Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Восеньскі

А давай апранемся ў восень,
Будзем слухаць пад спеў агню,
Што нам вецер здалёк прыносiць,
Будзем думаць пра долю сваю.

Ну давай. Пасядзім у лесе –
Лісце жоўтым няхай блішчыць,
Будзем водар ў кішнях несці –
Няхай спевам прыгожым гучыць.

І вось так, у цішыні вільготнай,
Знойдзем тое, што ты шукаў:
Лёсу тайну і гук самотны,
Каб ён сэрцы ўсіх кранаў.

Душы гоiў і жыцці рухаў,
Мілагучнасцю ачышчаў.
Дай мне толькі табе не схлусіць
У восень гэту я іншым стаў.


Верш Восеньскі - Тамара Абрамчук