Верш Ад шчасця аж крыкну
А ну марш ф Полісьсе!
Сягоньня я, ох, як,
Дзівосна шчаслівы!
Бо, го, удалося
Зь ліцьвіньмы паціскатц.
Праблем ніякіх жа
Не чыняць бандзіты.
Онь выйдзь падключысь-ка
Хаця б к іх дзеньжішкам ш.
Нох-нох! Ешчэ-ешчэ!
І й айн маль вам німцый
Уваляць за ніц прам
Аж ф сайціку сь Вірш ваш.
І как ты ні фскрыквай
Хоць ф сне, мілы Дзікінс,
Навошта ты пошту
Забіў жа, глядзіма!
Ды і, ой, пароляў
Не ведаш ат скрыньКі сь!
Таму прошу-прошам
А ну рыхітС3рвайсь!
А вы, мае дзікі,
Чытаць вмейце дідка.
Бо я стаўлю й цыхры.
Ну, так, ля балды жэ.
Напрыклад, Стрыльчышка
Ты пальцам вазьмы шэ й.
Ьтут мы, хы, іш, ліпым
Шэ й в шэйман трох Ціграў.
Ну, шо за намёкы
От тута такіе?
Хы! Ха! Паліць Крышны
Ф пажур ажны лізэ з.
А шо вот за слово!..
Вы ж мне тут засмійтэсь.
Французскэ? Чы рускэ?
От так вот полізь в ліс!
Пудляхы мы как бык.
В фаворы, ну, добрым:
Ого як бо зь Конь ваш
Палюбліват ётвынг!
Бо ж в поўсць раптам хвацка
Шэ можым жым жопцы.
От він і зайшоўся
Ад сфыньськага лойка.
Таму вам шчасліва
Жалаям гульліці
На вашай ральлі зе
Ды й цёплым зь ужытКу ш.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)