Верш Скупое праменьне
Белы сьнег
Белы сьнег
Белы сьнег
І нябёсаў скупое праменьне…
Халадзее надзея на вуснах маіх
Да свабоды імкненьне.
Імгненьне…
Хутка…
Чуеш?
Амаль…
Верагодна…
Назаўжды.
Непахісны.
Трывожны.
Я твой верасень –
Ты мой кастрычнік
…Я галосны –
Ты зычны.
…У марных пошуках выйсьця…
Запалі тое лісьце,
Запалі маё сэрца
Вырай дай для душы
Дай пяшчоты сагрэцца.
І жыцьцём напаі
Ці бясконцым імгненьнем…
Ты адчуй уласны рытм
Ясны такт
Скінь сумненьні
Верагоднасьці
І памкненьні
ў бок…
…І ў прыцемках Менскіх
Табе пацалунак
І да шчырасьці прага.
І ў тым паратунак…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Чыгуначным маладзіцам Чыгуначным маладзіцам. Каптурамі сьнег лажыцца На хаціны, на машыны, Белы сьнег – зімы жывіца, Якім ёй не наталіцца. Гэты сьнег […]...
- Ад пяшчоты Задыхаючыся ад пяшчоты, Ловячы тваіх пальцаў дотык, Памятаючы нашы вусны ўпотай – Задыхаюся ад пяшчоты! Задыхаючыся ад пяшчоты, Губляючы паступова […]...
- А першы сьнег А першы сьнег, Як першае каханьне… Прачнешся, А вакол – сьвятло. А ўчора – Гэтак не было. І гэтак – […]...
- Сьнежань Прачнуўся сьнежань, сьнег і не спазніўся Мяне віхор халодны падхапіў, Душа ўздымаецца без успамінаў, Я вольная – гасанна на зямлі! […]...
- Напаі мяне мёдам слоў Напаі мяне мёдам слоў, Дакранайся пяшчотна рукамі, Аднясі у краіну сноў, Што ляжыць за сівымі вякамі. Пацалуй мяне, дарагі, І […]...
- Вераснёвая ноч Вераснёвая ноч, бель туману густога, Зарападавы звон у трывожнай цішы, Усё без лішніх прыўкрас, невыдумна і строга, Як у добрай […]...
- Скупое лета на цяпло Скупое лета на цяпло, Але было яно, было, Хапала сонца квеценi. Буяла, пенiла, цвiло i прабiвалася, расло,- Хоць i не […]...
- Скупое сонца кволым промнем Скупое сонца кволым промнем Касіла лісце з клёнаў сонных… Ты ціха мовіла: “Да скону, I адкахаўшы, буду помніць”. А я […]...
- Душа, нібы птушка Душа, нібы птушка ў клетцы, Ірвецца яна на волю. У клетцы можна сагрэцца, Ды толькі лятаць – ніколі. Душа нібы […]...
- Зімы недарэчная рэшта … Зімы недарэчная рэшта – Сьнег падае і растае. Ды ўсё ж ён нагадвае нешта, Пра штосьці забыць не дае. […]...
- НАЛiБОКi Налiбокi, Налiбокi – Маляўнiчы родны кут, Пералескi, лес, аблокi Ды прасёлкаў вязкi грунт. Жыватворныя крынiцы, Жвавых рэчак рукавы, Крыж пахiлы […]...
- Немаўля На сьнезе знайшлі немаўля – У неба глядзіць і ня плача. Далонька сьціскае імя – Адзіную спадчыну. Марозу яго не […]...
- Вечаровая малітва І дождж, і сьнег, і сум адвечны мой. І кнігі бескарысныя, і песьні. І час ляціць над мёртваю травой, І […]...
- Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...
- Зноў прыйшла нядзелька Любушцы Зноў прыйшла нядзелька З белаю пасцелькай. Асалоду вуснаў перад сном крану… А як прыдзе ранак к нам На наш […]...
- Метро “Асьцярожна. Дзьверы зачыняюцца”, І так спакойна ірвуць сувязьзі зь зямлёй. І кожнай станцыяй у мазгах мне адзначаецца Яшчэ кілометр – […]...
- Чуй і адчуй Чуй і адчуй – Чай і адчай, Роспач, ты побач. Ты побач, раздрай. Побач, пабач – Пробашч, прабач – У […]...
- Пакаянне Сэрцам на калені стану і заплачу, Дрэннага нямала у сабе я бачу. Я схілюся долу, Божа дай мне сілу, Каб […]...
- Мы адданасці сяброў не заўважаем Мы адданасці сяброў не заўважаем, Абыякавы да іх перажыванняў, Трапяткіх заўжды цураемся пытанняў, А пачуўшы іх, мы позірк свой хаваем… […]...
- Калі здраджваеш сваё сэрца Калі здраджваеш сваё сэрца, Дык чакай у жыцці бяды. Ты не зможаш без сэрца сагрэцца, Без яго ты не будзеш […]...
- Музыкант Безнадзейна, пяшчотна, шчыра, Нібы чорны кавалак хлеба, Нібы белы птушыны вырай. Палюбіце стамлённыя рукі І плячэй заінелыя крылы, Гэты плач […]...
- Думка Думка. Дражніць думка маё сэрца: Не лянуйся, кроў гані, Душу дражніць, каб гарэла Ад шчадротнай дабрыні. Сэрца глуха, душа цьмяна, […]...
- Ты пайшоў – адразу пахаладнела Ты пайшоў – адразу пахаладнела. Ты пайшоў – і хутка пасыпаў сьнег. Я цябе на Сьвяты прасіла ў неба. А […]...
- Крыльле Аблятае крыльле маё крохкае – сыпле зь яго пер’е, быццам сьнег… Неба! О, якое-ж ты нялёгкае! Быццам самы ясны пан […]...
- Любы, не шкадуй мяне так доўга Любы, не шкадуй мяне так доўга. Каб да сэрца сэрцам не прысох, супыніўшы коніка гнядога, адпусці на нёманскі пясок. Вернешся […]...
- Зіма ў Менску І яркае неба, і яркае сонца, І дымам з трубы курыцца. Снег чорны – снег белы – Снег брудны – […]...
- МУЗЫКА ДАЖДЖУ Плачуць хмары. Мокнуць клёны. Летні дождж са мной вальсуе. З дынамічнасцю шалёнай На асфальце ён пульсуе. Forte, semplice, veloce… Гэты […]...
- Мяркуй, што робіш для душы сваёй Мяркуй, што робіш для душы сваёй – Шпакоўню, вулей, сціплую кармушку: Падобны ў чымсьці на пчалу і птушку, Ты б […]...
- Праменьчык пяшчоты Я табе ўсміхаюся, Яркі праменьчык пяшчоты! Аніякай работы: Ля сонейка так завіхаюся, Што ляцяць карагоды Вібрацыяй… Пацеркі-ноты Не на жарт […]...
- КАРОТКІ КРОС-КУЛЬТУРНЫ АНАЛІЗ ЭМАЦЫЯНАЛЬНАЙ ПАРАДЫГМЫ Каханне як міфалагема Звычайна лашчыць розум еўрапейца. Яно сваім святлом праменным У цемрадзі быцця дае сагрэцца. Каханне як цявіна лёсу […]...
- Дзіда Харона Працяты дзідай часу, У полымі – жывы – Адным бясконцым сказам Ствараеш ты жыцці. Між зорак і свабоды, Напоўнены святлом, […]...
- Памаўчы са мной “Памаўчы са мной па-беларуску…” Яўгенія Янішчыц Прысядзем моўчкі на траве, На ўскрайку замкавай гарышчы. Ў падножжа гор рака цячэ, А […]...
- Ёсьць у бясконцым сусьвеце Ёсьць у бясконцым сусьвеце Галактыка чорная. Ёсьць Хаосу бяззорнага вецер, Дзе нават сам Бог – рэдкі госьць. Бяздушна даіснага вочы […]...
- Хрысі Авгі Сакавік, ідзе вясна, Веры дасць вагню сагрэцца, Адыссея ў бок рунА, Бог Пярун скуе нам сэрца. О святыя нашыя спрадвеку […]...
- Светлы месяц Светлы месяц, ясны мой васпане, ты каханаму вярні каханне! Што дарыў – няхай і спажывае, у падмане век свой дажывае. […]...
- Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі П. маім бацькам. Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі, Тое нашы не бачылі вочы, Тое я і цяпер, колькі год […]...
- Адчыні Адчыні сваё сэрца насустрач вялікім падзеям І Жыцця разгарні некрануты і чысты лісток Ты адчуеш адразу як вільгаццю ветрык павее […]...
- Каліна Я Табе пакінула сэрца у снягох між лясоў дрымучых, дзе ў палёх немагчыма сагрэцца: дзьме там вецер: халодны, пякучы… У […]...
- НЕ СУМУЮ Не сумую па восені, Не сумую па леце, І зімоваю просінню Мне даўно не сагрэцца. Сціплых мар адракаюся, Толькі, бач, […]...
- БАЛАДА АНАТОЛЯ АНІКЕЙЧЫКА (11.07.1932-3.02.1989) У камянях, у бронзе, у граніце Ты пакідаеш цеплыню душы, Як летам неба васількамі ў жыце Пасеена, дзе быць […]...