Верш Дзеці сонца, вады і зямлі
Дзеці сонца, вады і зямлі…
Што мы ў спадчыну ваша ўзялі:
Цеплыню, каб усіх абагрэць?
Глыбіню, каб душой не мялець?
Хлебадайнасць, каб шчодрымі быць
I галодных усіх накарміць?..
Дзеці сонца, вады і зямлі…
Вашы мы, а да вас ці дайшлі?..
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Дзеці Сонца Зміцеру В, Альегрду Б., Іллю С, Віктару Ж. Сонца – сподачак спякотнае плямы, На якім цяжарнае яйка чакае жаўток. Было […]...
- Дзеці-бежанцы Жоўтыя сланечнікі смяюцца. Бегаю па лужах басанож. Дзеці, што не могуць усміхнуцца. Дзеці без усмешкі – ну, і што ж? […]...
- Без вады Без вады Зноў вадзічку адключылі, А вы пыску не памылі? Ну, цяпер з нямытай пыскай Трэба класціся ў калыску! Не […]...
- Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...
- У хвалі восеньскай вады У хвалі восеньскай вады Глядзяцца клёны залатыя. Па розных берагах ракі Стаім затоена-чужыя. А сонца – роднае і вецер, І […]...
- Ледзьве сонца хмурынка заслоніць Ледзьве сонца хмурынка заслоніць – Памяняюцца фарбы крадком, Па-інакшаму лес загамоніць, I з-пад сэрца дыхне халадком. I заўважыць цікаўнаму можна […]...
- Раней, чым устане сонца Раней, чым устане сонца І падорыць святло і цяпло нам, Устаюць ва ўсім свеце маці І ў печы распальваюць дровы, […]...
- I вёдры поўныя вады I вёдры поўныя вады, I вочы поўныя дабра. Гляджу на матчыны сляды На белай посцілцы двара. I з гэтай чуйнай […]...
- Па гэтай зямлі ўрачыстай Па гэтай зямлі ўрачыстай Хадзілі, як лярвы, яны; Кляліся ня здраджваць раз трыста… О, чорныя здані вайны! Паслухай у гневе, […]...
- Я – з агню і вады Хто – з праху. Хто – з гліны. Хто – з каменю. А я – з агню і вады. Таму […]...
- Дзеці суп варылі Дзеці суп варылі. – Будзе добры, – гаварылі, – От жа будзе Смачны суп: У гаршчок насыплем круп, Пакладзём яшчэ […]...
- На маёй Зямлі На маёй Зямлі л’ецца Свет з Нябёс Тут чакае нас толькі добры лёс Узнімуся ў высь Мары крыламі Над мясцінамі […]...
- Дзеці пустыні ДЗЕЦІ ПУСТЫНІ У свеце блукаем адно, акаянныя дзеці пустыні, І – непрыкутыя – ходзім наўпрост і наўсцяж. І дзе ні […]...
- Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...
- Сонца на небе Сонца на небе, I кветкі наўкола, Весела круціцца “Чортава кола”, Дзеці шчабечуць; Свет наш – скарбонка, Поўніцца вечнасць Радасцю звонкай. […]...
- МАЁЙ ЗЯМЛІ Зямля мая – мой звонкаспеўны край, Стятая жыватворная крыніца! Вяртаюся сюды, нібыта ў рай, Каб ля святых вытокаў памаліцца; Вачмі […]...
- Сонца ў небе дзесь высока Сонца ў небе дзесь высока Ярка свеціць у зеніце. Так твая любоў здалёку – Свету промень у цямніцы, У якую […]...
- Мне бы мёртвай напіцца вады Мне бы, мёртвай напіцца вады – Сьвет убачыць, к жывой падпаўзьці, Устаць на ногі – далей ад бяды, За кімсьці […]...
- Загляне сонца Загляне сонца ў наша ваконца, Хатку асвеціць праменьмі – Па цёмнай ночы ажывіць вочы Боскім да працы натхненнем. Позна мы […]...
- Дотык да зямлі На дрыготкіх вазах рыпелі мы. У ракеты запрэглі час. Колы лёгкія і прапелеры, Нібы лёкаі носяць нас. Даль праз шыбы […]...
- Воблік вады Пакуль бяжыць вада, Датуль яна жывая. Крывяніць дол руда, Як рана нажавая. Хоць двойчы не ўвайсці Ў раку адну і […]...
- Калісь глядзеў на сонца я Калісь глядзеў на сонца я, Мне сонца асьляпіла вочы. Ды што мне цемень вечнай ночы. Калісь глядзеў на сонца я. […]...
- У запоі і па святам – не ругайцесь дзеці матам! Цяпнуць, дзябнуць, калдыбнуць, Слова ёсць яшчэ бухнуць. Насвінячыцца, заліцца, Ная..еніцца, напіцца, ДэгустЫраваць, сінячыць, “Бальзаміраваць”, х..рачыць, Адпачыць, раскрэпасціцца, Апракінуць, “прычасціцца”, “На […]...
- Я – сын зямлі Я – сын зямлі, нашчадак хлебаробаў. Услед за сонцам доўга мне брысці. Быў надта б рад, каб хоць зярняткам дробным […]...
- Даволі вам, дзеці Даволі вам, дзеці, Па лагеры бегаць, даволі! І спаць вам не дам у спакоі. Апоўначы выведу вас Я сягоння на […]...
- Як пагасне аднойчы сонца Стане цёмна на ўсёй зямлі – Пабрыду па шляхох бясконцых, Дзе з табою раней жылі. Вось альтанка, тут я калісьці […]...
- Якія зараз дзеці вырастаюць! Якія зараз дзеці вырастаюць! Народжаныя ў шчасці, дабрыні, яны растуць як на дражджах, зірні, падлеткамі аблокаў дасягаюць, Ідзе пры маме […]...
- Захад сонца Ты глядзела на захад сонца, ты смяялася промнем вясны. І ціха знікала далека, бясконца. Я клікаў цябе і не верыў […]...
- СОНЦА СВЕЦІЦЬ І ДОРЫЦЬ ЦЯПЛО Сонца свеціць і дорыць цяпло, Яно сагравае мяне, цябе, яе і яго. Бяжым мы, шчаслівыя, насустрач жыццю. А між тым […]...
- Натчына сонца Натчына сонца У ранку ў акенца Сонца зірнула, Лягло на люстэрцы І ціха заснула. Прачнулася Ната, Шчабеча, смяеца: -Ой мама, […]...
- Сьпевы ўсёй зямлі Я ў сьпевах усёй зямлі Беларускасьць чамусьці чуў. Сьпевы мёд на душу лілі, Нарадзіўшыся ўдзень ці ўначчу На зямлі мне […]...
- Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
- Выгод паэты на зямлі не маюць Выгод Паэты на зямлі не маюць, Той – замаўчыць. Той – рана упадзе. У Грузіі паэтаў паважаюць I любяць іх, […]...
- Сонца і Смерць Цёмных начэй шкадаванне, і боль Раны глыбокай. Палае касцёр, Верным сяброўствам звязаўшы з імглой Сцятыя промні агню…Калідор Між пачарнелых ад […]...
- Намалюйце сонца! Калі ёсць сэнс, дык намалюйце сонца! Хай промні азараюць ваш пакой. Пляваць жа вам, што свеціць не з аконца, Галоўнае […]...
- Сонца ўсходзіць над ракой Сонца ўсходзіць над ракой – Хоць вазьмі яго рукой. Толькі я яго не брала, Белу свету аддавала, Полю з лесам, […]...
- Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Пачую твой гук на чужой зямлі, I – бумкае чмель у гародчыку басам, Трубяць за […]...
- Усё часова на зямлі, часова Усё часова на зямлі, часова… Але жыве дзіцячы смех і слова, У небе – сонца, пад гарой – крыніца, I […]...
- Я хачу прайсці па зямлі Я хачу прайсці па зямлі Самым верным, любімым сынам. Каб дарогі мяне вялі Пад вятрамі прасторам сінім, Каб нямоўчна ў […]...
- На зыходзе сонца ўзнялася ўвырай На зыходзе сонца ўзнялася ўвырай Восенню бяскрылай сціплая душа. А па целе стылым, да зямлі туллівым, Хтосьці будзе плакаць і […]...