Верш Майстэрня
Баюся гасіць святло –
абступяць мяне скульптуры:
нясцерпна холадна ім
і самотна
ў цемры
без чалавечых рук і вачэй.
Так было і раней,
але тады
ў туманным цемрыве
ратавалі мяне
твае рукі і
твае вусны –
цяпер
раскрывае абдымкі
толькі сілумінавая Маргарыта.
Ноч навылёт
буду бавіць
у гэтым безгалосым натоўпе,
пакуль не адчую, што,
вярнуўшыся раніцой,
сябар убачыць
сярод сваіх скульптураў
яшчэ адну –
паміж Вітаўтам
і безыменным жабраком.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Не заві Не заві, калі дрэмле ў парозе сабака, Што тваё гэтак пільна вартуе дабро. Я баюся:абернецца ён ваўкалакам, Я баюся: ў […]...
- Мне б пайсці Мне б пайсці, як снег, празрыста-лёгка за табой нябачнымі шляхамі, адшукаць свой лёс сярод аблокау і растаць нячутна, нечакана. Снег […]...
- Вярнуўшыся ў родную хату Вярнуўшыся ў родную хату, На родны прысеўшы парог, Ты скажаш: “Дзень добры, мой тата! Падумаць, прайшло столькі год…” Маршчыністы твар […]...
- Зірнеш у акенца, і я зазірну Зірнеш у акенца, і я зазірну: Зімовае неба там зоры схавала, Шукаю сярод іх я толькі адну, Якая б імгненна […]...
- Пакуль певень не запяе Як Пётр, ад Хрыста адракуся, Пакуль певень не запяе. Ад смагі пакуль не звалюся, Пакуль жылы ў грудзях не парве. […]...
- Санэт. А хочаш – заставайся назаўсёды А хочаш – заставайся назаўсёды! Як цёплы пыл, як мягкі хлеб, як свет. Так можа быць задумлена прыродай, Як светлы […]...
- Мае вершы – маё жыццё Мае вершы – маё жыццё, У іх усё: радасць, боль, горач згубы, У іх уся я: ад вуснаў да касцей, […]...
- Натхняй! Натхняй мяне кожны дзень, калі ласка І раніцай соннай, і позна ў начы. Будзь сонцам і сагравай сваёй ласкай, А […]...
- Я смяртэльна баюся Я смяртэльна баюся, Што страчу цябе. Неадрыўна малюся Ў самотнай журбе. Я не верую ў Бога, А веры даю У […]...
- Прызнанне Ў душы адказнасць і трывога Баюся лёс свой не пазнаць : Сярод шляхоў знайсці Дарогу І ўбок з яе не […]...
- Якар Цябе пакрыўдзіў я, здаецца. Прабач за тое, што ня ймецца. Бо мне пакута – боль твой бачыць. Мастак ўсяляк я […]...
- Класіка – Мой родны ліфт, як ты мне мілы… – шапчу, вярнуўшыся з дарог. Паэтам дадзеныя крылы, іх выбірае з лепшых […]...
- Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...
- Зноў пра любоў Там, дзе канец усім дарогам, Чарнее ў вечнай цішыні парог, Як апынуся я за тым парогам, Дык мне назад не […]...
- У пакоi пустым У пакоі пустым ты аголенай снілася мне. Знаю я што распуста і нельга, ды што з гэтым зробіш, Ты стаяла […]...
- ТВАЯ ВЯЛІКАСЦЬ С. М. Баюся тэлефанаваць, Каб толькі не патурбаваць Тваю вялікасць. Якія словы мне сказаць, З чаго гаворку завязаць – Цябе […]...
- Уздрыгнуўшы, паплывуць вагоны Уздрыгнуўшы, паплывуць вагоны, Ціхі домік прамільгне здалёк… Апусцеў садоўніцкі зялёны З невысокім ганкам флігелёк. Даўняя самотная аповесць! Як вялікі некалі […]...
- Сябар Мой сябар! Табе ўдзячнай буду да захада Дзён маіх. Я веру! Ты той, хто не пакіне мяне адну Сярод людзей […]...
- Мяне пераходзяць уброд Мяне пераходзяць уброд глухія, сляпыя, кульгавыя. Любімыя і ласкавыя ідуць у абход. Смялеёшыя – кідкія ўплаў. Палахлівыя – ледзь акунаюцца. […]...
- Ноч. Цішыня. На вулцы – ні душы Ноч. Цішыня. На вулцы – ні душы. Стаю і слухаю, як у цішы Зрываецца з галінкі яблык. Ударыўшыся аб здранцвелы […]...
- Я так баюся Вас згубіць! С. В. Я так баюся Вас згубіць! Мне страшна Вас пусціць на волю! О, Божа мой, што мне рабіць? Я […]...
- Вершык для маей каханай Трыццацьпятка мiргае мне, Сядзiна ýжо б’ецца ý скронi. Я ý пачуцьцяý салодкiх турме, Абыдзённасцi жыцьця труне, Мару пах чуць твах […]...
- Я дачакаюся Я дачакаюся: ты прыйдзеш!.. І зноў пяшчотныя твае адчую рукі, і зноў напоўняць сэрца велічныя гукі, і смешнымі здадуцца нашы […]...
- Я буду сьмяяцца апошнім Я буду сьмяяцца апошнім, Калі дагарыць сонца І зацьмянеюць зоркі, Я буду сьмяяцца апошнім, Калі белае стане чорным, Салодкае стане […]...
- Вяртайся І колькі б часу не прайшло – чакаць цябе заўсёды буду. ты даў убачыць мне святло, ты даў адчуць кахання […]...
- Сярод ільда маёй душы Сярод ільда маёй душы Растуць дзядоўнік, крапівА, Іртуць, нажы, бо там садоўнік Ад брыва ліхога вока, ад сурока Амбасадар і […]...
- ЗАЙЗДРАСЦЬ БАГОЎ Зайздросцяць Богі і маланкі, Што я – шчаслівая без меры, Што лепшай не было каханкі Пасля язычніцкае веры. Зайздросце, Богі, […]...
- Падары каханне У бязмежным жыцці вірую, У натоўпе чужых людзей. Падары мне ўсешку святую І блакіт незнаёмых вачэйю. Падымі на далонях да […]...
- Паездка ў горад Паездка ў горад Я сябе ўспамінаю дзяўчынкай малой, Упрасіла я маці з сабой мяне ўзяць. І бягу побач з ёю […]...
- Стварэньне Сусьвету Сябар мой, паглядзі: у табе заключаецца Вечнасьць. У табе ўсе стагоддзі спыняюць і ведаюць рух. Паміж вей і кудзеляў тваіх […]...
- Тваё імя гучыць у сэрцы Тваё імя гучыць у сэрцы, Нібы вакол званы гучаць. І я жадаю цябе бачыць, І буду я цябе кахаць… Сустрэча […]...
- Маналог самотнай шлюхі Мутныя шыбы асенняй імгой запацелі. Выйду на вуліцу і падчаплю на панэлі Госця, забытага ўсімі ў сваёй сівізне, Госця, якому […]...
- Апошняя кропля Я не здзіўлю Вас гэтым вершам. Звычайны рытм, звычайны сэнс. Складаў яго з звычайнай мэты, – Каб не згубіць з […]...
- Неба растяклося па палацях Неба растяклося па палацях. Намалюю зоркамі спакой. Будзем сябраваць, ці толькі спаці… Проста пазнаёмь мяне з сабой. Побач, але нават […]...
- Дакраніся чулаю рукою Дакраніся чулаю рукою Да мяне… Затулі ў апошні раз каханнем Ад бяды… Мо запомніш ты мяне такою А мо не, […]...
- Мілая Юля мая Дзесьці жыццё прытаіла каханне, Колькі мінула ўжо год з таго дня? Вершам сваім падарую прызнанне Мілая Юля мая! Я закахаўся […]...
- На тваіх грудзях Адпачыць на грудзях тваіх Я няспынна мару і бачу, Як сядзім мы побач удваіх Не адчуўшы ні ў чым нястачу. […]...
- Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
- Твая назаўседы Як артыстка я са сцэны Вершы ўсе адно чытаю. Для мяне асіны сцены, Неба-дах над родным краем. На валун стары […]...
- Хутчэй прыходзь Хутчэй прыходзь: я не бачыў цябе сто гадоў, Сто гадоў з маіх бясконцых мільёнаў год. Слова “вечнасць” так лёгка скласці […]...