Верш Как харашо жывЁт народ!

Ещё вершы:

1. Народ, Беларускi Народ! Народ, Беларускi Народ! Ты – цёмны, сляпы, быццам крот. Табою ўсягды пагарджалi, Цябе не пушчалi зь ярма I душу тваю […]...
2. Згубіўся народ Час ідзе, мінаюць дні. Усё добра ў жыцці. Але нешта не спакойна, Брудна ў сэрцы, цяжка, сумна, За Радзіму крыўда […]...
3. Я – народ Я – народ… Я цярплю, ды ўсё ж веру: Жыць нядоўга хлусні і цынізму, I з надзеі маёй, з маёй […]...
4. Народ Як птушка ў небе, вецер у полі, Я незалежны і адзін, Адчуўшы подых, светач волі, Час згінуў безліччу гадзін… За […]...
5. Мой народ Вецер з сонцам люляе зямлю Над бярозавым зграбным гаем. Я краіну сваю люблю, А дакладней – людзей кахаю! Што працуюць […]...
6. НАРОД НАШ Народ наш жыў спакон вякоў Галодным, быў і бітым… Было герояў шмат, дзялкоў, І правячай эліты… Былі цары, калісьці, ў […]...
7. Зразумець, што ты – народ Зразумець, што ты – народ, I ад радасці ўзвінуцца, На любы яго зварот, Як на імя адгукнуцца. Са сваёй Радзімай […]...
8. Драўляны народ Народнаму майстру Тарасюку Мікалаю Васільевічу Створана пасля прагляду аднайменнага фільма Пайшло сонца на ўсход, Слухай казку пра народ. Ён калісьці […]...
9. МАЛЕНЬКі НАРОД Не гнявiся, Божа! Мы – народ маленькi! Хто нам дапаможа Выйсцi iз калейкi? Моўчкi робiм справу, Лiпкi пот сцiраем. I […]...
10. Мая Айчына, мой народ! Мая Айчына, мой народ Задушаны здаецца катам. І адчуваць сябе як скот Згаджаецца, і рады кратам. Паўночны гонар, нораў свой […]...
11. БЕЛАРУСКІ НАРОД Хто ты, беларускі наш народ? Перад вачыма выгляд шматпакутны стаіць дрыгвы няскоранай сярод, бязмерна заклапочаны і смутны. Адкуль ты? З […]...
12. Палітычны народ Палітычны народ рэчы паспалітай памёр У маёй галаве во чаму я ці-ж буду гісторык ён васкрашае памёрлых хоць на старонках […]...
13. Дзе ж быў Твой народ, мая Радзіма? Дзе ж быў Твой народ, мая Радзіма? калі пілавалі ворагі цябе. забівалі твойго сына… стаяць на могілках матулі ў журбе. […]...
14. Беларусь, твой народ дачакаецца *** Беларусь, твой народ дачакаецца Залацістага, яснага дня. Паглядзі, як усход разгараецца, Сколькі ў хмарках залётных агня…. 1909-1915 *** Досі […]...
15. Мне горка ведаць сціплы наш народ Мне горка ведаць сціплы наш народ. Ты, Беларус, заўжды глядзіш у неба, Як толькі ўзнікне цяжар перашкод, І шэпчаш ціха: […]...
16. Есць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Невядомымі мордамі кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
17. Ёсць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Нярускімі мордамі, кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людзей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
18. Дзе той народ, хто волатамі зваўся? Дзе той народ, хто волатамі зваўся? Каго ня зломіць ні страла, ні меч, Хто галавою ў неба ўпіраўся І сонца […]...
19. Бедныя людзі – бедны народ Узвышалась раней высока Рэч Паспаліта, Хоць і была наша кроў там праліта, Царская ўлада прынесла прыгнет І паляцелі мы ў […]...
20. Я хачу, каб народ мой мяне пачуў Я хачу, каб народ мой мяне пачуў. Я не вечнасці, я не славы, He бяссмерця сабе хачу, – Я не […]...
21. ВсТрэтіЛысь мні тут дві Ліскы Ох, і прэзентаБільны!.. І балюча і нежна любіл! І траслась ажны качка: Ой-ой! Дедка Васіль! Да Вы ж выжжытэ Амму! […]...
22. Таткава мова, матулін напеў Утульнаю, роднаю хаткаю, Смачнаю, цёплай аладкаю Вее ад мовы таткавай, Роднае мовы мае. Клопатам і пяшчотай, Асенняю пазалотай, Ці туманом […]...
23. Назіркам Неба, нібы трамвай, пагрымвае, дахі вусацяцца ад капяжоў. Дождж з настойлівасцю пілігрымавай моўчкі ў нямераны шлях пайшоў. Ліст апошні, як […]...
24. Рэквіем па Беларусі Мовы няма… Паступова зьнікае. Мы, пэўна, ужо не адродзім Яе. Кожны другі Яе ганьбіць, турае Хутка ў Лета наша Мова […]...
25. ПошуКі сь талентаў! Мы гоньдзе пакінулі вершык выдатны но. Більш а ны й Кепка ны ж Брыль. Вот у чом справа-та, бачытэ ў […]...
26. БАЛАДА ЯНКІ ЛУЧЫНЫ (6.07.1851–16.07.1897) Тры мовы… І лягчэй маўклівым быць, Не бачыць, як травою зарастае Палетак, што прыдатны для сяўбы Свайго, тым больш– […]...
27. Ды ка’хай там, бацька зь дзіцятКі зь! Чаго ўжа це халаднавата Мы тут обпыталы Росію в сандалях, Чы трэга куфайка яка ля Васька хоць. І, да, вжо […]...
28. ПОДЫХ ХАЛАДОЎ Неба паблекла, а стылая плынь Прылягла на счарнеўшы бугор. У маркотным дрыжаннi мокрых галiн Манiць шлях з туманамi да зор. […]...
29. СЦЁБ 1.- Няма на свеце гэткіх хлусаў, Kaб ахмурылі беларусаў. 2.Mы маем шмат эканамістаў і прэчкі гонім папулістаў, 3.Што поспех занядбаць […]...
30. Пачынаецца эміграцыя Пачынаецца эміграцыя Не за акіянам, Не за мяжою – Адразу за парогам Маёй роднае хаты. Са сцежкі ў садок і […]...
31. Да беларусаў Ёсць у мовы маёй прызначэнне- Чалавечую годнасць нясці, Каб мы ведалі продкаў карэнні, Каб і зноў каласком прарасці На зямліцы, […]...
32. Пераклады Я хачу, каб мяне зберагла ты На маёй небясконцай шашы, І таму я пішу пераклады З мовы думак на мову […]...
33. Да мовы прынік беларускае Да мовы прынік беларускае І вытокі шукаю жыцьця: Ад ляхаў яго сьцежка вузкая, Ці з балтаў – галодных бадяг? Славяне […]...
34. Мы с татом счас нальем вам каш! Калі каля колка е граблі, То можна ж вжэ і загрыбаць. А ек старый ты й краж вжырае, То, го, […]...
35. Без мовы ты ніхто Без мовы ты ніхто – жывёла ды і толькі. Яда, работа, сон – такі расклад жыцця. А роднага ў душы […]...
36. Каханне памірала У палон ты сэрца захапіла, Каханне абудзіла ты. Душа хачу, каб мая жыла З тваёй душой, у тваёй душы. З […]...
37. Вершнік Я мову асядлаў, я вершнік. Ня дзіду я трымаю – пер’е, Дзе скокнуў – там пакінуў вершы, Радзімы склад нясу […]...
38. Я мужык-беларус “Я мужык-беларус, – Пан сахі і касы; Цёмен сам, белы вус, Пядзі дзве валасы…” Я. Купала, 1905-1907 Я мужык-беларус, – […]...
39. Чаму мы пазбягаем мовы нашай Чаму мы пазбягаем мовы нашай? Таму што потам, кроўю і слязьмі Яна насычана, і плача, Што мы яе не збераглі. […]...
40. Я беларускай мовы носьбiт Я беларускай мовы носьбiт, Адданы за яе змагар. Няўжо не будзе прыкра ўнукам, Што мы згубiлi гэты дар… Брат-беларус, прачнiсь […]...