Верш КЛАДАЧКА

Ещё вершы:

1. Ручнік Адбелены расой Ручнік – жыцця аздоба. На ім не раз хлеб-соль Сустрэнуць часам добрым. Кранецца струн смычок, Вяселле ўзрушыць хату, […]...
2. Я дзякую Богу Я дзякую Богу за сэрца разбітае, з асклепкау сабранае клеем кахання. За годы пакут, не з табою пражытыя. За то, […]...
3. ЛЬНЯНЫ РУЧНіК Вышывала дзяўчына ручнік, Пры лучыне ў цеснай святліцы. Толькі б шчасця і каб на дваіх – Колас жытні, сцяжынка, крыніца… […]...
4. Шчаслівы Шчаслівы ты, калі умееш сеяць; Шчаслівы ты, калі умееш жаць; Шчаслівы ты, калі умееш верыць; Шчаслівы, калі можаш ты кахаць. […]...
5. Юпіцер Мы паляцім з табою разам на Юпіцер, Дзе зорки ясныя чакаюць нас з табой. Жыцце не вечнае, але на той […]...
6. Подых кахання Подых кахання знясіленай птушкі Ў аблоках-люстэрках жадання жыцця. Зняволены подых насамрэч свабодны, Прыгнечаны болем праз свет адкрыцця, Праз горкія слёзы […]...
7. Свет кахання адкрыты для ўсіх Свет кахання адкрыты для ўсіх. Увайшоўшы, забудзеш пра выйсце. Вось і я тут для росквіту сіл Назаўсёды застаўся калісьці. А […]...
8. Вышыванка Матуліны рукі, як птушкі, лятаюць, Здаецца, нібыта і стомы не знаюць. І крыжык за крыжыкам роўна кладзецца: Як быццам гаворка […]...
9. Быць асноваю мусiць каханне! Да мяне заляцеў матылёк Ад цябе мне прынес прывітанне, Бо сказаў што ляцеў ён здалёк І, паслала яго што каханне. […]...
10. Бясконцае Я кахання вучань. Гэта лёс. Бачыць Бог, мне ёсць чаму вучыцца. Чысціню ў сэрцы я прынёс Да яго нявЫчэрпнай крыніцы. […]...
11. Не трэба Не! Не трэба так здзіўляцца і нясці лухту. Я прыйшоў не за табою, хутка і пайду. Не гарэла, не жадала […]...
12. Я з годам Дракона спаткаюся Я з годам Ката развітаюся – І з годам Дракона спаткаюся. Хай Кот той жыве ва ўспамінах, Якія для сэрца […]...
13. Шэкспіраўскае Ці знаеце, як паміраюць ад кахання? Калі вас Бог памілаваў і вы Не захлыналіся агнём самазгарання, – Лічыце, што шчаслівы […]...
14. Вечар школьных сяброў Параскідала нас па белым свеце, Калі ж мы зноў вяртаемся сюды, Усё тыя ж мы гарэзлівыя дзеці, І кожны з […]...
15. Прымала жонка неяк душ Прымала жонка неяк душ… Ужо закрыла кран з вадзіцай, Калі зайшоў у ванну муж Услед – у спёку асвяжыцца. Ды […]...
16. Проста людзі Учора мне свяціла ўдень, Натхнялі марамі аблокі, А сення зноў пануры цень Закрыў мне сонейка звысоку. Што будзе цяжка прадказаць, […]...
17. Толькі з табою Толькі з табою мне хочацца быць, Толькі з табою, Радасць і шчасце з табою дзяліць Толькі з табою. Ранняй часінай […]...
18. Метро “Асьцярожна. Дзьверы зачыняюцца”, І так спакойна ірвуць сувязьзі зь зямлёй. І кожнай станцыяй у мазгах мне адзначаецца Яшчэ кілометр – […]...
19. Міла мая Mіла мая любоў майго сэрца Заўсёды ў ім табе знойдзецца месца У кветках палі за блакітнай ракою Буду гуляць я […]...
20. Я лёс згубіў у хмызняках Мінае час, гады лятуць, А я ўсе блукаю, Шукаю шчасця я сляды, А дзе знайсці не знаю… Яго згубіў я […]...
21. Залатая Беларусь Маіх продкаў бацькаўшчына, Беларуская зямля, Вечна расцвітай, краіна, Ды пад песняй жураўля. Залатая Беларусь, За цябе Багам малюсь, Вечнага прашу […]...
22. Я СВОЙ Я СВОЙ Казычуць прамяні праз лісце клёнаў. Што даражэй цяпер між імі дарагіх – Шаптанне лісцеў ветрыкам кранёных, Ці сонца […]...
23. Дрымотная мільгае ліставея Дубоў надрэчных выразное лісце Адлюстравала крохкая Вілія. Гул акіянскіх хваль сюды прынёс калісьці Я. Плылі насустрач з далечы нясмелай Хмурынак […]...
24. Ландышы Я іх табе вясной прынёс З зялёнае лясное далі. Празрыстыя крупінкі рос, Яшчэ на лісцях трапяталі. Пачырванела ты ў адказ […]...
25. Чэрвенькія ночы Нячутна чэрвеньскія ночы Ляцяць праз цалаванне зор, Па таямнічых сцежках крочаць Паўз серабрысты край азёр. У цішыні многагалосай Чароўных трэляў […]...
26. Фінгалый дасы ж ты Парепськым А шчэ гынды во прэ Сфірепа!.. Мы все тута деті с Полесья. Говорым абы ек прыдэцця. Ну, от, подывы но […]...
27. Хай не загасне наш Знічь! Крыга крывава – наш сцяг Сонна плыве па траве… Дзе патрулюе каршак Русь на жалезным крыле! Мроі пакінуць мой край […]...
28. Жытні хлеб Расою і дожджыкам цёплым напоены, Распешчаны ў сонечных промняў цяпле, Напоўнены з чуйных далоняў любоўю – Ляжыць жытні хлеб на […]...
29. Арыстакратка Лёс мяне сцежкамі радасці вёў, Вёў да цябе на спатканне, Ты – беларуска, ты – нашых краёў, Арыстакратка кахання. Гэтак […]...
30. Здаецца, нейкі розум маю Здаецца, нейкі розум маю, Але чамусьці дзень за днём Усё адчайней урастаю Ў палеткі Нэта каранём. Як муха ў ліпкай […]...
31. Косы вярба мые ў рэчцы над вадою Косы вярба мые ў рэчцы над вадою, Маё сэрца ные, мілы, за табою. Я з табою, любы, гора не страшылася, […]...
32. БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА СЫРАКОМЛІ (29.09.1823–15.09.1862) Там, дзе кветкі цвілі, сёння-пырнік, Сёння пырнік, а заўтра-крыжы. І тутэйшай зямлі сумны лірнік Думу думае-як тут жыць?- І […]...
33. БАЛАДА ЯНІНЫ КАХАНОЎСКАЙ (26.11.1909-16.07.2005) Па Манхэтане гоніць лістоту Вецер сумны, як сумная ты. І не любіш сваю ты самоту, І будуеш з лістоты […]...
34. Акрылёнасць анёлкавых траваў Акрылёнасць анёлкавых траваў, Водар светлага траўня-вясны… Мы з табою наноў напаткалі Зніклыя ў Леце Крыўі галасы… У святанкавым строі прыўкрасным, […]...
35. Стары сад Люблю даўно свой сад стары, Яго таемныя размовы, Дзе дрэвы, даўнія сябры, Мяне прывечваюць вяснова. Тут лісця, квецені размах – […]...
36. Я кожны міг імкнуся да цябе Я кожны міг імкнуся да цябе Праз часу неабдымныя абсягі – Усё жыццё – і ў шчасці, і ў бядзе […]...
37. Варушыць памяць напамінак Я ведаю, не раз згадаеш, Якое лета то было: Мы ўдвух – шчаслівыя, кахалі – Зайздросціла усё сяло. Другі развеяў […]...
38. Здрада Мне снілася, што разам з ім уходзіш, І нечакана сёння ты пайшла. Пакінула ключы пры ўваходзе, А разам з імі […]...
39. Мой край азёрны Мой край азёрны, край люстраны, З таемнай гутаркай лясной, Чым да цябе я прывязаны, Што ты заўсёды прада мной? Гартаю […]...
40. Дазволь Дазволь цябе любіць, як кветачку на полі, Як явар малады, што над ракой стаіць, Як залатую птушку, што жыве на […]...