Верш Назвы няма ***
Радкі на паперы лягуць
слязьмі блакітных літар.
Соль іх не кожнаму бачна –
папера белая і соль – таксама…
Не заўсёды за вясёласцю
хаваецца шчасце.
Ещё вершы:
- Беларусаў – няма! Беларусаў – няма! Вывучаем дарма мы няродную мову ў школе. Мы яе адмялі, з Божых рук не ўзялі – і […]...
- Няма ў вачах натхнення Няма ў вачах натхненьня, І словы не вызываюць даверу. Недзе зьнікла ўзаемаразуменьне… Ў шчырасьць паводзін – ня веру. Каханьне – […]...
- БЕЗ НАЗВЫ БЕЗ НАЗВЫ Як бы пакінулі надзеі, мары Ў рэзерве застаюцца толькі сны, Жанчынаў там блукаюць твары З усмешкай існае вясны. […]...
- Музыка ўначы Сад ахутала ноч, Квецень белая, белая… Ты ідзеш са мной збоч, Ты такая нясмелая. Я прашу белы май – Да […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 4 – “Яно бачна…” Яно бачна на паверхні гранітных помнікаў. Яно бачна ў сухім вецці паміж спаленых дрэў. Яно бачна на дне акіянаў і […]...
- Белая Русь… Чаму назва такая? Белая Русь…Чаму назва такая? Тут трэба ўдумацца і не спяшыць. Белая – чыстая, як шкло празрыстая, Светлая, як зімняй раніцай […]...
- Звычайныя пяць літар Звычайныя пяць літар ізноў да нас прыносяць звычайную пару, ліст жоўты ападае… я раптам зразумею, і здрыгануся: восень… *** звычайныя […]...
- МАЛАДЗІЧОК * * * Чысты паперы ліст. Лягуць ці не радочкі? Месяц ў акне павіс. Пэўна, стаміўся крочыць. Вочы да неба […]...
- НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ! Белая ружа – сонейка ў сцюжу. Белая ружа – шчасце ў вачах. Белая ружа – […]...
- Вулічная замалёўка Ідзе! Маладая! Прыгожая! Імклівая быццам лань! Нямеюць мужчыны-прахожыя: Ці ява яна, ці здань? I кожнаму хочацца позірку Яе зіхатлівых вачэй, […]...
- Мясцiн мiлей няма на карце Мясцiн мiлей няма на карце Юнацтва светлых берагоў, Дзе зведаў я адкрыццяў шчасце, Ды не аддаў – святых даўгоў… Зноў […]...
- Забыты верш Хаваецца ён недзе ў шуфлядзе, Ці постам у мёртвым блогу. Бывае, што хаваецца бяз словаў, У твары былога каханка, У […]...
- Чорная гадзюка, белая змяя З народнага Белая гадзюка – белая каса, чорная гадзюка – чорная раса. Белая гадзюка, як дзіцёнак спіць, чорная гадзюка хоча […]...
- Прозалiрыка 1 Адзавецца калі-небудзь шчасце народу Беларусі? Ці на лёсе нашым нам прапасці напісана мусіць? Куды ж ісці нам усім народам, ці […]...
- Зорачка, зорка! Маленькі ліхтарык Зорачка, зорка! Маленькі ліхтарык, Светлая кропка ў начной вышыні! Недзе здалек на Зямлі дробны шарык Шчодра ты сыплеш свае прамяні. […]...
- Белыя сыплюцца долу крышталiкi Белыя сыплюцца долу крышталiкi, Белыя крышацца хмаркi ўгары. Сосны захутаны ў белыя шалiкi. Белая мiтусь у белым бары. Белая, мяккая […]...
- Другімі сказана даўно Другімі сказана даўно Усё, што я прамовіць меўся, І мой радок застыў, сумеўся, Згубіў чарговае звяно. Шчэ не народжаны, ды […]...
- Запаволіць свой ход гадзіннік Запаволіць свой ход гадзіннік. Закуру я зноў у адчаі… – Што так мучыш сябе ты, сыне?.. Ну, чаго табе не […]...
- Праз люстэрка У люстэрку – будучае і былое: вялікі, маленькі; худы і таўшчэзны; бялявы і русы; вясёлы і змрочны; са слязьмі і […]...
- Плошча Адчуваю: за мной са зброяй ідзе цень. Доўгі, насуплены, змрочны… З цягам часу хаваецца ў Дзень, Нібы апошні бяглянак на […]...
- Мне б да зор з табою дакрануцца Мне б да зор з табою дакрануцца, Рукі пераплёўшы паляцець… Ціха краем вуснаў усміхнуся: …Адзінота. Белая сумець. Пачакаць яшчэ я […]...
- Жыццё і скон – адзін закон Жыццё і скон – адзін закон, І журавы лятуць на поўнач. Любоў, пісаная спакон, Заўсёды застаецца побач. Жыццё і скон: […]...
- Сябру Сябру… Развітаемся мы калі-небудзь, І шляхі разбягуцца па свету Пойдзеш зноў штурмаваць ты неба. Я – шукаць недзе вечнае лета. […]...
- Доўгачаканы снегапад (пераклад) Крупінкамі солі платы атуліўшы на трэць, Спытала зіма: “Ці з’ямо праславуты наш пуд?!” Якое ж усё-такі шчасце – стаяць і […]...
- Полацкі санет Квітнее буквіц родны першацвет, Нягледзячы на холад і прынуку. Радкі як шлях – накшталт старога бруку – Між забабонаў, прымхаў […]...
- 1986 Адначасова – шчасце і бяда, Адначасова – радасць і пакута. Купаю сына – светлая вада, А год – радыяцыйная атрута. […]...
- Чаго ты плачаш апаўночы Чаго ты плачаш апаўночы Слязьмі, як росамі крыніц? Яшчэ у красках твае дні, Чаго ж ты плачаш апаўночы? Лепш смутак […]...
- Спазненне Бясснежны снежань – у душы раскол. Прырода адракаецца ад веры. Галее лес, дасюль няўтульна-шэры, Як паруснік, што трапіў на прыкол. […]...
- Першай настаўніцы У верасеньскі дзіўны лістабой Вяртаюся парой саспелых гронак. …Вы адчынілі дзверы у пакой І клас зайграў дзясяткамі вясёлак. Птушынае сямейства […]...
- Не сумеў, матуля, не паспеў – Светлай памяці Мамы Не сумеў, матуля, не паспеў Я тваю даслухаць калыханку, Твой ні з чым непараўнальны спеў, Што […]...
- Звычайны дзень Нічога цікавага, усё як заўсёды. Звычайнае сонца ў шэрым акне, Па вуліцы цягнуцца ціха істоты: Людзі, сабакі, машыны ў чарзе. […]...
- Няма Заўважыў сёньня выпадкова: Ня мае сьнегу на палёх, Няма нічога ды нікога Ва ўсіх забытых гарадох. Ня мае сэнсу, няма […]...
- Нас няма Нас няма. Мы спачылі, сыйшлі ў небыцьцё, Гадаванцы сумніўнае славы. Адзінота і змрок. Толькі ветру выцьцё Набажэнствы па нас адпраўляе. […]...
- Белая сукеначка Белая сукеначка мільгнула На начной сьцяжыне ўскрай сяла I мілосыцо вольнай ахінула Сэрца неспакойнае: “Прыйшла…” Быў пасьля і гордым, і […]...
- Аркуш Распавесці да халеры Аркушу паперы, Ён мабыць самы шчыра сябар мой, Ён бачыў не адзін мой бой, запой, Каханне, летуценні, […]...
- ЗА “ПАГОДУ” Ў ХАЦЕ Тост Сястрычцы Надзі і яе мужу Аляксандру У дзень народзін каб сказаць Сапраўднае для тоста слова, Мінуласць з вечнасцю звязаць […]...
- ЦЯБЕ НЯМА Цябе няма… і ўжо не будзе… Ты назаўсёды адышла… Мне цісне цяжкі груз на грудзі. Нядаўна ж ты яшчэ была. […]...
- Няма наймення Прысвечаны К. Каліноўскаму. верш з нізкі “Краіна” Няма наймення… Я нямею. Не ўмею Выказаць у словах Адчай сыходу, Утрапенне, Віну […]...
- Мне літасці няма Мне літасці няма і даравання. Я сэрца загубіла на шляхах майго нязбытна-мройнага кахання, на ростанях пакуты і зняваг. Куды ж […]...
- Няма прыгажэй Высозныя сосны адвечнага бору – пад самае сонца, пад самыя зоры. Зубры ў гушчары пратапталі сцяжыны туды, дзе ніводнай няма […]...