Верш Смяротны пах
Ёсць боль затоенай тугі
У кволым паху звялых кветак,
Нібы ў канання час благі
Ім родна марыцца палетак.
Нібы шчэ вераць – вось дыхне
Паветра хваляю гаючай
І з хаты верне іх вясне,
І знаюць – згуба немінуча.
Людская жорсткая рука
Іх, далікатных, ў поўным квету,
Там, дзе прастор, палі, рака,
Сабрала рупна да букету.
І на маім стале зямлі
Краса, найвысшая аздоба,
Яны цвілі і адцвілі –
І тайнай іх была жалоба.
Ў самотнасць невясёлых дзён
Яны ўвівалі летуценні
І згадкі лёгкія, як сон,
Аб сонца радасным праменні.
І раніц звонкіх галасы,
І чуласць ветру незвычайна,
І хараство густой расы
Прачыстай валадалі тайнай.
І не дазнаў ніхто б яе,
Калі б не гэты пах смяротны,
Што дымам кадзіва ўстае,
Такі тужлівы і маркотны…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- —-Колеры ручніка.—– —–Колеры ручніка.—– -Кранаюць сэрца словы трапяткія, З дзяцінства ад бабулі чула іх: Дубы і сосны ў лесе векавыя, I лёс […]...
- Экспромт Ах сініца-вестуніца, Што ты б’ешся у акно? – Можа, мілы мне прысніцца, Што мне мроіцца даўно? Мо паштоўкай у канверце […]...
- Мова дрэў У родным краі размаўляюць дрэвы на мове сонца, ліўняў і вятроў, зялёных раніц, поўдняў загарэлых, птушыных таямніц, трывог і сноў. […]...
- Твой дзень Устань да сонца, Хай само Яно цябе сустрэне,- З ягоным Звяжуцца ў вязьмо І дня твайго праменні. Жалеза куй, Гані […]...
- На зоркавым схіле На золаку ўлетку, на зоркавым схіле мы папараць-кветку знайшлі і… згубілі. Знайшлі і згубілі, і выстылі страсці – мы хутка […]...
- Сасна Сасна ў задуменні, Сасна, нібы ў сне. I сонца праменні Гараць на сасне. Чаго ж уздыхае Вяршыня сасны, Калі пралятае […]...
- БАЛАДА ІВАНА ШАМЯКІНА (30.01.1921-14.10.2004) Жыццё пражыта, нібы зжата жыта, Дзе жніўнае святло, нібы сляза, І поўня ў небе, як свінцовы злітак… Жыццё пражыта, […]...
- Песняй вітаю я вас Леглі шырока нівы калгасаў. Глянеш – разлог, далячынь. Стужак дарожных роўныя пасы Мераюць смужную сінь. Ходзіць паважна дбалы араты, Трактар […]...
- Зацвілі твае вочы між тлуму Зацвілі твае вочы між тлуму, І, здаецца, твой стан мільгануў, Перарваліся ніткаю думы, Даўны смутак ціхутка крануў. Быццам ветрык, збудзіліся […]...
- Пабеглі ручайкі Пабеглі ручайкі… ******************************* Вясна шыбуе напрасткі – Паддаўся люты ёй нарэшце. Ужо пабеглі ручайкі, І вецер цёплы ў ладкі плешча. […]...
- Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ ТКАЧОВА (10.03.1942-31.10.1992) Нішто не страчана і не забыта. Калі ёсць крона, ёсць і карані. Кальчуга воева кап’ём прабіта, І холад праз […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА УЛАСАВА (16.08.1874–11.03.1941) Ужо далёка Менск, далёка Вільня, А сонца ўсё няма і ўсё няма, І быць не можа сонца, бо зіма […]...
- Ластаўкі Пыліць пад сонцам доўгая дарога. Маўкліва нікнуць лозы пад ракой. Гляджу я: каля берага крутога Дзве ластаўкі мільгаюць над вадой. […]...
- Пачаць занова! Жыць пачаць трэба занова, Кажуць: з чыстага лістка! Ёсць падстава для асновы: Пакінутая жонка Я… Мне не па сіле абавязкі […]...
- Ёсць у паэта свой аблог цалінны Ёсць у паэта свой аблог цалінны, Некрануты прастор для баразён, Дзе ён працуе з першае хвіліны І да апошніх вечаровых […]...
- БАЛАДА АЛЕСЯ АДАМОВІЧА (3.09.1927-26.01.1994) Не думаць пра сябе нідзе, ніколі І роднае нікому не аддаць. Айчына ёсць, калі ў яе ёсць воля, Нібыта […]...
- Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
- Мы кахалі ў дваццатым стагоддзі Мы кахалі ў дваццатым стагоддзі. Нашы сэрцы для шчасця адкрытыя. Млечны Шлях зорнай згоды знаходзілі, А паэзію — толькі ў […]...
- А можа, там і ёсць той бераг А можа, там і ёсць той бераг, Дзе сонца цмокае рака, Дзе ў туманах сцюдзёна шэрых Бляск аксамітны лазняка? А […]...
- Не астылі яшчэ паплавы Не астылі яшчэ паплавы І ў паветры праменні гуляюць, У пяшчоце блакітаў ставы Спевы птушак апошніх гайдаюць… Жоўтым лісцем красуе […]...
- Крыўда Крыўда Лявон дзівіўся ўжо даўно: “Чаму так жоначка астыла? Ну нібы тое бервяно, Чаму ў жылах кроў застыла?” Ён галівудзіў […]...
- Іронія лёсу Вечар мая сплывае ў вясковым калоссі. Далягляд закурыўся хмарным экранам… Я калісьці кахаю пісала ў двухкоссі І калісьці каханне лічыла […]...
- Мігцелі зоры ў цёмнай ночы Мігцелі зоры ў цёмнай ночы, – Калі спаткаўся я з табой, Твае убачыў зоры-вочы, Пачуў я смех срабрысты твой… I […]...
- АЛАіЗА ПАШКЕВіЧ Бог даў і прыгажосць і дар паэткі, галоўнае ж – любоў да роднай мовы. і загучалі музыкаю словы – і […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКА АЛЯХНОВІЧА (9.03.1883–3.03.1944) У Вільні ёсць твая магіла, Але-у ёй цябе няма. Айчына, дзе дзіця згубіла?.. …Зноў вінаватая зіма, Вайны пажар і […]...
- БАЛАДА ІГНАТА ДВАРЧАНІНА (08.06.1895-08.12.1937) Пакуль ёсць школы-мова не загіне І родны край не згубіцца ў снягах, А будзе незалежнаю краінай, Дзе кожны ўспомніць […]...
- БАЛАДА ВАЛЯНЦІНЫ КОЎТУН (6.04.1946-30.04.2011) На зломе вясновай маланкі Твая адляцела душа… І сонца ўзыйшло новым ранкам, І ўспырхнулі птушкі з крыжа, І ўсё, […]...
- У калядны вечар Міргае поўня вокам, І дрэмлюць ліхтары. Калядна ўсё навокал На снежаньскім двары. Такая спакайнеча На поплаве пустым. Напевы з хаты […]...
- Летуценні Летуценні – цені, цені вы майго юнацтва. Вы даўно ўжо адляцелі- засталося мільгаценне вось і ўсё багацства. Заблукалі ў аблоках […]...
- Ёсць два будынкі Ёсць два будынкі ( Хатыніцкай СШ-135 год ) На скрыжаванні нялёгкіх жыццёвых дарог Ёсць два будынкі, якія душу саграваюць, Родная […]...
- Нам не хапае прыгажосці Нам не хапае прыгажосці У чарадзе бягучых дзён. Здаецца, ёсць усё. Ды штосьці Бярэ нас смутак у палон, Туга ахутывае […]...
- Дотык да зямлі На дрыготкіх вазах рыпелі мы. У ракеты запрэглі час. Колы лёгкія і прапелеры, Нібы лёкаі носяць нас. Даль праз шыбы […]...
- БАЛАДА КАСТУСЯ ЕЗАВІТАВА (17.11.1893-23.05.1946) У куце больш не маю бажніц- Мапа там. А на ёй-Беларусь. Кастусь Езавітаў Не ў кожнага народа ёсць свая […]...
- Я расшпилю каунер кашули цесны Я расшпілю каўнер кашулі цесны… Прабіўшыся праз ледзяныя сны, Ачуецца ад сну сяло нарэшце, І людзі, што дажылі да вясны. […]...
- І ў далечы ад Айчыны І ў далечы ад Айчыны Ёсьць такія ж берагі, Дзе чароты і шыпшына, І з асокай паплавы… І ў далечы […]...
- Берагі Крыўі Прысак волі, развеяны ветрам нядолі… Лістападнае шчасце азёрнага края… Мы брыдзем, вязні лёсу і болю, Мы маўчым, скароныя восеньскай зграяй… […]...
- БАЛАДА ЗОСЬКІ ВЕРАС (30.09.1892–8.10.1991) Зіма. “Лясная хатка”. Вільня наша. І ты нібы адна і не адна. Самотны зойдзе госць, і ты раскажаш Пра […]...
- Ў прыцемку пакою Так асьцярожна жаночае цела зьзяе ў прыцемку пакою, позiркi вабiць, вусны, далонi, коньчыкi пальцаў. Мускусавым пахам похвы вабiць мужчынскую палiцу, […]...
- СУНІЧНАЯ РАНІЦА Над бліштастаю расою, На краю Зямлі, бы блізка, Хоць дастань яго рукою, Шыльда-месяц вісіць нізка. З-за спічастай сцяны лесу Сонца […]...