Верш Акраверш
Над зямлёю неба просінь.
Астываюць, меркнуць росы.
Ты паглядам мілым просіш:
“Ах, хутчэй, хутчэй бы восень!..”
Шчодры водар думных сосен…
Ах, хутчэй, хутчэй бы восень…
Ещё вершы:
- КАРАВАЙ Прыслала восень? каравай, Руплiвай працы шчодры плён; Яго ўзрасцiў прыгожы край – Валожынскi раён. Хлеб сiлу сонца увабраў (i спеласць […]...
- Пануе восень Ты сыйдзеш, мабыць, як прыйшла: Туман, балоты, восень… Прысніцца раз, другі вясна Як між чарноцця просінь… Ты знікнеш хутка між […]...
- Свой водар вясновы ўжо выпіла лета Свой водар вясновы ўжо выпіла лета. Восень журбою лягла на бары. Вятрамі халоднымі сумна апеты, Лес адзінокі смугою гарыць. Дымяцца […]...
- Міхалу Рукевічу (акраверш) Ружовы фламінга, гарбатая сумная птушка, Ашчэпкамі крылаў, пабітых бязлітасным шротам, Дацягне да Індыі скрозь забайкальскія пушчы, За тысячы ўзмахаў – […]...
- Калі восень шэрасць замене на просінь Калі восень шэрасць замене на просінь, то не будзе падманам, пакуль у вачах тваех хмара існуе аблачынкай… Хмары, гэта аблокі […]...
- ВОСЕНЬСКІ НАСТРОЙ Шэры змрок за акном, На гадзінніку – восем. Хтосьці паліць касцёр – Пацягнула дымком… Восень! Шэры змрок на душы. На […]...
- Непрыкметна падступіла восень Непрыкметна падступіла восень – Хутка пацямнела неба просінь, Выстылі маўклівыя прасторы, He гарыць касцёр на касагоры I плывуць ад лесу […]...
- Караліна Дзе зялёны абсэнт Там і водар туёну, Ў вачох у вядзьмарчыных Хамеліёны, Ў іх блакіт ад нябёсаў Зьнішчаецца ўшчэнт Як […]...
- Сонцавы промні фарбуюць лістоту Сонцавы промні фарбуюць лістоту, Ціха плыве павуцінавы дым. Восень ільдзінкі кідае ў воды, Дыхае яблычным пахам густым. Што за сінеча! […]...
- Вецер галін не хістае Вецер галін не хістае, Звонкім лісцём не шуршыць. Восень стаіць залатая I на зямлі і ў душы. Лёт павуцінкі іскрыстай, […]...
- ПАХНЕ ХЛЕБАМ ПАХНЕ ХЛЕБАМ Пахне хлебам, Тут, за далёкай заставай, Думкамі – пад бацькоўскім небам, У дзяцінстве, якое там бавіў. Пахне хлебам, […]...
- Маці (акраверш) Мае сонца, што будзе свяціць мне заўжды, Абуджаць на світанні святлом сваіх промняў. Цеплыню яе рук буду помніць й тады, […]...
- Малiтва (акраверш) Каханая мая, даруй маўчанне мне. Аддалены адчайнасцю растання, Хварэю ўсё табой, ты ў самым цяжкім сне Адаграеш мяне цяплом свайго […]...
- Мова дрэў У родным краі размаўляюць дрэвы на мове сонца, ліўняў і вятроў, зялёных раніц, поўдняў загарэлых, птушыных таямніц, трывог і сноў. […]...
- Я сумую, о як я сумую! Я сумую, о як я сумую!.. Нібы ў сетку злоўлены птах. Павуціну ірву сівую I блукаю па верасах. Дзе ж […]...
- Ці ты чуеш? Ці ты чуеш, дзяўчынка, Як трасецца хацінка, Як вятрыска скуголе, Шум нясе нейкі з поля? Ці, пачуўшы, пазнала, Што ўсё […]...
- Блакіт Блакітным колерам вачэй Расфарбаваў ты раптам восень. У блакітны – свет мой. Ён ярчэй, Чым неба веснавая просінь. У блакітным […]...
- Птушыныя гнёзды пад снегам заснулі Птушыныя гнёзды пад снегам заснулі, Дрымотную пражу завеі прадуць. А хочаш – зімой закукуюць зязюлі, Мядовыя росы на дол упадуць. […]...
- Летам народзіцца восень Летам народзіцца восень, Восень народзіць снягі. Ўвесну заясніцца просінь, Рэкі зальюць берагі. Траўнем трава забуяе, Ліпенем – ліпавы цвет. Снежнем […]...
- Воўчы сум Не збярог, хоць і мог, не збярог Аскялёпкі жывога натхнення, Хоць і бег, не раўнуючы воўк Па глухмені свайго сутарэння. […]...
- Павіс бусліны клёкат над палямі Павіс бусліны клёкат над палямі, Кругі, кругі – бясконцыя кругі. Глядзяць у свет бяздумнымі вачамі Нібы паны, надзьмутыя стагі. На […]...
- Пракляцце восені Восень лістотай апалай цалуе Вочы князёўны з мрояў і сноў. І ў небе ліцьвінскім яна раскашуе, Як мара аб волі […]...
- Мне ганарыцца маёю зямлёю Мне ганарыцца маёю зямлёю Наканаваў лёс Вялікіх Князёў: Мужнасьць народа часінай ліхою, Кроў неадступных Літвы ваяроў. Мне ганарыцца маёю зямлёю […]...
- Хутка ўжо зацвітуць верасы Хутка ўжо зацвітуць верасы І зялёнкі ў дажджах схаваюцца, У чаканні асенняй красы Арабіны долу схіляюцца. Ўдалячынь паплывуць журавы, Развітання […]...
- Ты паверыць не просіш Ты паверыць не просіш… Калі сэрца агорне адчай, Свет паблякне ў вачах навакольны, Адно слова тваё: “Выбачай” І на сэрцы […]...
- Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...
- У з’яднанай сям’і Стынуць у полі слупы, Дрэмле аціхлая просінь. Нехта – у лес па грыбы, Я ж у яго – па восень. […]...
- Росы Хавалі свой смутак у росы І кроплям малым абяцалі што некалі нехта босы іх ператворыць у хвалі Мора блакітнага крылы […]...
- Лагер Добра ў госці к сонцу з’ездзіць, дзе ў трысці шумяць азёры. Паравозу на раз’ездах салютуюць семафоры!.. З вудзільнамі, з рукзакамі […]...
- Ты зноў ляціш у нікуды Ты зноў ляціш у нікуды Без думак аб жыцці і смерці, Не церпіш смутку і нуды І хочаш усе пачуцці […]...
- Рыжая восень над рыжым Нясвiжам Рыжая восень над рыжым Нясвiжам. Сiняе неба над восенню рыжай. Рыжыя думкi як рыжае лiсце. Рыжыкi ў травах… (Усё як […]...
- САД Ізноўку ў сад я свой зайшоў, І водар яблык б’е наноў, Салодкі пах і шум у вачах, То яблык пах, […]...
- Поўдзень Вабіць поўдзень цеплынёю Сонечнымі днямі, Першазданнасцю сваёю, Сінімі гарамі, Аб якія б`ецца мора Хвалямі крутымі, І ныраюць з неба зоры […]...
- Падарункі восені Веснікі ў цуд адкрыла Восень, якая зноў Яблыкаў пах падарыла І водар духмяных грыбоў, Барву-дрыготкай асіне, Дажджу-быццам пацеркі слёз, Цяжкія […]...
- ПОЗНЯЯ РУЖА Я лета колеры яшчэ не ўсе сабраў, А ўжо шпурнула ліст аднекуль восень. Стаю, бяздоннем воч хапаю просінь З нябёсаў, […]...
- Касавіца Чэрвень. Луг. У пояс травы. Хлопцы выйшлі талакой. Свіст касы звонкагалосы не сціхае за ракой. Ранак. Стома. Цішь спявае. Росы […]...
- *** Спеюць у прыцемках зоры Спеюць у прыцемках зоры. Месяц дрыготка блішчыць. Смехам срабрыстым азорыш крылы збалелай душы. Глянеш паглядам чароўным – сэрца пазбавіш тугі… […]...
- А што такое жыццё А што такое жыццё, Калі не хвалі, Які гайдаюць Нібы каралі Лёс на вятрах і агні? А што такое жыццё, […]...
- Лірычнае Заблішчалі світальныя росы На суквеццях высокай травы. Ой вы, косы, дзявочыя косы! Як жа сэрца хвалюеце вы. Краявіду нябачна ў […]...
- Восеньскі А давай апранемся ў восень, Будзем слухаць пад спеў агню, Што нам вецер здалёк прыносiць, Будзем думаць пра долю сваю. […]...