Верш ЛЕТНЯЯ НОЧ

Ещё вершы:

1. НЕЗАВЕРШАНЫ НАЦЮРМОРТ Я размаўляю з нематой: З нямымі сценамі і столлю, З крыштальнай вазаю пустой, Напоўненаю звонкім болем. Я размаўляю не з […]...
2. Летняя раса Як брыльянты, рассявае Ночка летняя расіцу, Туманамі спавівае Луг зялёны над крыніцай. А як раніца настане, Бліскі сонца загуляюць, – […]...
3. Размова з адсутнымі Зноў спакою ўсю ноч Няма, Зноў надзея на сон Малая. Зноў, нібы чараўнік Ці маг, Я з адсутнымі Размаўляю. Размаўляю, […]...
4. Кропка апоры Пажаданая свабода ні дала больш, ні ўзяла. Прамяняў палон на кола за кратамі збегшы ў я. І нікому не патрэбны, […]...
5. Пачуцці заглушу і боль знясу Пачуцці заглушу і боль знясу маіх з табой адносінаў няўдалых. Аб гэтым нагадае толькі сум тваіх вачэй, прыгожых і адданых. […]...
6. ЛЕТНЯЯ НАВАЛЬНIЦА Спачатку пацягне свежым паветрам, Затым захвалюецца жытняе поле. Схаваюць галоўкi спалохана кветкi, Замруць на хвiлiну галасы наваколля. Пярун зазлуецца, пацягне […]...
7. Летняя раніца Сонца сарамліва зазірнула ў вокны хаткі на лясной паляне, потым асмялела – агарнула стройную сасонку прамянямі. I ад сну начнога […]...
8. ЗВОНКІ ВЕЧАР Званочкі хаваюцца ў травах, Званочкам і ў полі не цесна. І шчыра звіняць, і ласкава У хлебе жытнёвым і песні. […]...
9. Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
10. Прывыкаю, к табе прывыкаю Прывыкаю, к табе прывыкаю. Прыкіпаю праз з’едлівы боль. На пакуты сябе абракаю. З галавой у зямную юдоль. Замірае, з табой […]...
11. Радзіма 13.11.2014. За беларускае адраджэнне. Беларусь – мая старонка, Родны край маіх дзядоў. Разнясецца эхам звонкім Кліч Радзімы, кліч братоў. Вось […]...
12. ЗБЭШЧАНАЯ Не адбылося, бач, Не спраўдзілася. Ну, хоць заплач – Радавалася. З палону мар Вызвалілася, Ад тваіх чар Вымалілася. Была табой […]...
13. Расстанне Думкі і мары не спяць у галаве, Хочацца ім на свабоду. Мне не ўсцішыць кахання к табе, Дай мне адчуць […]...
14. Умова Няхай наступіць восень, я не супраць. Няхай ідуць дажджы, я не пярэчу. Адна ўмова: выкшталцоны, мерны, Выразны, звонкі, чысты, характэрны, […]...
15. НЕ ТУЖУ Не такія ўжо неадпаведнасці Мы з табой, Прашапчу тваё імя я на адлегласці, Любы мой, Не цяпер, то у чацвер […]...
16. Мой боль Мой боль тваім не стане болем. і ў гэту ноч не будзе сон перарывацца стогнам болей з калючых прывідных лясоў. […]...
17. Зімовы дзень, мароз лютуе Зімовы дзень, мароз лютуе, сівеюць дрэвы ля ракі. Стаіць альшэўнік на балоце, нібы задуманы які. У небе ціш, туманяць далі, […]...
18. *** Я гэты боль перажыву Я гэты боль перажыву. Хоць цераз край – да дна дап’ю. Мой боль – нацятую струну Я не парву – […]...
19. Натхненне Я шукаю цябе кожны дзень Ў цемных вокнах пры шэрым змярканні, Толькі ты уцікаеш, бы цень, Пазбаўляючы шанцу спаткання. Ты […]...
20. Беларусь чаму ты спіш?! Беларусь чаму ты спіш? І не цяжка жыць у страху? Доўга цягнеш цяжкі крыж, Поўны болем, кроўю, жахам. Скінь прыгнёту […]...
21. Падымiся над бядой i болем “Падымiся над бядой i болем, Калi ты не кволы чалавек… “ Я – не волат. Я бываю кволым. Часам слёзы […]...
22. Не знаю, якою адводзіць рукой Не знаю, якою адводзіць рукой Землетрасенні гневу: Ці ўспомніш падставіцца правай шчакой, Калі нехта ўрэжа па левай?.. На меч разбойны […]...
23. Раніца вясною Ціха ў полі, ціха ў лесе, А ні шэпне вецярок, Толькі дзесь у паднябессі Льецца звонкі галасок. Як бы срэбраны […]...
24. У народным стылі Закацілася сонейка I патухла ружовае, А дзяўчына вясёленька Адзяваецца ў новае. Выбягае на ганачак I глядзіць на дарожаньку: – Дзе […]...
25. Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Аб тым, далёкiм, у цябе няма? Калi з былым нiякай iншай повязi – То […]...
26. Па снезе Разам па сугробам, па снезе ў калена, ішлі мы на свет, матылямі кахання. Шаптала на вуха, мне мяцель-завіруха, што каханне […]...
27. Смс Захварэла заляцаннем, Ды змяшаў усё прагрэс: і сустрэчы, і расстанні- Наш раман у смс. Замянілі ліставанне Тэхналогіямі спрэс. І жывем […]...
28. Ты мне вясною прыснілася Летняя ночка купальная Яснай растаяла знічкаю. Падаюць зоры світальныя Ў чыстыя воды крынічныя. Ой ты, дзяўчыначка мілая, Як жа ты […]...
29. Адзінай ў свеце Калі месяц лунае над схіламі неба, Скрозь аблокі прамені ліе на зямлю, Вецер колас калыша над ніваю хлеба, Кветак водар […]...
30. А на Палессі А на Палессі чорцікаў хутка не стане. Чуеш, апоўначы торгае, круціць прабой. Шклянку надзеі ты мне нальеш на світанне – […]...
31. СКРЫЖАВАННI Безумоуна, аднойчы зноу сустрэнемся мы. Хай не бачыуся доуга з табою, але Я нічога павер, пра цябе не забыу. Толькі […]...
32. Спелымі яблыкамі сакавітымі Спелымі яблыкамі сакавітымі Грудзі дзяўчыны тваёй налітыя. Ёй з табой соладка, ёй з табой добра, Воблакам з ложка звалілася коўдра. […]...
33. Я захварэю на цябе крыху Я захварэю на цябе крыху Ты нават гэта не заўважыш інакш зусім я не магу, Бо маё сэрца мне так […]...
34. Вочы каханых Калі ты захочаш Спавядацца нябёсам За свой грэх патаемны, За крыўду ці боль, Якімі знячэўку параніў Чужую ці блізкую душу, […]...
35. Гэты дзень – сьпелы, як яблык Далоў трывогу, віват спакой! На сьнезе танцуюць анёлы радасьці, Бачу іх у вакно. Хто сказаў, што людзі ня ўмеюць лётаць? […]...
36. Не сыдзе боль нічыёй Нібы знішчаны розум На асобах людзей Ад мінулых часоў Да сучасных падзей. Апранулася сонца Ў колер крыві, І кугакаюць хмары […]...
37. Асенні вецер Закляклы вільготны вецер Прытулку нідзе не мае. Вачыма ваўчынымі свеціць Асенняя ноч нямая. Спяваць ён і плакаць мусіць. Смутак – […]...
38. Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
39. Дзень Паэзіі Сусветны дзень Паэзіі у сакавіцкім снезе, у беласці аблокаў душы заснулай ў логах, ва ўсмешках Беларусі стамлёных у прымусе, у […]...
40. Мне з табою лёгка Мне з табою лёгка, Мне з табою проста Ў дні суровых зімаў І празрыстых вёснаў. Я з табой хацела б […]...