […]...
6. Што тварыцца з вамі, людзі? Што тварыцца з вамі, людзі? Дзе ваш сорам? Гонар дзе? Што зрабілася з краінай, У якой вы жывяце? Дзе сцяг […]...
7. Што сталася з вамі людцы? Што сталася з вамі людцы? Навошта вакол хлусня? Ні кроплі надзеі ў думцы, Ні кроку да новага дня. Чаму тоўпы […]...
8. Як слаўна раненька прачнуцца Як слаўна раненька прачнуцца, Спынiць аўто на бальшаку – У водар лета акунуцца, Нiбы з абрыва ды ў раку!.. Кiпiць […]...
9. Як жа добра мне з Вамі было Як жа добра мне з Вамі было – Як ні з кім, і ніколі, ні разу. Струмянела спагадай святло, Ні […]...
10. Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы У ціхую сінюю ноч I сказаць: “Бачыце гэтыя буйныя зоркі, Ясныя зоркі […]...
11. Музыкант Безнадзейна, пяшчотна, шчыра, Нібы чорны кавалак хлеба, Нібы белы птушыны вырай. Палюбіце стамлённыя рукі І плячэй заінелыя крылы, Гэты плач […]...
12. Зімовыя кветкі Над зямлёю зімовы вечар, Нібы птушкі вялізны цень, І я крочу падняўшы плечы, Вельмі стомленая за дзень. Не чакае ніхто […]...
13. Не гуляйце, паэты, са смерцю! Не гуляйце, паэты, са смерцю! Не рыфмуйце свой будучы скон: Гэтак лёгка – узяць і памерці, Калі вамі накліканы ён. […]...
14. Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй, Позірк, зоркі ў начы, сарамлівасць вачэй. Невыразнасць душы у выразнасці слоў. Водар вуснаў тваіх […]...
15. Вочы сінія Васільковыя, сінія вочы, Не пазнаць вашых дум-таямніц! Калі вецер бярозу паточыць, Дык і дуб нахіляецца ніц. Так і сэрца маё […]...
16. Урок, якога не было ў Бабчынскай школе Запалі, школа, святло, Дзверы шырака расчыні. Урок, якога тут не было, Я правяду ў цішыні. I не вакольна-прыблізна Стану тлумачыць […]...
17. Шпак спявае Штабелявалі хлопцы шпалы – Сасны смалістыя брусы, Тайзе паветра не хапала, Стагналі краскі без расы. І дрэвы бранзавелі потам, І […]...
18. Якое шчасце Якое шчасце – Жыць на белым свеце, Піць водар траў і цішыню бароў, Твар падстаўляць пад чабаровы вецер I мець […]...
19. Вертыкаль жыцця (Другая назва са слоў па вертыкалі) Чаканне здалося нялёгкаю доляй, Чаканне таго, што было ў жыцці. Чаканне людзей са зломленай воляй, Чаканне было, але трэба ісці. […]...
20. Я сыходжу Дайце час, я знікну назаўсёды З вашага жыцця і з думак вашых. Крок зрабіўшы да сваёй свабоды, Не шукаю апраўданняў […]...
21. Прачнуцца На шчыліну адчынена Вакенца. І вецер толькі пальцам Дакранецца Льняных валос, духмянай шыі Ласкавых рук – І мне пакіне. Я […]...
22. ВАР’ЯТКА Хай зоркі разгараюцца ў нагах І сплетніцы нямеюць ад здзіўлення, Наперакор сабе – ў тваіх руках Мая журба, мой сорам […]...
23. Бліжэй да ран Бліжэй да ран, бліжэй да мук, бліжэй да спрацаваных рук. Бліжэй да схіленых плячэй, да заклапочаных вачэй… Тады для кожнага, […]...
24. З натуры Хіба можна не спыніцца – Гэта варта паглядзець: Красавік вясне спадніцу Задзімае да грудзей… А яна плыве па скверу, Як […]...
25. Ды й, не слава расейскіх паэтаў Ды й, не слава расейскіх паэтаў За сабой зманіла, зьвяла, А зтрымцеўсь я душой, зьбіўся сэрцам, Ва ўсім, што маці […]...
26. Званок Да краёў перапоўнiцца смуткам душа – Аж бывае слязамi з вачэй пралiецца: Зноў мой школьны званок зазвiнiць мне ў вушах […]...
27. Успамiны юнацтва “Ты ізноў напісаў уначы на рацэ пра сваю адзіноту…” В. Шнiп Летні дзень дажывае апошнія пару гадзін, Хутка сонца спякотнае […]...
28. Калі я зразумею талент ваш Калі я зразумею талент ваш: Маўчаць гадамі ці пісаць бясконца, Быць холадам або пякельным сонцам, Будуючы палац кахання наш?… Адразу […]...
29. ***Да новае стрэчы! *** Да новае стрэчы! Да казачна-новай вясны! Усё недарэчы: Жаданні, і мары, і сны. Усё мімалётна, А ты паспрабуй затрымай […]...
30. На жыццё не гляджу праз шчыліну На жыццё, ня гляджу праз шчыліну, На жыццё, я не хмуру вачэй. Як працую – стамлюсь, адпачну на хвіліну І […]...
31. Пра сумленне Не па колькасці грашей ў кішэні Патрэбна годнасць чалавека вымяраць. І не па тым якое ёсць на іх адзенне Належыць […]...
32. Спагада – Нібы той конь у пене, Імчыць шалёны час. Чаканне і цярпенне Пакінулі ўжо нас. Ніхто чакаць не хоча: Хутчэй, […]...
33. Прабач Прабач мяне за ўсе… За пылкае каханне, Якім жіву я серцам і душой. Хвіліны без цябе – цяжкое пакаранне, Але […]...
34. Каб было ў цябе шчасця багата Каб было ў цябе шчасця багата І не скрыбліся кошкі ў душы, Карані свае – маці і тату – Нібы […]...
35. Мне вашых вачэй ня трэба Мне вашых вачэй ня трэба, Яны навучыліся хлусіць. Палі ўжо даўно без хлеба І сеяць ніхто не мусіць. Забыліся вы […]...
36. Рады вітаць вас Гэтую тайну я захаваю, каго палымяна і палка кахаю пачуццем чыстым, моцным, узнёслым на раздарожжы нашае лёсаў. Вось вам налева, […]...
37. Ветлівы Мінск Тут любімых вуліц вераніцы На праспекты шумныя выводзяць, Нібы рэчкі з чыстае крыніцы Ў велічныя рэкі пераходзяць. Гэты горад, чысты […]...
38. Перапоўнена чаша Перапоўнена чаша… Кропля камень стачыла. Пераблытаны словы. Нечаканы канец. Хто мне знойдзе, пакажа Ліхадзейку-прычыну? …Скрозь адказы-адмовы. …Брудным стаў мой вянец. […]...
39. Я ўслаўляю жанчын Я ЎСЛАЎЛЯЮ ЖАНЧЫН. Дзень жанчын запрашае мяне да пяра, Напісаць дыфірамб. І папера гатова. Гэта значыць, сяброўкі,- прыйшла зноў пара […]...
40. Вяртанне самой сябе Вера ў людзей Патухла як свечка Пад гнетам падзей… Забанена вечна Адна ва ўсім свеце Аднолькава смутна І зранку І […]...