Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Верш пра белы наліў

Белыя яблыкі, першыя яблыкі лета,
са скурай пяшчотнаю, бы ў немаўляці,
хрусткія, як белы зімовы сьнег.
ваш водар мне не дае спакою,
так па начах мерцьвякі
мучаць сваіх забойцаў,
белыя яблыкі,
так кожны ліпень зямля
цяжэе пад вашай вагою.

А тут толькі сьмецьце пахне, як сьмецьце…
а тут толькі сьлёзы смакуюць, як соль…

Як мы зьбіралі вас,
нібы ракушкі зялёных садоў-акіянаў,
адарваўшыся ад матчыных грудзей,
вучыліся
ва ўсім шукаць сарцавіньне зубамі.

Што ж нашыя зубы тут сталі як вата…

Белыя яблыкі,
у чорнай вадзе рыбакі,
выкармленыя вамі, тонуць.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Верш пра белы наліў - Вальжына Морт