Верш Прачнуся заране-заране, як свет нашых продкаў

Ещё вершы:

1. Я прачнуся Я прачнуся – і гляну ў аконца, Усміхнуся руплівым шпакам, Травам росным, высокаму сонцу, Неба сіні ды зорным шляхам, Воднай […]...
2. Прачнуся і хутчэй за вершы Прачнуся і хутчэй за вершы, Бо толькі раніцай пішу. І дурань я такі не першы – Хоць можа перад кім […]...
3. ***Зноў душы продкаў …Зноў душы продкаў ля хацінаў чэзлых, што зараслі дзядоўнікам густым. Ніхто іх не пакліча на вячэру ні грэшным голасам і […]...
4. Словы продкаў Мне насвішча сіротка-сініца, Напяе булькатаннем крыніца I падкажа пошум сасны Словы даўнія, Словы бабчыны, Словы продкаў далёкіх маіх, Што даўно […]...
5. У свеце нашых блiзкiх зносiн У свеце нашых блiзкiх зносiн Гуляе лета па двары. i мы сустрэч не пераносiм Да больш спрыяльнае пары. Мы рады […]...
6. У свеце нашых блізкіх зносін У свеце нашых блізкіх зносін Гуляе лета па двары. І мы сустрэч не пераносім Да больш спрыяльнае пары. Мы рады […]...
7. Як гэты свет, як і сябе, хутчэй Як гэты свет, як і сябе, хутчэй Прыдумаў кожны сам сваё каханне. Адчуўшы шэпту цёмнае дыханне, Бяссонніцу спакушаных вачэй. Страх […]...
8. У няўтульнасці нашых пачуццяў У няўтульнасці нашых пачуццяў Збудавалі не замак – астрогі. Пасялілі навокал пакуты Увязнілі сябе ў іх аблогі. Пакрышылі крылом крумкачовым […]...
9. ЧУЛЛІВЫ СВЕТ ЧУЛЛІВЫ СВЕТ Як змог ты сатварыць каханне, Прыдбаць хоць некалькі сяброў – Знаць выканаў наканаванне, Дарогу да сябе знайшоў. Суетнае […]...
10. Роднае слова Роднае слова, маё ты багацце, Як сонейка ў сэрцы свяціла маё. Яго ў агонь сябрукі не кідайце, Шануйце браты, як […]...
11. РУЖЫ (РУЖЫ – квітней на радасць людзям) У віхуры праблем любім Вас і шануем. Вывучаем душу – па характары судзім. Светлавокая […]...
12. Вёсачкам нашых Дзядоў Апусцелі хаты ў вёсачцы маёй. Нібы дрын гарбаты разагнаў пастой. Разышлісь суседзі ў розныя бакі. Пэўна ня злучымся як тыя […]...
13. Уздымам сэрц нашых шуміць Белавежа Уздымам сэрц нашых шуміць Белавежа, як дні нашых сёлаў, так Нёман плыве… Уроду палеткаў ткуць поясам межы, адвечныя сосны гудуць […]...
14. Ненапісаныя вершы Вы не далі зняверыцца ў жыцці. Я так хацеў, каб вы былі са мною Вялікай, неадольнаю сцяною, Што нельга, смерць […]...
15. Кожны сам за сябе Кожны сам за сябе. Не чытай мае вершы, не трэба. У гадзіну цяжкую я мушу застацца адзін. У нябёсаў прашу […]...
16. Астрог Ці плакальшчык я твой, Ці ты ёсць маё гора; Сыры, бязлітасны астрог, Які бытуе зараз у модзе. Няхай хлусня ў […]...
17. У слова – свая вага У слова – свая вага, Слова – розуму рэха. Слова – мая туга, Слова – мая ўцеха. Можа, нябесную высь, […]...
18. МОЙ КРАЙ – МАЯ ВЕЖА З удзячнасцю Максіму Багдановічу Мой край – мая вежа, Чырвоны арнамент. Маленькія сцежкі і сінь над лясамі. Палёў родных водар […]...
19. Краю, Краю мой мілы! Краю, Краю мой мілы! Дарагі мне да слёз. Маіх продкаў магілы Ў вяночку бяроз. Палявая дарога І масток праз ручай. […]...
20. Абудзіся, мая Беларусь Абудзіся, мая Беларусь, Узбадзёрся ад доўгага сну, Загучы мовай продкаў сваіх І скажы на ўвесь свет:”Я жыву! Я жыву ў […]...
21. Дазвольце Дазвольце, панове, у век гэты новы Мне вашу увагу крыху затрымаць Дазвольце мне слова, адно толькi слова Дазвольце мне слова, […]...
22. Пераклад санета 22 У. Шэкспіра Люстэрка маніць – я ‘шчэ не стары. Тваё юнацтва сілы мне дае. Але памру, дажыўшы да пары, Калі й цябе […]...
23. Пераклад санета 46 У. Шэкспіра Ў мяне зноў часткі цела ў барацьбе – Твой вобраз мілы дзеляць між сабой: Жадаюць вочы мець яго сабе, А […]...
24. Не ведаю, сэрца, не знаю Не ведаю, сэрца, не знаю, Чаму так часамi балiш Калi уначы ўспамiнаю Як ты каля хаты стаiш Як ты праважаеш […]...
25. БЕЛАРУСАМ ЭМіГРАНТАМ (Першай, другой і апошняй хвалі) Ты усё сваё шукаеш? Родны лес і поле. і нічога сам не маеш, Беларуса доля. […]...
26. Мой свет Мой свет, што берагу з маленства, У сэрцы і душы маёй. Нідзе не знойдзеш падабенства Маёй старонцы дарагой. Мая Радзіма, […]...
27. Iсцiна, адвечная, як свет Iсцiна, адвечная, як свет: Шчасце ходзiць толькi ў пары з горам. За надзеяй – боль зняверу ўслед. За пашанай – […]...
28. Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
29. Чароўны вершаў свет Чароўны вершаў свет, як таямніца, Нас разам згуртаваў і аб’яднаў. Як быццам у спякоту да крыніцы – Душою я цягнуўся […]...
30. Ранішні свет Дзень кранае за плечы, З вуліцы шум супярэчны, Па шашы лятуць аўто, І цяжка стогне грунт. Ранішні свет ляціць у […]...
31. Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
32. За свабодны свет Ганьба вайне і злосці, Ганьба палоннай долі. Няхай зламае косці Вайне людская воля. Хай будзе мір на свеце І вечная […]...
33. Страчаны свет І ты адчуваеш у апошнім імгненні, Што страціў надзею і страціў любоў, Што страціў, нарэшце, сваё разуменне, Што колер і […]...
34. Свет мой – Беларусь мая! Мой свет, у якім заўжды жыву, Не супадае з іншым светам Яго, таемна, назаву Пакутнай думкаю паэта. Мой свет гучыць […]...
35. Бачыць свет Бачыць свет Паліраваным дыяментам… Вось бы! Навучы мяне плакаць З такіх дробезяў, І мае слёзы Змыюць хоць крыху Замёрзлага пылу […]...
36. Цудоўны свет Цудоўны свет – сузор’е мараў, Надзей i зорак у вышынi, Дзiвосны свет, я ў пажары Шукаю выхад уначы. Адзнач мяне […]...
37. Я вазьму ў далоні свет сонца Я вазьму ў далоні свет сонца, Я вазьму ў далоні зару, І ў тваё іх закіну аконца – Я табе […]...
38. Табе свой свет я аддаю Табе свой свет я аддаю… І Свет, які мяне калісьці страціць. І як адталую ваду Звычайна прыме і не здрадзіць. […]...
39. Згубіла фразу, нібы свет Згубіла фразу, нібы свет – І не магу знайсці і ўспомніць. Уцёк, сарваўшыся, сюжэт, Растала стрыманая споведзь. Яна не вырвецца […]...
40. Свет блакітна-ружова-зялёны Свет блакітна-ружова-зялёны, Ды ўсё меней у сталасці свят. Паглядзець бы мне ў час заімглёны, Як з арбіты глядзіць касманаўт. Перад […]...